بیش از یک دهه قبل، کارگران کارخانه‌ی میکروویو ذرت بوداده در اثر تنفس در محیط اشباع با دی‌استیل (ماده‌ی شیمیایی با طعم روغنی که در غذاهایی مثل ذرت بوداده، کارامل و محصولات لبنی یافت می‌شود) بیمار شده بودند. با این که این مزه می‌تواند لذت‌بخش باشد ولی با مرگ و صدها مورد برونشیولیت انسدادی، بیماری شدید و غیرقابل بازگشت ریه، مرتبط است. در نتیجه، عمده تولیدکنندگان ذرت بوداده دی‌استیل را از محصولاتشان حذف کردند ولی برخی افراد هنوز هم در معرض دی‌استیل قرار دارند؛ نه از طریق کارخانه‌ها بلکه بیشتر به‌وسیله‌ی سیگارهای الکترونیکی!
هنگام دم، دی‌استیل موجب برونشیولیت انسدادی می‌گردد که بیشتر با نام “ریه‌ی ذرت بوداده” شناخته می‌شود. این بیماری به ایجاد بافت زخم در حفرات ریز ریه منجر می‌شود که این مسیرهای هوایی را ضخیم و باریک‌تر خواهد کرد. درست است که این نامِ ریه‌ی ذرت بوداده زیاد شبیه تهدید نیست ولی بیماری بسیار خطرناکی است که موجب سرفه، خس‌خس و کوتاهی تنفس می‌گردد؛ این نشانه‌ها شبیه نشانه‌های بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) می‌باشد.
با این که ما می‌دانیم دی‌استیل عامل بیماری ریه‌ی ذرت بوداده است ولی این ماده‌ی شیمیایی در بسیاری از طعم‌های سیگار الکترونیکی پیدا می‌شود. این ماده توسط برخی شرکت‌های سازنده به مایع “e-juice” اضافه می‌شود تا تکمیل‌کننده‌ی طعم‌هایی مثل وانیل، چوب افرا، نارگیل و… باشد. بنابراین با اینکه دی‌استیل به سرعت از محصولات ذرت بوداده حذف شد ولی این بیماری ویرانگر بین کارگران کارخانه‌ها، مصرف‌کنندگان سیگار الکترونیکی وجود دارد و هم‌اکنون آن‌ها این ماده‌ی شیمیایی را به ریه‌های خود فرو می‌برند. در واقع، محققان هاروارد به این نتیجه رسیدند که ۳۹ تا ۵۱ برند سیگار الکترونیکی حاوی دی‌استیل اند. همچنین این مطالعه دریافت دو ماده‌ی شیمیایی مضر و شبیه به هم (۲و۳ پنتان‌دیون و استوئین) به ترتیب در ۲۳ و ۴۶ مورد از ۵۱ طعم این سیگارها حاضرند و تقریباَ ۹۲% سیگارهای الکترونیکی حداقل یکی از این ۳ ماده را دارند.
چگونه ممکن است چنین چیزی مضری وجود داشته باشد و بسیاری هم در حال مصرفش باشند؟ تا الان، سازمان و غذا و داروی آمریکا نظارتی روی سیگارهای الکترونیکی اعمال نکرده است. اخیراً این سازمان اعلام کرده که روی محصولات سیگارهای الکترونیکی و تنباکو اعمال نظارت خواهد کرد.
