بینش جدید به اینکه سلولها چگونه آسیب به DNAی خودشان (یک عیار برای سرطان) را تشخیص میدهند میتواند در توضیح اینکه بدن چگونه به مقابله با بیماریها میپردازد، کمک کند. محققان کشف کردهاند که آسیب به مادهی ژنتیکی سلول میتواند آغازگر التهاب باشد، که با قرار گیری در پروسههایی برای حذف کردن سلول های آسیب دیده و نگهداری از بافتهای سالم این مهم به دست میآید.
یافتهها نکات جدیدی از چگونگی از بین بردن سلوهای سرطانی بالقوه را نشان میدهند، بنابراین این سلول ها قبل از تشکیل تومور به عنوان یک بخش از سیستمهای مراقبت طبیعی بدن حذف میشوند. یک مولکول کلیدی به نام cGAS وجود دارد که به DNA متصل شده و التهاب را آغاز میکند. تا به حال این موضوع شفاف نگشته است که چگونه DNAی سلول از نظر فیزیکی از بقیهی سلول جدا بوده و در داخل یک کمپارتمان به نام هسته قرار گرفته است. وقتی که آسیب رخ میدهد، تکه های DNA می توانند از هسته جدا شده و ساختارهایی به نام میکرونوکلئوسها را بسازند.
محققان در واحد MRC ژنتیک انسانی در دانشگاه ادینبرگ کشف کردند که cGAS میتواند به میکرونوکلئوسها نفوذ کرده و به DNA متصل گردد و مکانیسم های منجر به التهاب را آغاز کند. هنگام آسیب DNA به عنوان یکی از مراحل پیشرفت سرطان، پیدا کردن میکرونوکلئوسها توسط cGAS میتواند یک علامت خطر سریع و مهم برای بدن انسان به منظور پیدا و تخریب کردن سلولهای سرطانی بالقوه باشد.
این تیم اظهار میدارد که یافتههای آنان همچنین میتواند چراغهایی را در زمینهی اینکه چگونه التهاب در برخی انواع بیماریهای خودالتهابی بروز میکند، روشن نماید (در این بیماریها بدن به بافتهای خودی حمله میکند). سرپرست نویسندگان واحد MRC ژنتیک انسانی دانشگاه ادینبرگ، دکتر کارن مکنزی (Karen Mackenzie) گفت:
یافتههای ما یک مکانیسم جدید از محافظت بدن از خود در مقابل سرطان را ارائه میدهد؛ اما در برخی شرایط ممکن است بیماری التهابی را آغاز کند.
دکتر مارتین رینز (Martin Reijns)، محقق ارشد در واحد MRC ژنتیک انسانی اظهار داشت:
ما امیدواریم که این مطالعه راه را برای مطالعات آینده برای بهبود روشهای درمانی باز کند.