با تحقیقات جدید، دانشمندان موفق به برنامه‌ریزی مجدد سلول‌های ایمنی شده‌اند ولی این موضوع چه تأثیری در درمان بیماری‌ها خواهد داشت؟
وقتی که تعادل سیستم ایمنی بر اثر فعالیت بالای سلول‌های آن یا سلول‌هایی که عملکرد آن را کنترل می‌کنند، به هم بخورد، موجب ایجاد گستره‌ی بزرگی از بیماری‌ها می‌گردد؛ از پسوریازیس گرفته تا سرطان. با دستکاری عملکرد سلول‌های ایمنی خاصی که سلول‌های T نام دارند، محققان توانسته‌اند که تعادل را به سیستم ایمنی برگردانند و روش‌های درمانی جدیدی برای هدف قرار دادن این نوع بیماری‌ها ابداع کنند.
دانشمندان در مؤسسه‌ی گلداستون (Gladstone) برای نخستین بار روشی را ابداع کرده‌اند که با استفاده از آن می‌توان سلول‌های T خاصی را مجدداً برنامه‌ریزی کرد. به عبارت دقیق‌تر، آن‌ها راهی را یافته‌اند که سلول‌های التهاب‌زا را که فعالیت سیستم ایمنی را بالا می‌برند، تبدیل به سلول‌هایی کنند که فعالیت سیستم ایمنی را کاهش می‌دهند و برعکس.
محققان دو نوع سلول به نام های سلول T مؤثر (Effector T cell) که سیستم ایمنی را برای مقابله با عوامل بیماری‌زا فعال می‌کند و سلول T تنظیمی (Regulatory T cell) که به کنترل سیستم ایمنی کمک می‌کند و از حمله به بخش‌های سالم بدن جلوگیری می‌کند، مورد بررسی قرار دادند. شنگ دینگ (Sheng Ding) پروفسور شیمی دارویی از دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید:
یافته‌های ما می‌تواند تأثیر مهمی بر درمان بیماری‌های خودایمنی داشته باشد و هم‌چنین روی درمان با روش‌های سلول‌های بنیادی و ایمونوانکولوژی نیز مؤثر خواهد بود.
با استفاده از تخصص آن‌ها در کشف دارو، تیم تحقیقاتی نوعی داروی ریز مولکول شناسایی کرد که می‌تواند سلول‌ها T مؤثر و تنظیمی را مجدداً برنامه‌ریزی کند. این روش جدید می‌تواند کاربردهای پزشکی زیای داشته باشد؛ برای مثال، در بیماری‌های خودایمنی سلول‌های T مؤثر بیش از حد فعال می‌شوند و می‌توانند به بخش‌های سالم بدن نیز آسیب برسانند. تبدیل این سلول‌ها به سلول‌های T تنظیمی می‌تواند فعالیت بالای سیستم ایمنی را کاهش داده و آن را به حالت تعادل برگرداند و بدین طریق عامل ایجاد کننده‌ی بیماری را برطرف کند.
به علاوه، این پژوهش می‌تواند درمان‌هایی را که با سلول‌های بنیادی صورت می‌گیرند نیز بهبود بخشد. حداقل به صورت نظری، تولید سلول‌های T تنظیمی می‌تواند تحمل ایمنی را بالا برده و از پس زدن عضو یا بافت پیوندی جلوگیری کند. تائو زو (Tao Xu) از محققان این پژوهش می‌گوید:
تلاش‌های ما می‌تواند با تلاش‌هایی که در زمینه‌ی سرطان و ایمونوانکولوژی انجام می‌شود، هم‌راستا گردد. این نوع درمان سرطان را به طور مستقیم هدف قرار نمی‌دهد ولی باعث فعال شدن سلول‌های ایمنی می‌گردد که می‌توانند به سلول‌های سرطانی حمله کنند.
بسیاری از سرطان‌ها کنترل سلول‌های T تنظیمی را در دست می‌گیرند که پاسخ سیستم ایمنی را سرکوب کنند و تومورها بدون مزاحمت به رشد خود ادامه دهند. در چنین مواردی یافته‌های تیم می‌تواند برای تبدیل سلول‌های T تنظیمی به مؤثر به کار برده شود تا سیستم ایمنی قوی‌تر گردد و پاسخ مناسب به سلول‌های سرطانی داده شود.
