بسیاری از افراد به دنبال پارتنر جوانتر هستند؛ اما آیا ارزشش را دارد؟
پژوهشهای جدید نشان میدهند که بهترین فاصلهی سنی برای رضایتمندی از رابطه، نبودن فاصله است!!!
در طولانیمدت مردان و زنانی که دارای فاصلهی سنی هستند، هرچند در ابتدای رابطه، بهتر از سایرین به نظر بیایند، حس رضایتمندی ندارند. هم زنان و هم مردانی که دارای پارتنر جوانتر بودند، در ابتدا رضایت بیشتری از رابطه داشتند.
پروفسور تِرا مککینیش۱، از محققان مجموعه، میگوید:
نتایج ما نشان میدهند که مردانی که با زنان جوانتر ازدواج کردهاند، بیشترین رضایت را دارند و مردانی که با زنان مسنتر ازدواج کردهاند، کمترین رضایتمندی را تجربه میکنند.
زنانی نیز که با مردان مسنتر ازدواج کردهاند، رضایت پایینتری دارند در حالی که زنانی با شوهران جوانتر، راضیترند.
با این حال، اهمیت فاصلهی سنی، پس از حدود ۶ – ۱۰ سال از بین میرود. پروفسور مککینیش اضافه میکند:
با گذشت زمان، افرادی که همسرشان فاصلهی سنی زیادی با آنها دارد بیشترین ادعای ناراضی بودن از ازدواج خود دارند در مقایسه با افرادی که همسرشان سنی نزدیک به آنها دارد.
محققان تصور میکنند اصلیترین علت ناراضی بودن، شیوهی متفاوت پاسخگویی به نگرانیهای مالی باشد. پروفسور مککینیش اظهار دارد:
ما نحوهی پاسخگویی زوجها به شوکهای منفی، خصوصاً اگر در رابطه با مشکلات اقتصادی یا مالیِ خانواده باشد را مورد بررسی قرار دادیم. نتایج نشان میدادند زوجهایی که دارای فاصلهی سنی زیاد هستند، در مواجهه با شوکهای اقتصادی، با یکدیگر اختلاف بیشتری پیدا میکنند که منجر به نارضایتی از ازدواجشان میشود. اما زوجهای که سنین نزدیکتر دارند، رفتار متعادلتری از خود بروز میدهند.
هر چقدر فاصلهی سنی بیشتر باشد، دیدگاه آنان هنگام مواجه شدن با مسائل مهم نظیر فرزندآوری و عادات خود در زندگی متفاوتتر خواهد بود. با گذشت زمان، این مسائل به نقاط اختلاف در رابطه تبدیل خواهند شد.
دربارهی روابط عاطفی بیشتر بخوانید
پینوشت
۱. Terra McKinnish