دختران مبتلا به اوتیسم، مهارتهای اجتماعی نسبتاً خوبى دارند، به این معنی که اوتیسم آن ها اغلب تشخيص داده نمى شود. اوتيسم در دختران و پسران به طرز متفاوتى ظاهر مى شود. Carolien Rieffe، روانشناس و همكارانش از مركز اوتيسم و (INTER-PSY (Groningen یافته های خود را در مجله علمی اوتیسم گزارش كردند.
اطلاعات در مورد اوتیسم در دختران بسيار محدود است. آن چه که ما در مورد اوتیسم می دانیم، عمدتاً بر اساس تحقیق بر روى پسران و مردان است، كه ممكن است مشكل ايجاد كند. Leiden، پروفسور روان شناسى رشد Rieffe، بيان كرد كه:
اگر ما تصویر بالینی برای پسران مبتلا به اوتیسم را به عنوان استاندارد بپذیریم، شانس بالايى وجود دارد که اوتیسم در دختران شناخته نخواهد شد.
برای تغییر این، Rieffe و همکارانش بررسی کردند كه چگونه اوتیسم در دختران نمایان می شود.
مطالعه در ميان نوجوانان
محققان رفتار ٦٨ نوجوان دختر و پسر را با رفتارهای اوتیسم و بدون آن بررسی کردند. به عنوان بخشی از تست، محقق وانمود كرد كه انگشتش در زنجير يك فایل گير كرده است و گريه كنان، مى گفت كه دستش آسيب ديده؛ در حالی که دست خود را از درد تکان می داد. دو همکار محقق او، فیلم را بعداً بررسی کردند تا واكنش هم دردى شركت كنندگان را تجزيه و تحليل كنند.
هم دردى با احساسات يا حل مشكل؟
دختران، هم افراد عادى و هم آن هايى كه از اوتیسم رنج می بردند، نسبت به پسران با هم دلى بيشترى واکنش نشان می دادند. Riefe توضیح می دهد:
ما هیچ تفاوتى بین شرکت کنندگان دچار اوتیسم یا بدون بيمارى را پیدا نکردیم. اما تفاوت های کیفی بین دختران و پسران را مشاهده كرديم. دختران بیشتر به احساسات فردی که در حال انجام آزمون بود، پاسخ دادند با پرسش هايى از قبيل: حالتان خوب است؟ از سوی دیگر، پسرها به دنبال راه حلی برای این مشکل بودند: اگر این کار را انجام دهيد، نمى توانيد انگشت خود را از آن خارج كنيد.
هم دردى كردن يا درک صحيح از مشكلات عاشقانه
Rieffe اضافه كرد، نه دختران و نه پسران با هم دردى براى احساسات ديگران، مشكلى ندارند. با این حال، توانایی درک این كه چرا شخص در حين انجام كارى احساسى را دارد، اغلب در دختران و پسران مبتلا به اوتیسم دچار ضعف مى شود. به همین دلیل است که بیماران جوان مبتلا به اوتیسم، دشوارتر از افراد عادى، در بعضى شرايط مى توانند با هم دردى واكنش نشان دهند؛ مانند مشکلات عاشقانه یا شرایط درگیری با والدین یا همسالان، که همه ى آن ها موضوعاتی هستند که جوانان، زمان زیادی را صرف صحبت در مورد آن می کنند.
مقاله ى مرتبط: افراد مبتلا به اوتيسم چندان دچار غافلگيرى نمى شوند
تمركز بر روى درخواست كمك
نتايج حاصله از تحقيقات، در عمل براى پزشك ارائه دهنده ى مراقبت هاى بهداشتى چيست؟ با استناد بر گفته هاى Rieffe و همكارانش، دختران مبتلا به اوتیسم مزیت بسيار بزرگی دارند؛ آنان درک خوبی از بسیاری از قوانین اجتماعی دارند. با این وجود، پزشكان معالج آن ها نبايد در این مورد گمراه شوند، زیرا لزوما نشان دهنده ى یک ظرفیت قوی برای همدلی یا مهارت آن نیست، که در واقع فرد بتواند روابط اجتماعی و دوستی های خوب برقرار کند. بنابراین، این بدان معنی است که این دختران هنوز هم خود را بیشتر از اجتماع جدا می کنند. بسيار مهم است که در درمان دختران مبتلا به اوتیسم، به نیازهای خاص آن ها توجه شود. این ممکن است رویکرد و استراتژی متفاوتى را نسبت به پسران مبتلا به اوتیسم ايجاب كند.
