برای تنفّر برخی افراد از فیلم‌های ترسناک، دلیل علمی وجود دارد!

بسیاری وجود دارند که از الان خود را برای دیدن فیلم‌های ژانر وحشت آماده می‌کنند. در کشور ما که نه، ولی مخاطبان سینمای آمریکای شمالی منتظر فیلم‌های ترسناک ویژه‌ی هالووین هستند و خود را وحشت‌زده و جیغ‌کشان تصور می‌کنند.

خب انگار بعضی‌ها اینگونه نیستند. باید اصلاح کنم؛ خیلی‌ها از دیدن فیلم‌ ترسناک دوری می‌کنند.

برخی حتی از فیلم ترسناک متنفرند؛ مثلاً رفتن پیش دندانپزشک را به نشستن پای برنامه‌ای که برای متوهم کردن خواب شبانه‌ی آن‌ها ساخته شده است، ترجیح می‌دهند. حتی پیش آمده که وقتی در جمع دوستانه تصمیم بر این شده تا شب، فیلمی مثل “احضار روح” یا “درخشش” ببینیم، بعضی از دوستانمان خود را به هر راهی زده‌اند تا این فیلم‌ها را نبینند.

به نظر می‌آید این بیزاری از فیلم ترسناک فقط یک ترجیح شخصی نیست؛ بلکه یک نیاز روانی می‌باشد. انگار برخی افراد طوری برنامه‌ریزی شده‌اند که به صورت متفاوتی به این محتوا واکنش نشان دهند.

داستان‌هایی با چاشنی ترس: داستان‌های شبانه

با این که دلیل جامعی برای توضیح این تفاوت که در برخی موجب هیجان و در بعضی دیگر باعث تنفر می‌شود، نداریم ولی چند توجیه احتمالی می‌توان داشت. بر اساس گفته‌های متخصصان و تحقیق روی موضوع:

افرادی که عاشق فیلم ترسناک اند، استرس را به شیوه‌ی متفاوتی تجربه می‌کنند

آن‌هایی که بیشتر کنجکاوند، شاید بیشتر جذب فیلم‌های ترسناک شوند؛ این هم بخاطر چگونگی درک بدن آن‌ها از واکنش به استرس است. این نظر Margee Kerr، جامعه‌شناسی است که روی ترس تحقیق می‌کند و کتاب “فریاد: ماجراجویی مخوف در علم وحشت” را به رشته‌ی تحریر درآورده است. یک فیلم القاکننده‌ی ترس ضربان قلب را بالا می‌برد و بدن را نیازمند انرژی بیشتر می‌کند.

برخی افراد شاید معنای مثبتی از این نتایج بگیرند. آن‌ها واقعاً با این کار احساس زنده بودن دارند؛ تقریباً مثل زمانی پس از کلاس‌های فشرده‌ی یوگا یا هر چیزی که همه‌ی تمرکزتان را متوجه بدنتان کرده است. برای بقیه، این اثر مثل حمله‌ی پانیک می‌ماند که به معنای از دست دادن کنترل روی بدن است.

افرادی که از فیلم ترسناک متنفرند شاید بسیار حساس باشند

افراد با حساسیت بسیار بالا (HSPs)، می‌توانند به راحتی توسط محیط خود بیش از حد تحریک شوند و همچنین تمایل آن‌ها برای رفتار همدلانه بیشتر از میانگین است. این به آن معناست که شاید چنین افرادی واکنش فیزیولوژیک متفاوت و شدیدتری نسبت به فیلم‌های ترسناک یا خشن داشته باشند.

تجربیات کودکی احساس ترس را تحت تأثیر قرار می‌دهد

افرادی که زمان کودکی با دیدن فیلم‌های ترسناک تجربیات طنز آمیخته با ترس داشتند و وحشت‌زده نشده‌اند، در بزرگسالی هم مفهوم درونی‌شان از چنین قالب‌هایی برای هیجان است نه وحشت. برای مثال اینکه والدین به‌وسیله‌ی یک کاراکتر ترسناک بچه را بترسانند یا آن‌ را به شوخی انداخته و بذله‌گویی کنند، روی احساس آینده‌ی فرد تأثیر خواهد داشت.

برخی افراد برای برقراری ارتباط با دیگران فیلم ترسناک می‌بینند

برای برخی افراد تماشای فیلم ترسناک زمانی لذت‌بخش می‌شود که به همراه افراد مورد علاقه‌اش باشد.

این اتفاق بسیار عالی و تجربه‌ی خوبی از پیوند اجتماعی است. ما بر این موضوع واقفیم که پیوندهای انسانی تحت شرایط استرسی پایدارترند؛ مخصوصاً اگر با کسانی باشند که به آن‌ها احساس خوبی داریم. بنابراین اگر با دوستانتان به فکر کارهای سرگرم‌کننده و البته ترسناک باشید، خاطرات غنی و لایه‌دارتری با ایشان خواهید داشت.

به عبارت دیگر، اینکه یک فرد بنشیند و منتظر این باشد تا از چیزی که صفحه‌ی نمایش به او نشان می‌دهد بترسد، تحت تأثیر عوامل مختلفی است که بیشتر آن‌ها از کنترل خود فرد خارج می‌باشد.