یکی از اهداف رایج در مصرف ماریجوآنای دارویی، بهبود نشانههای بیماری در افراد مبتلا به سرطان است. پژوهشها نشان میدهند که استفاده از این این داروها بین بیماران سرطانی رایجتر از چیزی است که سابقاً تصور میشد.
در این پژوهش، که به بررسی بیش از ۹۰۰ بیمار سرطانی در سیاتل، آمریکا پرداخته است، نزدیک به یکچهارم آنان استفاده از ماریجوآنا برای اهداف دارویی را در طول سال گذشته گزارش کردهاند. به علاوه، بنا بر گزارشی که در ۲۵ام ماه سپتامبر در ژورنال Cancer منتشر شده است، تقریباً همهی شرکتکنندگان تمایل داشتند که دربارهی ماریجوآنای دارویی بیشتر بدانند.
سرپرست تیم تحقیقاتی، دکتر استیون پرگام۱ از مؤسسهی تحقیقات فرد هاچینسن۲ در سیاتل در بیانهای اظهار دارد؛ پژوهشهایی که تا کنون روی اثرات این ماده بر نشانههای سرطان انجام شده است، محدود است. در عوض، این پژوهش تأکید میکند تحقیقات بیشتری به منظور فهم کاملتر مزایا و معایب ماریجوآنای دارویی بین بیماران سرطانی نیاز است.
بیماران سرطانی خواهان اطلاعاتی دربارهی استفادهی ماریجوآنا برای مصارف دارویی دارند اما پزشکان قادر نیستند به نحوی صحیح به پاسخگویی بپردازند؛ بنابراین برای پیدا کردن پاسخ به سراغ منابع نامعتبر و غیرعلمی خواهند رفت.
در این پژوهش، محققان بیماران سرطانی را مورد مطالعه و بررسی قرار دادند. سوالاتی از قبیل مدت زمان مصرف ماریجوآنا و فوایدی که به نظر میرسد برایشان داشته است، از آنان پرسیده میشد.
محققان دریافتند که ۲۴ درصد از این بیماران، مصرفکنندهی فعال بودند؛ بدین معنا که از ماریجوآنا در یک سال گذشته جهت بهبود علائم سرطان استفاده کردهاند. ۲۱ درصد گزارش کردند که در ماه گذشته مصرف داشتهاند. پژوهشگران اظهار دارند که این آمار، برای کسانی که در گزارشهای ملی استفاده از هر گونهی ماریجوآنا را اعلام کردهاند، بیش از دو برابر است.
در ادامه، مشخص شد که بین مصرفکنندگان فعال، ۷۴ درصد حداقل یکبار در هفته ماریجوآنا استفاده میکنند، ۵۶ درصد حداقل یکبار در روز و ۳۱ درصد استفاده برای چند بار در روز را گزارش کردهاند. استفادهی آن به شکل دخانیات و خوراکی، رایجترین است.
هدفِ سهچهارم از مصرفکنندگان فعال، کمک به نشانههای فیزیکی نظیر درد و تهوع است و دو سوم برای کمک به نشانههای روانی نظیر استرس و مشکلات خواب را گزارش کردهاند.
از دیگر نتایج این پژوهش، میتوان اشاره کرد که مصرفکنندگان فعال بیشتر از افرادی که تاکنون از این ماده استفاده نکردهاند، اجازهی قانونی برای تهیهی آن مییابند. به علاوه، آنان از سایر شرکتکنندگان جوانتر هستند.
۷۴ درصد از افراد در پژوهش گفتهاند تمایل دارند اطلاعات بیشتری کسب کنند و تنها ۱۵ درصد از آنان، از پزشک خود اطلاعات قابل استنادی کسب کرده بودند. در مقابل، بیشتر افراد اطلاعات خود را از دوستان، خانواده، رسانه یا منابع غیرتخصصی دیگر دریافت کردهاند.
پژوهشگران به این نکته اشاره کردهاند که مطالعات محدودیتهای خاص خود را دارد؛ برای مثال، این احتمال وجود دارد که شرکتکنندگان در حین مورد پرسش واقع شدن، به کسب اطلاعات بیشتر علاقهمند شده باشند. به علاوه، از آنجایی که در مرکز محل انجامشدن پژوهش، استفاده از ماریجوآنا قانونی بوده است، نتایج ممکن است قابل تعمیم به همهی نقاط دنیا نباشند.
پینوشت
۱. Steven Pergam
۲. Fred Hutchinson