به گفته‌ی محققان دانشگاه Cambridge، تکنیکی جدید و نسبتاً ساده جهت ترسیم ارتباطات مغزی، بر وجود ارتباط میان هوش افراد و میزان ارتباط نواحی مختلف مغز دلالت دارد. در سال‌های اخیر، برای ترسیم نقشه‌ی ارتباطات مغزی تحت عنوان کانکتوم و درک ارتباط این مقوله با رفتارهای انسانی هم‌چون هوش و اختلالات روانی، تلاش‌های وافری توسط دانشمندان صورت گرفته است. حال تیمی بین‌المللی به سرپرستی دانشمندان دانشگاه Cambridge و مؤسسات ملی سلامت (NIH) در آمریکا نشان می‌دهد ترسیم کانکتوم از طریق آنالیز اسکن‌های مرسوم مغزی امکان‌پذیرمی‌باشد. این اسکن‌ها به روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) تهیه می‌شوند. مطالعه‌ی مذکور در ژورنال Neuron منتشر گردیده است.
این تیم مغز ۲۹۶ داوطلب نوجوان با رشد و تکامل طبیعی را مورد بررسی قرار داد. سپس به منظور اعتباربخشی به نتایج حاصل، مطالعه‌ی کوهورت با ۱۲۴ داوطلب بیشتر صورت گرفت. طی مطالعه، از اسکنر MRI 3T استفاده گردید. عبارت ۳T نشان‌دهنده‌ی میزان قدرت میدان مغناطیسی است. هرچند Cambridge اخیراً به اسکنر MRI قدرتمند Siemens 7T مجهز گشته که با این تکنیک، عملاً ترسیم نقشه‌ی مغزی با دقت بسیار بیشتری می‌تواند صورت پذیرد.
اسکن MRI معمولی تنها یک تصویر از مغز تهیه می‌کند. با استفاده از این تصویر خصوصیات چندگانه‌ی ساختاری مغز، محاسبه می‌شود. این بدان معناست که هر ناحیه از مغز را می‌توان با حداقل ده خصیصه‌ی مختلف توصیف کرد. به عقیده‌ی محققان، اگر دو ناحیه بر این اساس ویژگی‌های یکسان داشته باشند، این مشابهت به عنوان مشابهت مورفومتریک شناخته شده و می‌توان نتیجه گرفت که دو ناحیه‌ی مذکور شبکه‌ای مرتبط در مغز هستند. این نتیجه‌گیری با اطلاعات MRI مطالعه‌ی کوهورت ۳۱ میمون رزوس جوان، ثابت شد.
مقاله‌ی مرتبط: پیش‌بینی آینده با اسکن مغز!
محققان با استفاده از این شبکه‌های مشابهت مورفومتریک (MSNs)، مؤفق به ترسیم نقشه‌ی مغزی نشانگر میزان ارتباط هاب‌ها شدند. منظور از هاب، نقاط ارتباطی اصلی میان نواحی مختلف شبکه‌ی مغزی است. نتیجه آن که میزان ارتباط MSNها در نواحی مغزی با هوش و عملکردهای پیشرفته‌ی تکاملی مانند حل مسئله و زبان مرتبط بود.
ما ارتباطی بارز میان هاب‌های نواحی عملکرد پیشرفته در مغز _در واقع میزان ارتباط این نقاط با مابقی نقاط شبکه‌ی مغزی_ و IQ افراد مشاهده کردیم. بر این مبنا، اگر هاب‌ها را نواحی اصلی جریان اطلاعاتی مغز در نظر بگیریم، ارتباطات بیشتر به معنای عملکرد بهتر مغز در پردازش اطلاعات است.
Jakob Seidlitz، دانشجوی PhD در دانشگاه Cambridge
در عین تفاوت در IQ شرکت‌کنندگان، تفاوت MSNها تقریباً ۴۰ درصد تفاوت IQ محاسبه شد. احتمالاً با توجه به قدرت تفکیک بالای اسکنر ۷T، با این وسیله نسبت تفاوت‌های فردی را دقیق‌تر می‌توان محاسبه کرد. به گفته‌ی Seidlitz آن‌چه مشخص نیست، منشأ دقیق این تفاوت‌ها است. چه چیزی موجب می‌شود برخی مغزها ارتباطات بیشتری نسبت به سایرین داشته باشند؟ ژنتیک یا به عنوان مثال تربیت و پروش تحصیلی؟ و چگونه این ارتباطات طی روند تکامل تقویت یا تضعیف می‌شوند؟
مقاله‌ی مرتبط: هوش بصری با IQ یکسان نیست!
بر مبنای بیانات پروفسور Ed Bullmore، مدیر گروه روان‌پزشکی دانشگاه Cambridge، اسکن‌های مغزی می‌توانند ما را به باور عمیق‌تری نسبت به هوش برسانند. تکنیک جدید ترسیم نقشه‌ی مغزی می‌تواند در درک چگونگی بروز علائم اختلالات روانی هم‌چون اضظراب و افسردگی یا حتی اسکیزوفرنی در اثر تفاوت در ارتباطات مغزی، کمک کند.
