«ما همه مخلوقاتی فانی هستیم… آن کس که میخواهد پس از مرگ هم مشهور باقی بماند، از این نکته غافل است که تمام کسانی که او را به یاد دارند خواهند مرد، نسل بعدی هم در موعد مقتضی از دنیا خواهدرفت، تا این که سرانجام، پس از فراز و نشیبهای بسیار، نام او به کلی از یاد خواهد رفت… به زودی جهان را فراموش خواهیکرد، و به زودی جهان هم تو را از یاد خواهدبرد. همیشه بیندیش که به زودی تو هم در هیچ جایی وجود نخواهیداشت… روزگار با چه سرعتی همه چیز را از میان خواهدبرد. چه بسیار چیزها را که تاکنون از میان برده است!»
رواندرمانی در سبک زندگی ما، جای چندانی ندارد. البته اوضاع رو به بهبودی است، ولی اکثر ما مراجعه به روانشناس یا روانپزشک را حتی در صورت آسیبهای جدی روانی، ضروری نمیدانیم.
اما به فرض که رواندرمانی بتواند جایی در روزمرگیهای ما پیدا کند،یک رواندرمانی اصولی چه شرایطی باید داشتهباشد؟ چه فضا و روابطی باید حاکم بر جلسهی مشاوره باشد؟
اروین یالوم در کتاب مخلوقات فانی از زاویهی دید رواندرمانگر، دربارهی جلسات مشاورهاش مینویسد.
مقاله مرتبط: محبوبترین مطالعات ۲۰۱۷ در زمینهی روانشناسی
اروین یالوم ،نویسنده و روانپزشک مشهور، قائل به رواندرمانی اگزیستانسیال است. اکثر ما شاید او را با رمانهایش بشناسیم: وقتی نیچه گریست، درمان شوپنهاور و…
هرچند که رمانهایش هم سمت و سوی رواندرمانگری را دارند، اما کتاب مخلوقات فانی دقیقا شامل شرح جلسات است. البته در فرآیند تبدیل این گزارشها به متن ادبی، تلخیص و تغییرات زیادی صورت گرفته تا قالب روایتها داستانی شود، اما همچنان میشود به چشم یک اثر مستند به کتاب نگاه کرد.
یالوم معتقد است مهمترین وظیفهی رواندرمانگر، برقراری ارتباط شفابخش و معتبر با مراجع است. رابطهای که باید صادقانه باشد. الزاماً صادقانه، ولی نه الزاماً بینقص. روند درمان با کنکاش مراجع برای معنایابی در زندگی شکل میگیرد و رواندرمانگر در این مسیر نقش مشاور و راهنما را ایفا میکند.
یالوم به عنوان مشاور در مخلوقات فانی، با بحرانهای وجودی مراجعانش درگیر میشود. بحرانهایی که گریبانگیر همهی ما مخلوقات فانی میشوند و بیشتر ما هرگز راه خلاصی را پیدا نمی کنیم.
مشخصات کتاب
نام: مخلوقات فانی
مترجمان: محمدرضا فیاضی بردبار، زهرا حسینیان
انتشارات ترانه
شمارهی کتابشناسی ملی: ۴۰۹۰۴۰۶