مقدار عدد پی، همیشه …۳.۱۴۱۵۹۲۶۵ بوده و خواهد ماند. اما این قضیه مردی به اسم ادوارد گودوین را متوقف نکرد که می‌خواست به طور قانونی مقدارش را به ۳.۲ تغییر دهد.
ادوارد گودوین به عنوان یک کریکت‌باز حرفه‌ای، یا ریاضی‌دانی آماتور معتقد بود که به موفقیتی دست یافته. در سال ۱۸۹۷، گودوین اعتقاد داشت که یک مقدار واقعی جدید برای عدد پی پیدا کرده، و سعی کرد آن را در ایندیانا در قانون قرار دهد.
به طور خاص، گودوین باور داشت که توانسته دایره را مربعی کند. معمایی که ریاضی‌دانان را از دوران یونان گرفتار کرده‌بود. مربعی‌کردن یک دایره بدین معنی است که یک مربع با مساحت یکسان با دایره‌ای را، رسم کنید. اما چون مساحت یک دایره شامل عدد گنگ پی است، ریاضی‌دانان مدرن گفتند که نمی‌شود این کار را انجام داد: چون طول اضلاع مربع باید عددی نامتناهی مانند پی می‌بود و این غیرممکن است. گودوین اعتقاد داشت که این کار ممکن است چون از نظر او پی …۳.۱۴۱۵ نبود، بلکه ۳.۲ بود.
گودوین مسائل مربوط به عدد پی را در طرح پیشنهادی خود مطرح کرد، لایحه خانه ۲۴۶:
قطر به‌کار رفته در قوانین حاضر محاسبه‌ی مساحت دایره کاملا اشتباه است… به طور کاملا غلط و گمراه‌کننده در کاربردهای عملی، و باید کنار گذاشته شود.
لایحه طولانی و پر از اصطلاح است. اما با توجه به پروفسور سی.ای. والدو، یک ریاضی‌دان قابل احترام در آن زمان، مقادیر مختلفی برای مقدار واقعی پی در نظر می‌گرفت.
در ابتدا گفت که مقدار واقعی آن ۴ است… اما در نهایت گفت ۳.۲.
باور بکنید یا نه، این لایحه راه طولانی را طی کرد. به اولین کمیته‌ای که فرستاده شده‌بود، چون نمی‌دانستند با آن چه کنند، آن را به کمیته‌ی تحصیلات فرستادند. آن کمیته در فوریه ۱۸۹۷ پیشنهادش کرد، و آن را برای رای‌گیری فرستاد. بعد از سه بار خواندن از روی لایحه، بدون مقاومت آن را به سنا فرستادند.
اما وقتی به سنا رسید رد شد. نه به خاطر این‌که با آن مخالف بودند! بلکه به این خاطر که اعتقاد داشتند نمی‌شود قوانین ریاضی را تغییر داد.
نسبت محیط به قطر دایره همیشه عدد پی خواهد ماند. و عدد پی همیشه مقدارش …۳.۱۴۱۵۹ خواهد بود.
برای کاربرد عدد پی اینجا را ببینید.
