در صورت عدم دفن به موقع در خاک، وقایع ناخوشایندی برای جسد انسان رخ خواهد داد، که به شرح زیر می‌باشد:
جسد حداکثر تا یک هفتگی تازگی خود را حفظ می‌کند. مدت کوتاهی پس از مرگ، مرگاخشکی (rigor mortis) صورت گرفته و سلول‌ها به خاطر کمبود اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز متلاشی می‌شوند.
هنگامی که کنترل دستگاه ایمنی از روی باکتری‌های ساکن روده برداشته شود، این باکتری‌ها شروع به تولید مثل و تغذیه از بدن خواهند کرد. این فرآیند باعث تولید حجم زیادی از گاز و باد نمودن شکم در جسد می‌شود.
افزایش حجم گاز باعث بالاتر رفتن فشار داخلی بدن می‌شود، که در ادامه با اعمال فشار روی مایعات داخلی بدن موجب نفوذ کردن آن به درون لایه‌های تشکیل‌دهندۀ پوست و متلاشی شدن لایه‌های خارجی آن می‌شود.
هموگلوبین موجود در خون در غیاب اکسیژن به گوگرد متصل شده و باعث تغییر رنگ خون به سبز مایل به سیاه می‌شود. این پدیده به بروز حالتی مشابه “ابر و باد” در ظاهر عضلات بدن می‌انجامد.
روند صعودی افزایش فشار در داخل بدن، منجر به بسته شدن منافذ بدن می‌شود. در چنین حالتی، مایع درون بدن با مسیری بسته مواجه شده و نمی‌تواند حرکت کند. در نهایت ممکن است کره چشم از حدقه بیرون بزند و یا حتی بدن بترکد.
مواد شیمیایی آزاد شده از جسد، حشرات را به سوی خود جذب می‌کند. این حشرات در ادامه داخل منافذ بدن (مانند سوراخ بینی) تخم‌ریزی می‌کنند. کمی بعد لارو حشره از تخم خارج شده و شروع به تغذیه از جسد می‌کند.
مقاله مرتبط: اینفوگراف: بوی بد جسد؛ آیا بوی انسان متفاوت است؟
در ادامه حشرات بزرگ‌تری نظیر سوسک‌ها به محل آمده و از پیکر در حال فساد تغذیه می‌کنند. پرندگان و سایر حیوانات لاشخور نیز به آن‌ها ملحق شده و عضله را کاملاً از روی استخوان جدا می‌کنند.
مرحلۀ آخر اسکلتی شدن (skeletonization) است که در پی از دست رفتن کامل بافت نرم ظاهر می‌شود. استخوان‌ها نیز طی ماه‌های آتی در اثر باد، باران، فرسایش و ساییدی از مفاصل خود جدا می‌شود.
جالب بود و ترسناك، ممنون