شما این حس را میشناسید. یک ایمیل دریافت کردهاید و باید به آن پاسخ دهید، مقالهای که باید کامل کنید، فرمی که باید آن را پر کنید، یا حجم عظیمی از لباسها که باید شسته شوند. اما تمام کاری که باید انجام دهید این است که روی مبل لم دهید، تلوزیون نگاه کنید، و به تمام کارهای مهمی فکر کنید که آنها را انجام نمیدهید. احساس شرمندگی درباره کار نکردن در واقع باعث نمیشود که کار شما انجام شود. مشخص شده که برخی کارشناسان به این نتیجه رسیدهاند که به تعویق انداختن کارها خیلی هم بد نیست. اینجا میبینیم که چگونه ممکن است که کار نکردن برای شما کار کند!
فرانک پارتونی، بانکدار سابق و وکیل، در مصاحبهای با مجله اسمیتسونیان با جزئیات توضیح داد که چگونه به تعویق انداختن کارها در زندگی به او کمک کرده است. او در این کار مهارت دارد. او یک کتاب درباره این موضوع نوشته است. از نظر پارتونی، به عقب انداختن فقط چیزی مانند یک نقطه ضعف افراد تنبل نیست. این یک حالت جهانی برای انسانهاست. به نوعی، ما انسانها در غلبه بر خودمان بدنام هستیم. تقریبا اجتنابناپذیر است که ما در هر زمانی کارهای بیشتر از حد توانمان برای انجام دادن داریم. و این جایی است که پای یادگیری “به تعویق انداختن” به میان میآید.
او از یک مثال در زمان کودکیاش استفاده میکند: هنگامی که مادرش از او میخواست تخت خود را مرتب کند، او همیشه مقاومت میکرد. چرا باید تخت خود را مرتب میکرد در حالی که دوباره قرار بود به هم ریخته شود؟ چون مادرش میگفت، ممکن است کسی به دیدن خانه بیاید و اگر بیایند، ممکن است تخت نامرتب او را ببینند. برای فرانک کوچولو، آن کار باعث میشد کارش مشخص شود. چون او میتوانست تختش را زیر یک دقیقه مرتب کند، و هیچ کسی قبل از ساعت ۶ به خانه آنها نمیآمد، در زودترین حالت ممکن، لازم نبود او کارش را قبل از ۵:۵۹ انجام بدهد. یا همانطور که خودش میگوید:
من میخواهم ماشینشان را آن بیرون ببینم.
بیشتر بخوانید:
- چرا وقت زیادی را تلف میکنم؟
- چگونه به اتلاف وقت پایان دهیم؟
- ده کتاب مفید در مورد مدیریت زمان که توسط کارآفرینان توصیه میشود
شما احتمالا این حس را میشناسید: چرا الآن انجامش بدهی در حالی که میتوانی در یازده ساعت آینده برای آن نگران باشی؟ خوشبختانه، میتوانید از این تمایل برای تصمیمگیری بهتر استفاده کنید و بیشتر کار کنید. اول به این پرسش پاسخ دهید، “آخرین زمانی که میتوانم این کار را انجام بدهم یا تصمیم بگیرم کی است؟” دوم، تا آن زمان صبر کنید که آن کار را انجام دهید. این به شما زمان بیشتری میدهد که راجع به تصمیم خود فکر کنید، همه عوامل را بسنجید، و برای تمام وقایع غیرمنتظره که ممکن است روی انتخاب شما اثر بگذارند، امکان قائل شوید.
به بیسبال فکر کنید. بازیکنی که برای بار اول بازی میکند ممکن است وقتی میبیند که توپ میآید شروع به دویدن کند، هر چند که ممکن است سریعتر یا کندتر از چیزی که او فکر میکنند حرکت کند. در حالی که، یک بازیکن مدافع فصلی میداند که چه قدر میتواند قبل از رفتن به جایی که باید در آن قرار بگیرد، صبر کند.
به تعویق انداختن تمرینشده
راههای زیادی وجود دارد که میتوانید از راه کمتر مناسبی کارها را به تعویق بیاندازید. در اینجا چند راه برای به تعویق انداختن کارها از راه مناسب آورده شده:
- عاقلانه زمانبندی کنید. بیایید راجع به قسمت “صبر کردن تا دقیقه ۹۰” صحبت کنیم. یادتان باشد، دقیقه ۹۰ ممکن است از چیزی که فکر میکنید زودتر باشد. اگر باید یک متن ۵۰۰ کلمهای بنویسید، باید بسیار بیشتر از فقط نوشتن ۵۰۰ کلمه زمان بگذارید، تحقیق و بررسی کردن هم باید در حین آن انجام شود.
- کارهای خود را طبقهبندی کنید. شما دو ساعت منتظر هستید تا زمان شروع نوشتن مقاله برسد. باید در این زمان چه کنید؟ آیا یک ایمیل هست که باید به آن پاسخ بدهید؟ تعدادی مقاله هستند که به ساماندهی نیاز دارند؟ همیشه یک سری کار در خانه وجود دارند. اما همینکه ظرفها را تمام کردید و سراغ جارو کشیدن میروید، به نظر میآید حجم کارها زیاد است. چرا یک دقیقه به خود استراحت نمیدهید وقتی که در حال مطالعه برای مقاله هستید؟ نکته این است که کارهای خود را طبقهبندی کنید و از زمان آزادی که تازه پیدا کردهاید استفاده کنید، به جای اینکه وقت خود را در نتفلیکس بگذرانید.
- انعطافپذیر باقی بمانید. فرض کنید وقتی در حال استراحت از مطالعه هستید و میگذارید فرش در حالت قبلی خود باقی بماند، هماتاقی شما به خانه میآید و مثلا یک لیوان بزرگ آب پرتقال روی زمین میریزد. ممکن بود تلاشهای شما در جارو کشیدن به هدر برود. خوب است که به اندازه کافی باهوش بودید و جارو نکشیدید!
چه برای تمام کردن کار خود بیقراری کنید چه نخواهید با انجام دادن این کارها اذیت شوید، مهمترین چیز این است که به خاطر داشته باشید زمان کمکاری شما، واقعا زمان کمکاری نیست. اگر از زمان خود برای کارهای خلاقانه استفاده کنید، به تعویق انداختن فقط به خلاقیت شما کمک میکند. در غیر اینصورت، فقط به مبل خود کمک میکنید که شکل بگیرد!