دانشمندان موفق به ایجاد ترکیبی شدند که در مهار رشد انواع مختلفی از مدل‌های آزمایشگاهی سرطان خود را مؤثر نشان داده است. در واقع این ماده توانسته یک چهارم سرطان‌ها را مهار کند.
نام این مولکول را سخت بتوان به یاد سپرد (S63845) ولی کار آن را نه! این ترکیب پروتئین MCL1 را مسدود می‌کند؛ انواع مختلفی از سلول‌های سرطانی برای رشد به این پروتئین نیازمندند و بدون دسترسی به آن خواهند مرد.
این کشف می‌تواند به دانشمندان در مبارزه با سرطان‌های خون مثل لوسمی میلوئید حاد، لیمفوما و میلومای متعدد کمک کند. تومورهای سخت از جمله ملانوما، سرطان ریه و پستان نیز با درمان‌های جدیدی روبه‌رو خواهند شد.
در واقع می‌توان گفت پروتئین MCL1 برای سلول‌های سرطانی نجات‌بخش است؛ چون از پروسه‌ی مرگ سلولی برنامه‌ریزی شده جلوگیری کرده و موجب غلبه‌ی آن‌ها بر فرآیند مذکور می‌شود. علاوه بر این، تقسیم سلول‌های سرطانی نیز به قدری سریع است که سیستم دفاعی بدن قابلیت مقابله با آن را از دست می‌دهد. مدل‌های ازمایشگاهی از تأثیر ترکیب مذکور بر سلول‌های وابسته به MCL1 خبر می‌دهند.
درمان‌های مبتنی بر هدف قرار دادن سلول‌های سرطانی مثل پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی عوارض خاص خود را دارند. چیزی که ترکیب جدید را متمایز و برتر می‌سازد این است که می‌توان دوزهایی از آن را برای بیماران تجویز کرد تا به سلول‌های نرمال بدن آسیبی نرسانند.
این ترکیب آخرین دستاورد از کلاس داروهایی ضدسرطانی است که تقلیدی‌های BH3 نام دارند. کار این داروها هدف قرار دادن پروتئین‌هایی است که سلول‌های سرطانی برای فرار از دست مرگ برنامه‌ریزی شده به آن‌ها نیاز دارند. نکته‌ی قابل توجه دیگری که قبلاً نیز به آن اشاره کردیم پتانسیل بالای این ترکیب برای استفاده در مقابل انواع سرطان‌های مختلف است.
البته این موضوع نیز فراموش نشود که تحقیق در مراحل پیش‌کلینیکی قرار دارد و تا به دارو تبدیل شود زمان زیادی باقیست ولی همین نتایج اولیه، خود را بسیار امیدوارکننده نشان داده‌اند. به نظر می‌رسد وقت آن نزدیک شده تا به تلافی آزار و اذیت‌های تاریخی سرطان، این بار کمی ما او زا اذیت کنیم!
یافته‌های این تحقیق در ژورنال معتبر Nature منتشر شده است.
