محققان راهی برای ایجاد نانودرات مقاوم پیدا کردهاند که آنها را قادر میسازد تا به طور موثرتری بافتهای آسیب دیده یا سرطانی را هدف قرار دهند. یافتههای اخیر میتواند بر نانودرمانی و قابلیت درمان سرطان از آن طریق تاثیر بزرگی بگذارد.
نانوتکنولوژی مسئولیت بزرگی در درمان سرطان دارد. برای مثال در یکی از آخرین تحقیقات محققان با استفاده از ذرات نانویی میکروتومهای غیرقابل شناسایی را مکان یابی کردهاند در حالیکه در یک مطالعه دیگر ذرات نانویی برگرفته از برگ چای برای درمان سرطان ریه استفاده شدهاند.
نانوذرات معمولاً برای فرستادن داروی مورد نظر به بافت آسیب دیده موردنظر استفاده میشوند. این نانوذراتی که به تازگی مورداستفاده قرار گرفتهاند در حقیقت با هدف تخریب فرم شدیدی از سرطان بافت آندومتریال و همچنین از بینبردن سلولهای سرطانی بنیادی وارد بدن میشوند.
مقاله مرتبط: چگونه هدف قرار دادن متابولیسم سلولی میتواند بر سلولهای بنیادی سرطان غلبه کند؟
این نانوکپسولهای پرشده با دارو قطری حدود یک هزارم تارموی انسان را دارند و معمولاً با لایهای از آنتیبادی هایی که به سلولهای سرطانی متصل شوند پوشیده شدهاند.
یکی از مزایای اصلی این نانوکپسولها حمل دقیق و متمرکز داروها در بدن است به گونه ای که سایر قسمتهای بدن را تحت تاثیر قرار نداده و از این طریق از عوارض جانبی احتمالی جلوگیری میکنند.
در حال حاضر محققان مرکز پزشکی دانشگاه ماینز و موسسه ماکس پلانک برای تحقیقات پلیمر – هر دو در ماینز، آلمان – یک روش نوآورانه و موثرتری برای اتصال آنتی بادی به نانوذرات ارائه کرده اند.
روش جدید دوبرابر موثرتر از روشهای قدیمی
پروفسورلندفستر توضیح میدهد:روش رایج اتصال آنتیبادی به نانوکپسولها از طریق فرآیند شیمیایی پیچیدهای صورت میپذیرد که این فرآیند میتواند سبب تغییر آنتیبادیها و نهایتاً آسیب آنها بشود همچنین حملکنندههای نانویی وارد شده به خون میتوانند حین حرکت در خون به سرعت با لایههای پروتئینی پوشیده شوند.
اما در دروش جدید از آنتیبادی های پیش جذب شده برای پوشاندن سطح نانوکپسولها استفاده میشود. این فرآیند آنتیبادی ها را محافظت کرده و آنها را از طریق عملکردی محافظت میکنند و نانوکپسولها را تثبیت کرده و دارو را با دقت بالاتری به محل آسیب میفرستند.
فرآیند فیزیکی جذب شدن زمانی اتفاق میافتد که یک گاز یا مایع روی سطح جامد یا مایعی تجمع یابد و مولکولها و اتمهای یکدست ایجاد کند.
محققان این نتیجه را با استفاده از ترکیب آنتیبادیها و نانوذرات در یک محلول اسیدی به دست آورد که محققان در توضیح آن گفتند این حالت بهتر از ترکیب در محیط با ph معمولی است.
مانتیجه گرفتیم که روش پیشجذب به طوربالقوه یک روش همهکاره،کارآمد و سریع اتصال مولکولهای هدف به سطح حمل کننده های نانویی میباشد.
محققان امیدوارند که روش جدید درمان کلی مبتنی بر فناوری نانو را بهبود بخشد و از نانوکپسولها برای هدفقرار دادن بافتهای سالم در حال آسیب استفاده کنند.