امروزه، عصای سفید فقط برای مسافران نابینا به کار نمیرود، بلکه نمادی برای جامعه ی نابینا و کم بیناست. روز جهانی عصای سفید هر ساله در پانزدهم ماه اکتبر برگزار میشود که برای شناخت دستاوردهای شهروندان نابینا و کم بینا و استفاده از عصای سفید در حمل و نقل در سطح شهر است. مدارک زیادی وجود دارد که نشان میدهد افراد نابینا برای راه رفتن در بین مردم، از چوب، عصا یا چوب چوپانی استفاده میکردند. حدود یک قرن پیش، عصای سفید با دو کاربرد متفاوت، وسیله ای برای راه رفتن افراد نابینا و نمادی برای این افراد میباشد در سال ۱۹۲۱ میلادی، جیمز بریگز، هنرمندی که در اثر تصادف بینایی خود را از دست داد، ادعا میکند که او، اولین نفری است که عصای سفید به دست داشته است. او عصای خود را با رنگ سفید رنگ کرده و با اینکار میخواست موتورسواران سطح شهر را از حضور خود در پیاده رو یا خیابان مطلع کند. ده سال بعد، گیلی دی هربمونت، جنبشی را با نام عصای سفید به راه انداخت. این ایده در انگلستان گسترش یافت و BBC از طریق رسانه به مردم توصیه کرد که عصای سفید را به سمبلی برای افراد نابینا و کم بینا تبدیل کنند.
تحرک و جهت یابی مردان، باعث هدایت زنان نابینا میگردد.
در سال ۱۹۳۱، لیون کلاب در آمریکای شمالی، شروع به تبلیغ عصای سفید نموده و تهیه ی آن را برای تمامی افرادی که مشکل بینایی دارند، توصیه میکند. آنان از عصای سیاه نیز در تحقیقات استفاده نمودند ولی، مشاهده کردند که عصای سیاه، بسیار کمتر از عصای سفید، توسط مردم و رهگذران دیده میشود.
بعد از جنگ جهانی کورکورانه ی دوم، سربازان به خانه های خود بازگشته و به دنبال پیوستن به جوامع کنونی بودند. دکتر ریچارد هوفر، عصای سفید (عصای هوفر!) بلندتری را اختراع کرده و که هم استفاده ی نمادی و هم استفاده ی ابزاری دارد. در دهه هایی که استفاده از عصای هوفر در اولویت قرار داشته است، مردم از عصای سفید به عنوان تکیه گاه موقع راه رفتن استفاده میکرده اند.
مقاله ی مرتبط: آسیب قشر بینایی همیشه منجر به نابینایی نمی‌شود!
ایالت ایلینویز، اولین جامعه ای بود که در سال ۱۹۳۰، دستور العمل خاصی برای گردش با عصای سفید به تصویب رساند که به افراد نابینا و کمبینا این امکان را میداد که با عصای سفید به راحتی در سطح شهر تردد کنند. پنج سال بعد، دیترویت، قانون مشابهی را تصویب کرد که ایالت میشیگان نیز این قانون را قبول میکند. در چهارم اکتبر سال ۱۹۶۴ سازمانهای زیادی در مورد آن سخنرانی کرده اند و قطعنامه ی مشترک کنگره، توسط مجلس سنا و مجلس نمایندگان تصویب شد و رئیس جمهور، پانزدهم ماه اکتبر را روز جهانی عصای سفید و امینت نابینایان نامگذاری کرده است. در سال ۲۰۰۰ میلادی، کلینتون در ۱۵ اکتبر اعلام کرد:
با آموزش مناسب، افرادی که از عصای سفید استفاده میکنند، علاوه بر لذت بردن موقع گردش و تردد، از طریق تشخیص محل دست اندازها، قدم ها، پیاده روهای نامنظم و موانع فیزیکی در مسیر، از امینت بیشتری برخوردار میشوند. عصای سفید به آنان این امکان را میدهد که به تنهایی و بدون کمک دیگران، در سطح شهر تردد کنند و به مدرسه یا محل کار خود بروند و خود را عضوی از جامعه بدانند. عصای سفید به ما یادآور میشود که تنها مانع بین مردم و ناتوانایی هایشان، رفتارهای تبعیض آمیز است که متاسفانه جامعه به آن عادت کرده است.
در روز جهانی عصای سفید، لازم است که با تاریخچه ی آن آشنا شده و آن را وسیله ای برای استقلال افراد نابینا بدانیم. بیایید حوادثی را که باعث میشود تا ۱۵ اکتبر را به مناسبت روز جهانی امنیت عصای سفید جشن بگیریم، به یاد آوریم.
