دانشمندان به دنبال روشهای جدیدی برای درمان بیماریهای نورودژنراتیو هستند

بسیاری از نورونهای مغز انسان از سلولهای بنیادی عصبی حین تکامل رویانی ساخته می‌شوند. پس از تولد، یک ذخیره کوچک از سلولهای بنیادی در مغز باقی می‌ماند که در طول زندگی، به تولید نورونهای جدید می‌پردازد. با این حال، این سوال مطرح می‌شود که آیا این نورونهای جدید واقعا از عملکرد مغزی پشتیبانی می‌کنند؟ و اگر این چنین است، آیا ما می‌توانیم ظرفیت مغز را با افزایش تعداد نورونها، افزایش دهیم؟ گروه مطالعاتی پرفسور Federico Calegari از مرکز درمانهای بازساختی Dresden (CRTD) در TU Dresden به این پرسش‌ها، پاسخ داده‌اند که در نشریه EMBO Journal منتشر شده‌است

تصویر نورونهای اضافی (به رنگ قرمز) در پیازچه بویایی، ناحیه‌ای مغز که مسئول تفسیر بو‌ها است، که بصورت مصنوعی تولید شده‌اند.

در مطالعه اخیر آنها، محققان موشهای بالغ سالم را که ذخیره کوچک سلولهای بنیادی بمنظور افزایش تعداد، دستکاری شده بود، مورد بررسی قرار دادند. یکی از نتایج این بررسی این بود که تعداد نورونهای تولید شده از این سلولهای بنیادی نیز افزایش یافته‌است. این نورونها اصالتا، جمعیت نورونی ناحیه‌ای از مغز را که مسئول تفسیر بوها است، تشکیل می‌دهند. در حقیقت، حس بویایی یکی از قوی‌ترین احساس در موشها است که اساسا برای یافتن غذا و فرار از شکارچیان تقویت شده‌است. در مطالعات رفتاری متعاقب، محققان دریافتند موشهایی که نورونهای بیشتری دارند، قادر به افتراق بوهای با شباهت بسیار بالا هستند که موشهای طبیعی، از این توانایی بی‌بهره‌اند. از این رو، این مطالعه ثابت می‌کند سلولهای بنیادی می‌توانند برای ارتقای عملکرد مغز مورد استفاده قرار گیرند.

Calegari می‌گوید: “تکامل، سیستم بویایی بسیار حساسی به موش اعطا کرده‌است. این مورد که افزودن تعداد اندکی نورون باعث ارتقای چیزی شده‌است که بنظر می‌رسید تقریبا به کمال رسیده است، هیجان انگیز است. این مطالعه، پایه‌ی مطالعات ما را تشکیل می‌دهد که اکنون برای رسیدن به پاسخ این پرسش متمرکز شده‌است که چگونه استراتژی خود را بعنوان یک رویکرد درمانی در مدلهای نورودژنراتیو اعمال کنیم.”

CRTD دز TU Dresden، یک مرکز آکادمیک برای دانشمندانی از بیش از ۳۰ کشور دنیا است. تکلیف آنها، کشف اصول بازسازی سلول و سلول و بکار بردن آن برای شناخت، درمان و معکوس ساختن روند بیماری‌ها است. CRTD، تئوری را به بالین، دانشمندان را به متخصصان بالینی بمنظور کسب تجربه در زمینه سلولهای بنیادی، و ویرایش ژن و بازسازی را به درمانهای نوآورانه برای بیماری‌های نورودژنراتیو مانند بیماری آلزایمر و پارکینسون، بیماری‌های خونی مانند لوسمی، بیماری‌های متابولیک مانند دیابت، بیماری‌های قرنیه و استخوان، مرتبط می‌سازد. گروه پروفسور Calegari تمرکز خود را بر روی سلولهای بنیادی عصبی پستانداران در زمینه رشد، تکامل و عملکردهای شناختی، معطوف ساخته است.

مقاله مرتبط: راهی جدید برای درمان بیماری‌های نورودژنراتیو