کلیدهای نانوشته برای موفقیت در کار خود را بیاموزید. این می‌تواند مبنایی برای موفقیت شما محسوب شود. بدیهی‌ست که ارتباطات درون خانه معمولا از طریق ایمیل یا رفتن به میز کار شخصی افراد خانواده انجام نمی‌شود پس مسئله‌ی تعادل کار و زندگی نیز در این میان مطرح می‌شود. امروزه بسیاری از افراد کمترین بها و اهمیت را به تعادل زندگی کاری و شخصی خود می‌دهند. در بعضی از محل های کار، اگر شما کمتر از ۶۰ ساعت در هفته کار کنید، شما را به عنوان فردی تنبل و سست عنصر تلقی می‌کنند! می‌توانید از رئیس یا همکاران خود در زمان‌های خالی (صرف ناهار و … ) در رابطه با همین موضوع صحبت کنید!
کارتان را زودتر از موعد موقر به اتمام نرسانید:
وقتیکه به تازگی وارد حرفه‌ی کاری خاصی می‌شوید شاید در ابتدا سعی کنید تا با بیشتر کارکردن در ساعات خارج از وقت کاری، هم از خود چهره‌ی کاری برتری نمایان سازید و هم اینکه کارهایتان را سریع‌تر به اتمام برسانید اما این عملکرد بسیار پرمخاطره است! اگر شما با ۶۰ ساعت کار در هفته آغاز کنید این امکان وجود دارد که در نهایت با وجود علاقه‌مندی فراوان به کارتان، به ۴۰ ساعت کار در هفته برسید. به این ترتیب احتمالا کار خود را از دست می‌دهید! بنابراین سعی کنید در ساعت‌ها و وقت‌های اضافی کار خود را انجام دهید. بسیاری از افراد هم بخاطر مزایای کار کردن زیاد، بیشتر وقت خود را در محل کار می‌گذرانند. این کار می‌تواند خشم همکاران شما را نیز برانگیزد!
طرز پوشش:
اگر دوست دارید تا در شغل خود ترفیع یابید، با لباسی بهتر از همکاران خود در محیط کارتان ظاهر شوید.
نقشه‌ی راهتان را مشخص کنید:
بسیاری از مردم از کشمکش‌هایی که در رابطه با شغلشان صورت می‌گیرد به طور مدام در حال شکایت هستند و از اینکه از سیاست‌های کاری ناآگاهند اظهار نارضایتی می‌کنند. این نارضایتی‌ها اغلب بعنوان بهانه‌ای برای عملکرد ضعیف خود افراد می‌باشد اما گاهی اوقات نیز درست است. اولین قدم برای یادگیری سیاست‌های کاری این است که از قبل برای مقام و منصبی که می‌خواهید به آن برسید برنامه‌ریزی کنید. البته همیشه هم اینگونه نیست که رسیدن به قدرت و منصب تنها در کشیدن نقشه راه خلاصه شود. به عنوان مثال؛ یک دستیار اداری ویژه می‌تواند نفوذ زیادی داشته باشد یا از قدرت خود برای خرابکاری افرادی که دوست ندارد استفاده کند.
مقاله‌ی مرتبط: ۲۰ سوال برای پیدا کردن شغل مناسب شما
کمی ترسناک جلوه کنید:
اگر شما در محیط کاریتان بیش از حد نرم خویی از خود نشان دهید این احتمال که شما را چندان جدی نگیرند وجود دارد. عاقلانه است که کمی از شما بترسند. به این ترتیب وقتی چیزی از شما عاید آن‌ها می‌شود (اضافه حقوق، مرخصی و …) بیشتر قدردان و سپاسگزار خواهند بود.
برای اینکه این ترس و ابهتی که دارید در نظر دیگران چندان هم افراطی به نظر نرسد سعی کنید همیشه لبخند تحسین آمیز بر لبانتان داشته باشید. در مورد کار با همکاران و افرادی که در محیط کاریتان هستند صحبت کنید. وقتی کسی باعث ایجاد مشکلاتی در محیط کاریتان شد با لحن بد، سنگین و بی ادبانه نگویید مشکلی نیست! در واقع با این کار ارزش بخشیدن را پایین می‌آورید.
آخرين فردی باشید که صحبت می‌کند:
در یک نشست و جلسه با کارکنان، معمولا عاقلانه است آخرین سخنرانی باشید که صحبت می‌کند. شنیدن دیدگاه‌ها و نظرات دیگران باعث می‌شود که شما در صحبت‌هایتان کمتر اشتباه کنید. همچنین این سخن نگفتن به مدت طولانی، در ذهن اشخاص این سوال را پدید می‌آورد که شما روی چه چیزی تمرکز کرده‌اید و در نهایت می‌خواهید چه بگویید. در نهایت پس از اظهار نظر شما، در زمانیکه می‌خواهند بهترین ایدهی مطرح شده را برگزینند، نظر شما بیشتر خودنمایی می‌کند. ممکن است قبل از شما شخص دیگری ایدهی خیلی بهتر از ایدهی شما داده باشد اما آنچه مهم است همان اصل انتظار است! گذشته از همه‌ی این ها به اعتبار شما نیز لطمه‌ای وارد نمی‌شود!
مقاله‌ی مرتبط: تُن صدا و سرعت صحبت کردن شما نشان دهنده هوش شما است
