بیماریهای آمیزشی، بیماری‌هایی عفونی هستند که در هنگام رابطه‌ی جنسی از فرد دیگر منتقل می‌شود. این رابطه نیز می‌تواند شامل لمس کردن نیز باشد چرا که برخی بیماریهای جنسی از طریق پوست منتقل می‌شوند. بطور کلی بیماریهای منتقله از راه جنسی قابل پیشگیری هستند. طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری کننده‌ی بیماری‌ها(CDC) تقریبا ۲۰ میلیون مورد جدید هر ساله در آمریکا وجود دارد.
با این وجود، اگر افراد تصمیمات متفاوتی در مورد سلامت جنسی خود بگیرند، می‌توان از تعداد زیادی از این عفونت‌ها جلوگیری کرد. تنها روش تضمین شده برای جلوگیری از ابتلا به بیماریهای جنسی، امتناع از تماس جنسی است. با این حال، اکثر مردم این را راه حل عملی نمی‌دانند. هنگام انجام فعالیت‌های جنسی، مراحلی وجود دارد که افراد می‌توانند برای محدود کردن خطر ابتلا به بیماریهای STD انجام دهند.
پیشگیری قبل از رابطه‌ی جنسی
پیشگیری مؤثر برای بیماریهای آمیزشی، قبل از ایجاد رابطه می‌باشد. در اینجا چند مرحله برای کاهش خطر ابتلا به STD بیان شده‌است:
- محدود کردن تعداد شریک جنسی
- صادق بودن با شریک جنسی جدید خود در رابطه با رابطه‌های قبلی
- انجام آزمایش و بررسی هر دو طرف قبل از انجام رابطه‌ی جنسی
- عدم برقراری رابطه‌ی جنسی با افرادی که الکل یا داروهای مخدر مصرف می‌کنند.
- واکسیناسیون علیه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و هپاتیت B
صحبت در مورد سلامت جنسی با شریک جنسی بسیار مهم است اما همه‌ی افراد مبتلا به بیماریهای منتقله از راه جنسی نمی‌دانند که آلوده هستند. به همین دلیل ارزیابی و تست کردن افراد قبل از ایجاد رابطه‌ی جنسی با شریک جنسی جدید بسیار مهم است. اگر بیماری شما تشخیص داده شده‌است حتماً این موضوع را با شریک جنسی خود در میان بگذارید. به این ترتیب هردو می‌توانید در مورد خطرات تصمیم آگاهانه بگیرید. همچنین صراحتاً از شریک جنسی خود در مورد اینکه آیا تاکنون به بیماریهای جنسی مبتلا شده است یا هنوز هم مبتلا است سوال کنید.
تلاش برای داشتن رابطه‌ی جنسی بی‌خطر
داشتن رابطه جنسی بی‌خطر به معنای استفاده از لاتکس یا سد پلی‌اورتان برای همه نوع رابطه جنسی است. این موارد شامل:
- استفاده از کاندوم مردانه یا زنانه در هنگام رابطه جنسی
- استفاده از کاندوم یا پوشش دهانی در هنگام رابطه‌ی دهانی
- استفاده از دستکش برای نفوذ دستی
- شستشو پس از رابطه جنسی می‌تواند به از بین بردن هرگونه ماده عفونی روی پوست شما کمک کند. به ویژه زنان باید بعد از رابطه جنسی ادرار کنند. این می‌تواند خطر عفونت ادراری (UTI) را کاهش دهد.
استفاده‌ی صحیح از کاندوم
هنگام استفاده از کاندوم و موانع دیگر برای رابطه جنسی بی‌خطر، پیروی از دستورالعمل‌های موجود برروی جعبه مهم است. استفاده صحیح از کاندوم، آنها را مؤثرتر می‌کند. هنگام استفاده از کاندوم ، این موارد و احتیاط ایمنی را رعایت کنید:
- نگاه کردن به تاریخ انقضای کاندوم
- اطمینان حاصل کنید که بسته کاندوم حباب هوا دارد که این نشان می‌دهد سوراخ نشده‌است.
- قرار دادن کاندوم در محل مناسب خود
- قبل از اینکه کاندوم را روی آلت تناسلی قرار دهید آن را بطور کامل باز کنید.
- در طول مقاربت از روان‌کننده ایمن کاندوم استفاده کنید.
- کاندوم را به درستی خارج کنید.
- هرگز از کاندوم چند بار استفاده نکنید.
خطرات
کاندوم و سایر وسایل در جلوگیری از تبادل مایعات بدن آلوده بسیار مناسب هستند. آنها همچنین می‌توانند به حداقل رساندن تماس پوست به پوست و کاهش انتقال بیماری‌ها از طریق تماس نیز کمک کنند. با این حال از انتقال کامل بیماری‌ها پیشگیری نمی‌کنند. بیماریهای مقاربتی که از طریق پوست به پوست منتقل می‌شوند شامل:
- سیفلیس
- هرپس
- HIV
اگر در رابطه‌ی جنسی با شخصی هستید که دارای تبخال تناسلی هست، ممکن است بخواهد با پزشک خود درباره درمان پیشگیری کننده صحبت کند. این نوع درمان به جلوگیری از شیوع و انتقال تبخال کمک می‌کند اما این عفونت را درمان نمی‌کند. مهم است بدانید که تبخال حتی اگر فرد عفونت فعال نباشد، می‌تواند انتقال یابد.
بنابراین
اگرچه STDها متداول هستند، روش‌هایی برای کاهش خطر رابطه جنسی وجود دارد. اگر در مورد روش صحیح مخصوص خودتان مطمئن نیستید، با شریک زندگی خود یا پزشک خود صحبت کنید. صادق بودن در مورد رابطه جنسی خود با پزشک می‌تواند به شما در کاهش خطر کمک کنند. سکس و رابطه‌ی جنسی امن برای همه است، زیرا هرکسی که از نظر جنسی فعال باشد، در معرض خطر است.
