بر اساس گفته‌های محققان Penn State، سندرم پای بی قرار ریسک خودکشی و خودآزاری را تا سه برابر افزایش می‌دهد.
با استفاده از داده‌های آماری گسترده، بیماران مبتلا به سندرم پای بی قرار (RLS) حدود ۳ برابر بیشتر از سایر افراد تمایل به خودکشی و خودآزاری دارند؛ حتی با وجود این که محققان، وضعیت‌هایی مثل افسردگی، بی خوابی و دیابت بیماران را تحت کنترل داشتند. این مطالعه در تاریخ ۲۳ آگوست ۲۰۱۹ در JAMA به چاپ رسیده است.
به گفته‌ی Xiang Gao متخصص تغذیه و رئیس آزمایشگاه اپیدمیولوژی تغذیه در Penn State، با توجه به افزایش میزان خودکشی در ایالات متحده، پزشکان باید بیش از بیش به سلامت روانی بیماران مبتلا به RLS توجه کنند. او در این باره می‌گوید:
مطالعات ما نشان می‌دهد که سندرم پای بی قرار علاوه بر وضعیت فیزیکی، به شرایط روحی و روانی نیز مربوط است. با عدم تشخیص به موقع RLS و افزایش میزان خودکشی، این رابطه مهم‌تر می‌شود. پزشکان باید در صورت مواجهه با این بیماران، ریسک خودکشی و خودآزاری آنان را هم مدنظر داشته باشند.
بنا به گزارشات اعلام شده، حدود ۵ درصد جمعیت آمریکا به سندرم پای بی قرار مبتلا هستند؛ نوعی بیماری که در آن، فرد حس ناخوشایندی در پای خود احساس کرده و بر تکان دادن پاهایشان خصوصا در شب، اصرار دارند. با آنکه علت اصلی RLS مشخص نیست، مطالعات پیشین حاکی از آن است که کمبود آهن و کاهش دوپامین مغز در این پروسه نقش دارند.
در گذشته RLS ریسک مرگ و میر را افزایش می‌داده است، ولی دانشمندان علت آن را نمی‌دانستند. بر اساس مطالعات قبلی، رابطه‌ای بین افزایش فشارخون و حمله‌ی قلبی با سندرم پای بی قرار وجود دارد و امروزه می‌دانیم که RLS با افسردگی و افکار خودکشی نیز ارتباط دارد.
محققان از اطلاعات مرکز Truven Health MarketScan که شامل ۲۴هزار بیمار مبتلا به RLS و ۱۴۵هزار فرد سالم از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۴، استفاده کردند. در ابتدای مطالعه، هیچ مورد خودکشی و خودآزاری در این افراد وجود نداشت.
بعد از بررسی اطلاعات، محققان دریافتند که بیماران دارای RLS، حدود ۲۷۰ درصد بیشتر از افراد سالم، تمایل به خودکشی و خودآزاری دارند. حتی بعد ازکنترل فاکتورهایی نظیر اختلال خواب، افسردگی و بیمای‌های مزمن، این درصد کاهش پیدا نکرد.
دکتر Muzi Na، یکی از محققان باور دارد که عدم تغییر این درصد، بدین معنی است که سندرم پای بی قرار، یک عامل مستقل برای افزایش ریسک خودکشی و خودآزاری می‌باشد. هنوز دلیل اصلی این موضوع مشخص نیست، اما تحقیقات انجام شده در این پیرامون، راهی برای مطالعات آینده و کشف مکانیسم RLS باز می‌کند.
