در تحقیقات انجام گرفته در دانشگاه کینگز لندن (King’s College London)، طبق اطلاعات منتشر شده، واکسیناسیون پوستی موجب تولید سلول‌های محافظتی CD8 T می‌شود. این سلول‌ها در بافت تناسلی قرار دارند و می‌توان از آن‌ها به عنوان استراتژی واکسیناسیون برای بیماری‌های عفونی جنسی (STIs) استفاده کرد.
یکی از چالش‌های تحقیقات روی بیماری‌های جنسی عفونی، مانند HIV و ویروس هرپس تناسلی، این است که چگونه سلول‌های تخصص‌یافته ایمنی، به نام CD8 T را به محلی که ویروس برای بار اول وارد می‌شود، جذب کرد.
سلول‌های CD8 T وظیفه دارند در محل مورد نیاز، به صورت آماده حضور داشته باشند و هنگام ورود میکروب یا ویروس مورد نظر، ایمنی لازم را ایجاد کرده و از بدن دفاع کنند. در صورت عدم حضور این سلول‌ها، هنگام ورود ویروس به بافت، زمان زیادی طول می‌کشد تا سلول‌های ایمنی خون وارد عمل شوند.
پیش از این تحقیقات، تصور بر این بود که در حالت ایده‌آل، واکسیناسیون باید مستقیما در محل شروع عفونت (بافت تناسلی زن) اعمال شود. پس از آن سیستم ایمنی سلول‌های CD8 T را تولید کرده و به محل واکسینه شده ارسال کند. سلول‌های حاصل، هر ویروسی را که اقدام به ورود کند از بین می‌برند.
اما انجام واکسیناسیون مستقیما در بافت تناسلی زنان، امری نامناسب است.
امروزه، تیم تحقیقاتی کینگز، موفق به کشف واکسنی شدند که گروهی از سلول‌های ایمنی، به نام سلول لنفاوی ذاتی (ILC) و مونوسیت را در بافت تناسلی ردیف می‌کند. این سلول‌ها با هم وارد عمل می‌شوند و ماده‌ای شیمیایی (کموکاین) آزاد می‌کنند که باعث تولید سلول‌های CD8 T و جذب آن‌ها به بافت تناسلی می‌شود.
این تحقیقات بر مبنای آزمایش‌های اخیر این تیم، برای دستیابی به تکنیک‌های جدید واکسیناسیون و استفاده از واکسن‌های میکرونیدل در فرم پچ‌های حل شدنی و قابل جذب صورت می‌گیرد. وقتی این پچ‌ها با پوست تماس پیدا می‌کنند، جذب می‌شوند و باعث آزاد سازی واکسن به داخل بافت، بدون نیاز به تزریق زیرجلدی می‌شوند و پاسخ ایمنی بدن را در پی دارند.
مطالعات اخیر نشان می‌دهد که چگونه مهار سلول‌های ذاتی تخصص‌یافته ایمنی در سایر بافت‌ها، موجب جذب سلول‌های دفاعی CD8 T به بافت‌هایی می‌شود که در معرض ویروس قرار دارند.
پروفسور لیندا کلاوینسکیس (Linda Klavinskis)، نویسنده‌ی این تحقیقات از دانشگاه کینگز
ما اکنون نیاز داریم که یافته‌های خود را با سایر واکسن‌ها، مانند آنچه در تحقیقات استفاده شد، تثبیت کنیم تا ببینیم آیا می‌توان با استفاده از واکسن‌های پوستی راه نوینی در این عرصه ابداع کرد. اگر صحت این روش به اثبات برسد، می‌تواند تاثیر چشمگیری در پیشرفت روند دستیابی به واکسن‌‌هایی باشد که علیه عفونت‌های مسری جنسی استفاده می‌شوند.
لیندا کلاوینسکیس
