طبق یک بررسی از تصاویر MRI، کودکان و نوجوانانی که از خانواده های با درآمد کم هستند در ساختار مغز خود دارای تفاوت هایی با کودکان مرفه تر هستند.
طبق گفته دانشمندان بین پرورش یافتن در خانواده ای با درآمد کم و داشتن سطح کوچکتری از نواحی مغز که با موفقیت تحصیلی مرتبط است، رابطه ای وجود دارد.
این ارتباط به نژاد و قومیت کودکان بستگی نداشت.خوشبختانه، با این حال، آنها فهمیدند که حتی افزایش اندک در درآمد خانواده های خیلی فقیر با افزایش نسبی در سطوح نواحی مغز و در نتیجه افزایش پتانسیل یادگیری همراه است.
الیزابت سوول میگوید: ما به طور دقیق نمیدانیم چه چیزی در مورد داشتن پول بیشتر وجود دارد که باعث تفاوت اندازه مغزها میشود، اما ما گمان میکنیم این شامل تمام منابعی میشود که افراد ثروتمند میتوانند آنها را تهیه کنند، مثل تغذیه مناسب، مراقبت های بهداشتی، مدارس بهتر و … .
محققان قریب به ۱۱۰۰ نفر بین ۳ تا ۲۰ سال را مورد بررسی قرار دادند، که در نوع خود آزمایش جامعی بود.درآمد خانواده های کودکان از طریق پرسشنامه ارزیابی شده بود، و اندازه گیریهای سطح مغزشان با MRI های دارای کیفیت بالا انجام شده بود.
پژوهشگران فهمیدند با افزایش درآمد خانواده نواحی از مغز که عهده دار زبان، خواندن، تجسم فضایی و کارهای اجرایی بود، نیز افزایش می یافت.این وظایف مغز نیز کارهایی هستند که باعث تمرکز کردن، به یاد آوردن وبا هم انجام دادن کارهای متفاوت میشود.
این تحقیق همچنین نشان داد که تحصیلات والدین با سطح کل مغز کودک مرتبط بود، با اشاره بر اینکه هر چه والدین تحصیلات بیشتری داشتند، کودک نیز با رشد خود سطح مغز بزرگتری داشت.
با این حال، ارتباط بین سطح درآمد بالاتر و سطح مغز بزرگتر افزایش لگاریتمی بین خانواده های فقیر نشان داد.این به آن معنی است که افزایش اندک درآمد در خانواده های فقیر، به سود بیشتر در سطح مغز منجرمیشد که این افزایش نسبت به خانواده های متوسط یا مرفه خیلی بیشتر بود.
هنگامی که محققان کودکانی را که درآمد خانواده شان ۲۵۰۰۰$ بود با کودکانی که درآمد خانواده شان ۱۵۰۰۰۰$ مقایسه کردند، تقریبا ۶ درصد تفاوت در اندازه سطح مغز پیدا کردند.این در حالیست که وقتی آنها کودکانی را که والدین آنها دارای تحصیلات دبیرستانی بودند با کودکانی که والدین آنها تحصیلات دانشگاهی داشتند مقایسه کردند، تفاوت ۳ درصدی پیدا کردند.
این یافته ها بر این دلالت نمیکند که درآمد، علت تفاوت مغز باشد ( برای مثال، عواملی میتواند وجود داشته باشد که هم بر اندازه مغز کودک و هم بر سطح درآمد خانواده اثر بگذارد).و نیز اینها دلیل نمیشود که وضعیت اجتماعی و اقتصادی کودک همیشه بر شناخت کودک یا رشد مغز او اثر بگذارد.
دکتر کیمبرلی نوبل میگوید: مسئله مهم این است که، حتی اگر ما بتوانیم تفاوتها را در ساختار مغز در کودکی و بزرگسالی برای در نظر گرفتن وضعیت اجتماعی و اقتصادی اندازه گیری کنیم، باعث نمیشود که کودکان محروم محکوم به فنا شوند.ما شدیدا به این معتقدیم که این تفاوتها منجر به تفاوت در تجربه میشود – تجربه کردن در داخل و بیرون خانه، مشکلات خانوادگی، تغذیه، کیفیت مراقبت از کودک – که خود اینها رشد مغز را شکل میدهند. با مداخله کردن در سطوح این تجربیات، خصوصا در دوران بچگی، میتوانیم از عواقب مضر کودکان جلوگیری کرده یا مسیر آنها را تغییر دهیم.
