اکنون با استفاده از ژل مخصوصی می‌توان مینای دندان را ترمیم کرد. این محصول می‌تواند مردم را از ایجاد حفره‌هایی که به پر کردن دندان نیاز دارند ، نجات دهد.
مینا لایه‌ای محافظ و سخت در قسمت بیرونی دندان‌ها است که می‌تواند با اسید دهان و جویدن مكرر نازک‌تر شود و منجر به ایجاد حفره‌هایی شود كه برای جلوگیری از پوسیدگی بیشتر باید این حفره‌ها را پر كرد.
از آنجا که پر کننده‌ها از مواد خارجی مانند فلز ، چینی و رزین ساخته شده‌اند ، به طور یکنواخت به سطح دندان نمی‌چسبند و اغلب شل می‌شوند.
مقاله مرتبط: اثرات محافظتی قهوه بر سلامت دندان و دهان
برای رفع این مشکل ، روئیکتنگ تانگ و همکارانش در دانشگاه ژجیانگ چین ، ژلی حاوی کلسیم و فسفات – واحدهای ساختاری مینای واقعی – برای ترغیب دندان‌ها به خودترمیمی درست کرده‌اند.
آنها این ژل را با اعمال روی دندان‌های انسانی که از دهان بیماران خارج شده و با اسید آسیب دیده بود ، آزمایش کردند. سپس دندان‌ها را در ظروف حاوی مایعی که به تقلید از محیط دهان به مدت ۴۸ ساعت طراحی شده بود ، انداختند.
بلورهای جدید
در این مدت ، ژل رشد مینای جدید دندان را تحریک کرد ، و زیر میکروسکوپ نشان داده شد که دارای همان ترتیب چینش کریستال‌های کلسیم و فسفاتی است که مینای طبیعی دندان دارد.
این امر احتمالاً به این دلیل است که در رشد طبیعی دندان نیز ، مینای دندان در حال تشکیل با یک لایه از هم پاشیده ذرات کلسیم و فسفات – مانند ژل – که باعث رشد آن می‌شود ، پوشیده می‌شود.
روکش مینای دندان جدید فقط ۳ میکرومتر ضخامت داشته که تقریبا ۴۰۰ برابر نازک‌تر از مینای دندان بی خطر است. اما تانگ می‌گوید که ژل را می‌توان بارها و بارها برای ساخت این لایه ترمیمی استفاده کرد.
مقاله مرتبط: ترمیم دندان ها می تواند عمری دوبرابر داشته باشد
چندین گروه دیگر سعی کرده‌اند که مینای دندان را با مخلوط کلسیم و فسفات ترمیم کنند ، اما آن ترکیبات حاوی ذرات بزرگتری بودند که به خوبی به سطح دندان نمی‌چسبیدند. این امر باعث می‌شود كه تشکیل مجدد بلورهای مینای دندان با مشکل مواجه شود.
این تیم اکنون آزمایش ژل را در موش‌ها انجام داده و امیدوار است که بعداً آن را در انسان‌ها آزمایش کند. آنها باید اطمینان حاصل كنند كه مواد شیمیایی موجود در ژل ایمن هستند و مینای جدید می‌تواند در محیط واقعی دهان و دندان ، حتی وقتی مردم غذا می‌خورند و می‌نوشند، ایجاد شود.
