مقاله ای به تازگی چاپ شده است که نشان میدهد مغز انسان به طور شگفت آوری انعطاف پذیر است.مطالعه بر روی دو نقاش که با پا نقاشی میکشیدند نشان میدهد،مغز آنها اکنون از پا،مشابه دست نقشه برداری کرده است.
محققان با تصویربرداری fMRI حین انجام فعالیت های حرکتی و یا تجربه های حسی از دو نقاش ماهر انگلیسی که بدون دست به دنیا امده بودند و با پا نقاشی میکردند اطلاعات جدیدی کسب کردند.این افراد از پاهایشان علاوه بر نقاشی برای انجام کار های روزانه مثل لباس پوشیدن و گرفتن کارد و چنگال هم استفاده میکردند.
این تصاویر با تصاویر تهیه شده از گروه کنترل متشکل از ۲۱ نفر انسان دارای دو دست مقایسه شد.
اسکن مغزی در این نقاشان نشان میدهد انگشتان پا هرکدام به طور جداگانه نقشه برداری میشوند. این اتفاق معمولا در افراد سالم رخ نمیدهد.در واقع ایفای نقش «دست مانند» از پا در این افراد دیده میشود که در اعضای گروه کنترل دیده نمیشود.
عصب شناس مشهور دان وسلینگ،از دانشگاه ULC انگلستان میگوید:
تقریبا در همه ی افراد،هر یک از انگشتان دست به طور جداگانه منطقه ی بسیار کوچکی از مغز را درگیر کرده اند.در حالی که انگشتان پا باهم منطقه ی مشترکی را به خود اختصاص داده اند و هیچ تفاوتی میان آنها نیست.
در سایر پریمات های غیر انسانی که از انگشتان پا برای انجام کار های ماهرانه مثل بالارفتن از صخره و درخت و … استفاده میکنند،هم انگشتان دست و هم انگشتان پا هردو به طور جداگانه در مغز بیان میشوند.
اینجا بود که فهمیدیم در افرادی که از انگشتان پا به جای انگشتان دست استفاده میکنند،انگشتان پا به طور کاملا متفاوت از افراد عادی در مغز درک میشود.
نقشه های سوماتوتوپیک بیانگر ارتباط بین نقاط مشخص بدن و جایگاه آنها در مغز است.
نقاشان با پا،مانند اغلب افرادی که بدون دست به دنیا می آیند،از یک پا برای ثبات و از پای دیگر برای گرفتن و حرکت دادن به اشیا استفاده میکنند.این نقشه ها برای افراد با پا های فعال،واضح تر و چشمگیر تر بود.
محققان فکر میکنند،استفاده مدوام از پا برای کار های پیچیده میتواند دلیلی برای این جهش در تکامل مغز باشد. پس استفاده از پا برای کار هایی به جز راه رفتن باعث عادت کردن مغز به وضع موجود خواهد شد.
نکته ی جالب توجه این است که منطقه ای از مغز که در نقاشان با پا،به انگشتان پا اختصاص داده میشود مشابه مناطق کنترل کننده ی دست ها در حالت عادی است. این مطالعه بار دیگر مطالعات قبلی را که بیان میکردند که منطقه ی کنترل کننده دست،در مغز میتواند در ناتوانی های جسمانی،اعضای دیگر بدن را نیز حمایت کنند را تایید کرد.
تامار ماکین،نوروساینتیست دانشگاه ULC میگوید:
مطالعه ی ما نمونه ی بسیار قوی برای مساله ی انعطاف پذیری مغزی است،زیرا که مغز از ابتدای زندگی بسته به تجربیات متفاوت در هر فرد،به صورت متفاوت خود را ساماندهی میکند.
یکی دیگر از یافته های این مطالعه این بود که برخلاف انتظار، نقاشان با پا در جنباندن انگشتان پای خود هیچ برتری نسبت به افراد عادی نداشتند. درحالی که درک حسی بالایی از انگشتان پای خود داشتند.
محققان در این باره بیان کرده اند که این تغییرات در مغز احتمالا به گونه ای است که همه ی ما قادر به ایجاد آن هستیم اما نیازی به استفاده از آن نداریم.
از آنجایی که این نقشه های مغزی در بین اغلب انسان ها مشابه است،انسان ها به شیوه ی مشابه رفتار میکنند.ما میتوانیم این یافته را به یافته های جذاب و شگفت آور قبلی در باره مغز اضافه کنیم،از نحوه ی ایجاد آگاهی گرفته تا اجزای کوچک تشکیل دهنده آن.
لانگستاف،نقاش مشهوری که با پا نقاشی میکند میگوید:
من از اینکه توانستم به محققان کمک کنم تا این مساله را اثبات کنند که اکثر مردم از تمام قدرت پنهان شده در پاهایشان استفاده نمیکنند،بسیار خوشحالم و امیدوارم نتایج حاصل،دیگران را تشویق کند تا بر خلاف عادت،بدون استفاده از دست هایشان،برای گرفتن اشیا تلاش کنند.
