عفونت ادراري مي‌تواند به اندازه‌ی کافی دردناک باشد که باعث از بین رفتن علاقه به رابطه‌ی جنسی می‌شود. پس از درمان عفونت برخی افراد تعجب می‌کنند که آیا می‌توانند دوباره رابطه‌ی جنسی برقرار کنند یا خیر. پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند تا زمانی که عفونت کاملاً پاک نشده از ایجاد رابطه جنسی اجتناب کنید. دلیل این توصیه این است که رابطه جنسی ممکن است باعث تحریک دستگاه ادراری شود و می‌تواند باعث انتقال باکتری‌ها به مجرای ادراری شده و عفونت را بدتر کند.
در این مقاله به ایمنی و خطرات رابطه جنسی در هنگام ابتلا به بیماری UTI اشاره شده‌است، از جمله اینکه آیا این عفونت مسری بوده یا نه و نکاتی در مورد ایمن بودن آن اشاره شده‌است. UTI یک عفونت باکتریایی است. آنها وقتی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها اغلب از ناحیه مقعد، دست‌های کثیف یا پوست وارد مجرای ادرار شده و به مثانه یا سایر قسمت‌های مجاری ادراری منتقل می‌شوند. UTI بیماری مقاربتی مسری نیست، این بدان معنی است که افرادی که مبتلا به UTI هستند باعث انتفال عفونت به شریک جنسی خود نمی‌شوند.
در بیشتر موارد فرد مبتلا به UTI نیازی به درمان نخواهد داشت. با این وجود در صورت داشتن عفونت ادراری خطرات زیادی در رابطه‌ی جنسی وجود خواهد داشت. زمانیکه فرد مبتلا به عفونت ادراری است، داشتن رابطه‌ی جنسی می‌تواند باعث تحریک مجرای ادراری شود. در زنان فشار برروی دیواره‌ی داخلی واژن باعث ایجاد فشار برروی مثانه می‌شود که باعث می‌شود درد UTI تشدید یابد.
همچنین رابطه جنسی می‌تواند باکتری‌هایی را از سایر نقاط اطراف دستگاه تناسلی به مجرای ادرار وارد کند. برای بسیاری از افراد – به ویژه زنان – رابطه جنسی مکرر یک عامل خطرناک مهم برای ایجاد UTI است. این امر به این دلیل است که رابطه جنسی در حالی که هنوز عفونت ادراری درمان نشده، احتمال ورود باکتری‌های بیشتر به مجاری ادراری را افزایش می‌دهد. این کار باعث بدتر شدن عفونت و کاهش روند بهبودی بیماری می‌شود.
این گفته اشتباه می‌باشد که گفته می‌شود در هنگام داشتن عفونت ادراری از کاندوم استفاده شود یا از ایجاد رابطه جنسی جلوگیری شود و به جای آن از رابطه‌ی جنسی دهانی یا غیره استفاده شود چراکه عفونت ادراری بیماری مقاربتی نمی‌باشد و در افرادی که یک شریک جنسی دارند در این صورت بیماری به فرد مقابل منتقل نمی‌شود.
در عوض رابطه‌ی جنسی خطر عفونت ادراری را با انتقال باکتری‌ها به مجاری ادراری افزایش می‌دهد. هرگونه رابطه‌ی جنسی با یا بدون کاندوم باعث تولید باکتری و ورود آن به مجاری ادراری می‌شود، بنابراین افراد باید تا زمان از بین رفتن علائم از برقراری رابطه‌ی جنسی خودداری کنند.
نکات ایمنی
UTI در زنان شایعتر از مردان است. این امر به این دلیل است که مجاری ادراری خانم‌ها کوتاهتر از مردان است، بنابراین انتقال باکتری‌ها به مثانه آسان‌تر می‌باشد. علاوه بر این، مجرای ادراری نزدیک به مقعد است، که باکتری‌های داخل مقعد را قادر می‌سازد تا به سمت مجرای ادراری حرکت کرده و باعث ایجاد عفونت می‌شود. رابطه‌ی جنسی باعث نفوذ بیشتر باکتری‌ها به مجاری ادراری می‌شود. هیچ راهکار بدون خطری برای برقراری رابطه‌ی جنسی در هنگام وجود عفونت ادراری وجود ندارد اما چند روش وجود دارد که از احتمال ایجاد عفونت ادراری در آینده جلوگیری می‌کند به عنوان مثال:
- دفع ادرار قبل و بعد از رابطه‌ی جنسی برای بیرون راندن باکتری‌ها
- از اقدامات جنسی که می‌تواند باکتری‌ها را از مقعد به واژن یا مجرای ادرار منتقل کند، خودداری کنید. افرادی که رابطه‌ی جنسی از طریق مقعد را دارند باید بعد از اتمام کاندوم را تعویض کنند.
- شست‌وشوی مثانه از جلو به عقب چرا که از گسترش باکتری‌ها و ورود آن به مثانه جلوگیری می‌شود.
- برای کمک به تمیز کردن مجاری ادراری مقدار زیادی آب بنوشید. در صورت کمبود آب بدن، خطر UTI بیشتر است.
- در مورد روش‌های جلوگیری از بارداری از پزشک خود سوال کنید. چراکه افرادی که به کاندوم‌ها، دیافراگم‌ها یا سایر روش‌ها حساسیت دارند، دچار عفونت‌های ادراری مکرر می‌شوند.
- از مواد پروبیوتیک مصرف کنید. تعداد کمی از آزمایشات بالینی نشان می‌دهد که پروبیوتیک‌ها ممکن است مانع از رشد باکتری‌های خطرناک شوند.
- دست‌های خود را قبل از برقراری رابطه بشویید. درست است که این روش از عفونت ادراری به طور کامل جلوگیری نمی‌کند اما احتمال ورود باکتری به مجرای ادراری را کاهش می‌دهد.
- شست‌شوی دست بعد از برقراری جنسی از طریق مقعد یا قسمت دیگر بدن
برخی از زنان می‌دانند که افزایش رابطه جنسی، به ویژه با یک همسر جدید باعث ایجاد UTI می‌شود. پزشکان گاهی اوقات عفونت مثانه و سیستیت را نتیجه‌ی این اقدامات می‌دانند.
چند روز پس از بهبودی از UTI، فعالیت جنسی را کم کنید. اگر رابطه جنسی با شریک جنسی جدید دارید، به تدریج میزان فعالیت جنسی را افزایش دهید به خصوص اگر سابقه UTI های مکرر یا شدید وجود داشته‌باشد.
زمان مراجعه به پزشک
باکتری‌ها هنگام ورود به مجرای ادرار می‌توانند باعث UTI شوند. میکروب‌ها می‌توانند فقط مجرای ادرار را آلوده کرده یا به مثانه و کلیه‌ها نیز منتقل شوند. عفونت‌های ادراری درمان نشده، می‌توانند وارد خون یا اعضای دیگر شده و باعث تشدید بیماری و یا حتی مرگ نیز بشود. داروهای خانگی گاهی اوقات باعث تسکین موقت UTIها می‌شوند. داروهای بدون نسخه (OTC) در کاهش درد به شما کمک کند اما باکتری‌ها را از بین نمی‌برد و عفونت زمینه‌ای را درمان نمی‌کند. اگر علائم عفونت ادراری که شامل موارد زیر می‌باشد را مشاهده کردید به پزشک خود مراجعه کنید:
- درد هنگام دفع ادرار
- درد شدید مثانه
- نیاز به ادرار کردن درحالیکه فرد قادر به انجام این کار یا خالی کردن مثانه نیست.
- نیازهای مکرر شدید برای استفاده از حمام
- بوی بد ادرار یا وجود خون در ادرار
- درد یا گرفتگی در معده یا کشاله‌ی ران
هنگامی که عفونت ادراری به کلیه‌ها منتقل شود علائم زیر ایجاد می‌شود:
- کمردرد
- تهوع و استفراغ
- تب
- احساس بیماری یا ضعف
- لرز
شخصی که تحت درمان UTI قرار دارد باید در صورت مشاهده‌ی علائم زیر به پزشک مراجعه کند:
علائم بعد از یک یا دو روز آنتی بیوتیک بهبود نمی‌یابد.
- علائم ناگهان بدتر می‌شود.
- درد غیرقابل تحمل است، به پشت انتشار می‌یابد، یا از خواب جلوگیری می‌کند.
- فرد دچار تب شدید می‌شود.
- علائم عفونت ادراری بعد از ایجاد رابطه‌ی جنسی بدتر می‌شود.
بطورخلاصه
UTI معمولاً با درمان به سرعت از بین می‌روند. داشتن رابطه جنسی می‌تواند روند بهبودی را کُنْد کند و حتی ممکن است باعث عفونت دیگری شود. قبل از مقاربت از پزشک بپرسید که چه مدت باید صبر کنید سپس حداقل آن مدت را صبر کنید. اگر هنوز هم درد وجود دارد، صبر کنید تا قبل از برقراری رابطه جنسی کاملا از بین برود.
