داروها از طریق سیستم لنفاوی به طرز ایمنی میتوانند به عقدههای لنفی سرطانی منتقل شده و سپس با بهره گیری از صوت، در این عقدهها آزاد شوند. محققان دانشگاه توهوکو این درمان را بر روی موشهای مبتلا به سرطان متاستاتیک سرطان سینه بررسی کرده و نتایج آن را در نشریه Scientific Reports منتشر ساختهاند.
تتسویا کوداما، مهندسی پزشکی زیستی در دانشگاه توهوکو که رهبری مطالعه را برعهده داشت، میگوید: “ما بر این باوریم روش ما از توانایی بالقوه برای تبدیل شدن به درمانی برای عقدههای لنفی تهاجم یافته توسط سلولهای توموری متاستاتیک برخوردار است.”
این درمان، شامل تزریق وزیکلهای حاوی داروهای ضد سرطان به درون عقدههای لنفی لگنی است. الن وزیکلها از خلال سیستم لنفی بمنظور دستیابی به عقدههای لنفی زیر بغل که توسط متاستازهای سرطانی درگیر شدهاند، حرکت میکند. زمانیکه امواج فراصوت با قدرت بالا به زیر بغل اعمال میشوند، این وزیکلها پاره شده و آزادسازی هدفدار دارو صورت میگیرد.
سرطان پستان، شایعترین سرطان در زنان بوده و تعداد بسیار زیادی از مرگهای ناشی از سرطان را تشکیل میدهد. در مراحل پیشرفته آن، سلولهای سرطانی میتوانند از تومور اولیه جدا شده و از طریق سیستم لنفی بمنظور ایجاد متاستازها در عقدههای لنفی که به دیگر نقاط بدن منتقل میشوند، حرکت کنند. پیش آگهی بیماری میتواند با یافتن مسیر ایمن و کارآمدی برای درمان متاستازهای عقده لنفی، بهبود یابد. هم اکنون، درمانهای در دسترس بسیار تهاجمی بوده و عوارض جانبی شدیدی دارند.
کوداما و همکارانش در ژاپن، اخیرا درمان خود را بر روی موشهایی با نوعی از سرطان پستان که متاستازهایی به درون عقده لنفی با رشد کم تهاجم و حدود مشخص ایجاد میکنند، آزمایش کردهاند. بمنظور انجام این مطالعه، آنها درمان را بر روی متاستازهای تهاجمیتر ایجاد شده توسط سرطان پستان بررسی کردند.
تیم ابتدا از تکنیکهای تصویر برداری فراصوت برای پایش حرکت “لیپوزومهای آکوستیک” فاقد دارو که حاوی حبابهای گاز بودند، در خلال سیستم لنفی موش استفاده کردند. آنها قادر به تایید حرکت لیپوزومهای تزریق شده در عقده لنفی لگنی به سمت عقده لنفی زیر بغل بودند.
سپس آنها سلولهای سرطان پستان را به درون عقده لنفی لگنی گروه دیگری از موشها تزریق کردند. این سلولهای سرطانی به سرعت به عقدههای لنفی زیر بغل رسیده و آنها را مورد تهاجم قرار دادند.
لیپوزومهای آکوستیک حامل داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین سپس به درون عقدههای لنفی لگنی تزریق شدند. در همان روز و روز سوم، امواج صوت با شدت بالا به منطقه زیر بغل بمنظور پاره شدن لیپوزومها و آزادسازی دارو اعمال شد.
تیم تحقیق نشان داد این روش درمانی در از بین بردن بافت سرطانی با استفاده از تکنیک بیولومینسانس که رشد تومور را پایش میکند، و مطالعه عقدههای لنفی خارج شده در زیر میکروسکوپ، کارآمد است.
مطالعات بیشتر برای مشخص کردن میزان تزریق بهینه و حجم درمان بمنظور پیشگیری از پیشآمدهای لنفاوی، مورد نیاز است.