دانشمندان دانشگاه تگزاس (UTSA) درحال پیگیری یک مطالعه جدید هستند که چگونگی عملکرد بخش آمیگدال مغز را روشن‌تر می‌سازد و می‌تواند به بهتر فهمیدن اختلال استرس پس از حادثه (PTSD)، اضطراب، افسردگی و بیماری آلزایمر منجر شود.
محققین شامل Alfonso Apicella (استادیار گروه زیست شناسی)، Alice Bertero (دانشیار)، Paul Luc Caroline Feyen (فوق دکتری) و Hector Zurita (دانشجوی فارغ‌التحصیل)، مطالعه خود را با عنوان «یک مهارکننده غیراستاندارد حلقه کورتیکو-آمیگدال» در ژورنال Neuroscience منتشر کردند. این تحقیق همچنین در جلد ۲۳ اکتبر این مجله به چاپ رسیده است.
تصور می‌شود شرایطی مانند PTSD، اضطراب و افسردگی با عملکرد غیرطبیعی آمیگدال (که در لوب‌های تمپورال -گیجگاهی- قرار گرفته و در پردازش احساسات، اعمال و شاخت نقش کلیدی دارد) در ارتباط باشند.
«مطالعه جدید شواهد آناتومیکی و فیزیولوژیکی جدیدی درباره وجود یک مسیر مهاری دراز مدت از قشر شنوایی تا آمیگدال مغز موش ارائه می‌دهد. در این مقاله برای اولین بار مسیر احساسات را مشخص کرده‌ایم.»
Apicella
Apicella توضیح داد که پیشرفت در تکنیک‌های لیبل زدن تک تک سلول‌های عصبی امکان مطالعه تک به تک نورون‌هایی که از قشر شنوایی به سمت آمیگدال می‌روند را فراهم کرد.
بیشتر بخوانید: اکتشاف در آمیگدال مسائل مربوط به تنظیم رفتار اجتماعی و احساسی را روشن می‌سازد
وی همچنین افزود که نورون‌های مهاری قشری پس از آن می‌توانند فعالیت نورون‌های اصلی آمیگدال را تغییر دهد و بنابراین به صورت مستقیم خروجی آمیگدال را کنترل کند. نورون‌ها ماده‌ای به نام سوماتواستاتین دارند که عملکرد فیزیولوژیک را تنظیم کرده و اتصال بین نورون‌های اصلی که از آمیگدال که در رفتارهای آزارنده و ترس شرکت دارد به سمت سایر بخش‌های مغز خارج می‌شوند را برقرار می‌کند.
«کشف این که آمیگدال هر دو ورودی تحریکی و مهاری را از قشر دریافت می‌کند، نشان می‌دهد که زمان‌بندی و قدرت نسبی این ورودی‌ها می‌تواند فعالیت آمیگدال را تحت تأثیر قرار دهد.»
Acipella
Apicella و تیم تحقیقاتی‌اش خاطرنشان کردند که تحقیقات بعدی بهتر است این موضوع را بررسی کند که آیا این موضوع یک مکانیسم عمومی است که در آن محرک‌های حسی می‌توانند پروسه‌های تحت کنترل آمیگدال مانند رفتار آزارنده و ترس را تحت تأثیر قرار دهند و این که چگونه اختلال در این مسیر می‌تواند به مشکلات مختلف عصبی و روانی مانند آلزایمر، اضطراب، افسردگی و PTSD منجر شود.
تحقیقات مربوط به این موضوع در آزمایشگاه Apicella ادامه خواهد یافت. تیم تحقیقاتی وی اساس نورونی ادراک را بررسی می‌کنند. به طور خاص، محققین می‌خواهند بدانند که چگونه مدارهای کوچک مغزی، اطلاعات حسی را پردازش می‌کنند تا منجر به خروجی‌های رفتاری شود.
