انتشار این مقاله


آیا داروی ماینوکسیدیل برای رشد موی صورت مفید است؟

داشتن ریش و سبیل برای برخی افراد جذاب است و مد روز به حساب می‌آید!

داشتن ریش و سبیل برای برخی افراد جذاب است و مد روز به حساب می‌آید؛ ولی هر فردی که برای رشد موی صورت خود تلاش می‌کند، لزوماً از نتایج آن راضی نیست. به همین علت برخی افراد به سراغ مصرف ماینوکسیدیل، که به عنوان داروی افزایش موی صورت شناخت می‌شود، می‌روند تا به رشد ریش‌های خود کمک کنند. در این مقاله به بررسی اثرات ماینوکسیدیل به عنوان داروی افزایش موی صورت و عوارض جنبی احتمالی و نحوه مصرف آن می‌پردازیم.

ماینوکسیدیل یک داروی بدون نسخه و ارزان برای رویش مجدد موهای سر است. علاوه بر رویش مجدد مو، ماینوکسیدیل در حفظ موهای فعلی به شما کمک می‌کند.

با این حال، سازمان غذا و دارو (FDA) این دارو را تنها برای درمان ریزش موی ناحیه خاصی از جمجمه به نام vertex (ناحیه‌ی بالای سر) به تایید رسانده است.

رشد موی صورت به طور طبیعی با افزایش سن، پراکنده می‌شود؛ ولی ممکن است عوامل دیگری مثل عفونت‌های قارچی یا بیماری‌های خودایمنی موجب کند شدن سرعت رشد موی صورت شوند. بنابراین امروزه افراد بیشتری به دنبال داروهایی برای رشد سریع موی صورت هستند.

ماینوکسیدیل برای کمک به رشد موی صورت توسط FDA تایید نشده است؛ ولی برخی افراد ادعا می‌کنند که امتحان کردن آن خالی از لطف نیست! در ادامه به بررسی مطالعاتصورت گرفته در مورد اثر ماینوکسیدیل بر روی رشد موی خواهیم پرداخت.

ماینوکسیدیل برای رشد موی صورت (ریش)

برای درک مکانیزم ماینوکسیدیل برای رشد موی صورت بهتر است ابتدا نگاهی به چرخه رشد مو داشته باشیم:

چرخه رشد مو

۱- سلول‌های پروتئینی در فولیکول‌های موی شما به مو تبدیل می‌شوند. فولیکول‌ها، کپسول‌هایی در پوست هستند که موی شما را نگه می‌دارند. این نخستین قسمت از فاز آناژن (فاز فعال چرخه رشد مو) است.

۲- رگ‌های خونی اطراف فولیکول باعث تغذیه سلول‌های پروتئینی می‌شوند و به بلند شدن موها کمک می‌کنند. این دومین قسمت از فاز آناژن است.

۳- هم زمان که با رشد مو، مو بالاتر می‌آید، از پوست خارج می‌شود و از طریق غده‌ای روغنی در پوست، چرب می‌شود. این نخستین مرحله از فاز کاتاژن است؛ در این فاز، رشد مو متوقف می‌شود.

۴- با گذر زمان، مو از فولیکول خارج می‌شود و چرخه رشد مو مجددا تکرار می‌شود. این فاز را تلوژن می‌نامند.

برای موی سر، این چرخه سال‌ها طول می‌کشد. برای ریش و موهای اطراف بدن، مثل ابروها، این چرخه حداکثر چند ماه به طول می‌انجامد.

عملکرد اصلی ماینوکسیدیل، داروی افزایش موی صورت ، انبساط عروق است؛ یعنی باعث گسترش رگ‌های خونی و خون رسانی بهتر فولیکول‌ها برای کمک به رشد مو در فاز آناژن می‌شود. در نتیجه مو با سرعت کمتری از فولیکول می‌افتد و رشد موهای صورت، به نظر ضخیم‌تر و پر پشت‌تر می‌آید.

از آن جایی که رگ‌های خونی صورت گسترده‌تر از جمجه هستند، افراد ادعا می‌کنند که ماینوکسیدیل بر روی صورت بهتر و سریع‌تر عمل می‌کند.

شاید این مطلب نیز برای شما مفید باشد: هرآن چه که باید درباره رشد مو و داشتن موهای سالم بدانید

ماینوکسیدیل برای رشد سبیل

اگر قصد دارید ماینوکسیدیل را بر روی سبیل خود استفاده کنید، باید احتیاط کنید.

رشد موی صورت و رویش ریش و سبیل پس از بلوغ رخ می‌دهد. رویش این موها نسبت به موهای سر، بیشتر تحت تاثیر هورمون‌هایی مثل تستوسترون و دی هیدروتستوسترون (DHT) است.

ماینوکسیدیل ممکن است همان اثری که بر روی ریش دارد، بر روی سبیل هم داشته باشد. ولی هیچ مطالعه‌ای در مورد این اثر صورت نگرفته است. در واقع تعیین این که آیا نتیجه مصرف ماینوکسیدیل پس از یک کارآزمایی مشابه، دقیقاً یکسان خواهد بود یا خیر، دشوار است.

چه افرادی می‌توانند از ماینوکسیدیل استفاده کنند؟

ماینوکسیدیل برای مصرف بیشتر افراد، ایمن است. اگر مبتلا به هر یک از موارد زیر هستید، قبل از مصرف آن با پزشک خود مشورت کنید:

  • مصرف دارو برای کنترل فشار خون بالا
  • آسیب عضو
  • داشتن تومور در غده فوق کلیوی (فئوکروموسیتوما)
  • بیماری قلبی؛ مثل تاکی کاردی (افزایش ضربان قلب) یا نارسایی قلبی

نتایج ماینوکسیدیل بر رویش ریش

حال ادعای دیگر یعنی بهترین دارو برای پرپشت شدن ریش را بررسی کنیم. شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد ماینوکسیدیل بر رویش ریش موثر است. تنها یک مطالعه اثر ماینوکسیدیل را بر رویش موی صورت و به طور اختصاصی‌تر ریش صورت مورد بررسی قرار داده است.

این مطالعه که در مجله‌ی Journal of Dermatology به چاپ رسیده است، نشان داد که لوسیون ماینوکسیدیل %۳ تنها کمی بهتر از پلاسبو (دارنما) عمل می‌کند. این نتیجه امیدوارکننده است؛ اما از نظر علمی، یک مطالعه به اندازه کافی قابل اطمینان نیست که بتواند بدون شک اثبات کند که همیشه این لوسیون موثر خواهد بود.

مطالعه‌ی دیگری که نشان دهنده‌ی کارایی ماینوکسیدیل (علاوه بر رویش موی سر) است، اثر ماینوکسیدیل را بر رویش ابرو مورد بررسی قرار داده است. این مطالعه نشان دهنده‌ی اثربخشی بهتر و بیشتر ماینوکسیدیل نسبت به پلاسبو (دارونما) بود.

با این حال، موهای ابرو با موهای صورت تفاوت بسیاری دارد؛ بنابراین نتایج آن ممکن است برای رویش ریش صدق نکند.

اثرات جانبی ماینوکسیدیل بر ریش

همان طور که ماینوکسیدیل را بر روی پوست سر استفاده می‌کنید، اثرات جانبی آن بر ریش نیز معمولاً جدی و رایج نیست.

برخی اثرات جانبی احتمالی عبارت اند از:

  • قرمزی یا تحریک پوست صورت
  • رویش مو در نواحی دور از انتظار؛ از جمله نواحی پایین‌تر گردن یا پشت آن
  • تغییر رنگ یا بافت مو

هم‌چنین اگر ماینوکسیدیل وارد چشم شود، می‌تواند تحریک کننده باشد. اگر این اتفاق رخ داد، بلافاصله چشم‌ها را بشویید.

در موارد نادر، ماینوکسیدیل می‌تواند اثرات جانبی جدی‌تری را به خاطر برهم کنش آن با رگ‌های خونی ایجاد کند. در صورت استفاده طولانی مدت از ماینوکسیدیل، احتمال بروز این عارضه بیشتر می‌شود.

برخی از این عوارض جانبی عبارت اند از:

  • کاهش میل جنسی
  • کاهش وزن غیرعادی و بدون دلیل واضح
  • احساس سرگیجه یا نورگریزی
  • تورم دست‌ها و پاها
  • درد قفسه سینه

چگونه از ماینوکسیدیل به عنوان داروی افزایش موی صورت استفاده کنیم؟

بر اساس مطالعات، برای اثربخشی بهتر ماینوکسیدیل، مراحل زیر را دنبال کنید:

  • داروی مصرفی باید حداقل حاوی %۳ ماینوکسیدیل باشد.
  • مقدار کمی از محلول ماینوکسیدیل را روی ریش‌های خود بمالید.
  • این کار را روزی دو بار به مدت حداقل ۱۶ هفته تکرار کنید.

قبل و بعد از مصرف از خود عکس بگیرید. این کار به شما کمک می‌کند تا هر گونه رشد قابل ملاحظه‌ای را ثبت کنید؛ زیرا مشاهده‌ی تغییرات روزانه آسان نیست.

به خاطر داشته باشید که نتایج رشد موی صورت از فردی به فرد دیگر متغیر است.

نتیجه گیری

در این مقاله به بررسی داروهایی برای رشد سریع موی صورت پرداخته شد. ماینوکسیدیل برای درمان ریزش موی ناحیه vertex کاربرد دارد. شواهد کمی وجود دارد که نشان می‌دهد این دارو نسبتاً به همان اندازه‌ای که برای رشد موهای سر مناسب است، بر رشد موی صورت نیز موثر باشد.

به دلیل عوارض جانبی احتمالی ماینوکسیدیل، بهتر است قبل از مصرف آن برای رشد موی صورت با پزشک خود مشورت کنید.

مهدیه نوروزی


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید