براي سالهاست كه در مورد دلايل اپيدمی چاقي آمريكاييها بحث ميشود كه همچنين ارتباط دارد با افزايش ابتلا به ديابت، بيماريهاي قلبي-عروقي و سرطان. همواره به ما در مورد خطرات مصرف چربيها، كربوهيدراتها و كالريهاي كه به ميزان زياد است و با ورزش و تحرك بدني همراه نيست، هشدار ميدهند. اما اكنون تمركز بر روي اين موضوع قرار دارد كه شايد عامل اين اتفاقات استفاده از شكر و يا قندهاي تصفيه شده است. به اين دليل خيلي از محققين و دانشمندان ميگويند كه اين ماده براي بدن انسان سمي است و همچنين همه محققين بر روي يك مسئله اتفاق نظر دارند كه شكر تصفيه شده چيز خوبي نيست. اما سوال اينجاست كه چه ميزان مصرف شكر، آن را در حالت سمي براي بدن قرار ميدهد؟
ما به دو صورت كلي از شكر تصفيه شده استفاده ميكنيم: ساكارز(ساكارز معمولي يا همان شكر سر ميز، هر دو نوع سفيد و قهوهاي) و نوشيدنيهاي با ميزان فروكتوز بالا(HFCS). شكر معمولي نيمي از آن گلوگز و نصفهي ديگرش فروكتوز است در حالي كه در نوشيدني هاي با فروكتوز بالا ۴۲ الي ۵۵ درصد آن فروكتوز و ما بقي گلوكز است. قند موجود در ميوهها به صورت تقريبي گلوكز خالص است. فروكتوز به ميزان دو برابر شيرينتر از گلوكز است و اين دليل رغبت ما به اين ماده میباشد.
گلوكز مي تواند در همه سلولهاي ما مصرف مي شود و به انرژي تبديل مي شود در حالي كه اين كبد است كه با فروكتوز سروكار دارد. گلوكز موجود در ميوهها به طور آهسته هضم و جذب ميشود به دليل اينكه بدن علاوه بر اين ماده با ديگر مواد غذايي نيز سروكار دارد و آنها را نيز هضم و جذب بكند. شكر تصفيه شده مخصوصا حالت مايع آن به سرعت به سمت كبد ميرود به دليل اينكه با فيبر و يا ديگر مواد غذايي همراه نبوده است.
HFCS تاثيرات بد زيادي دارد كه ميتوان آن را بدتر از شكر معمولي دانست. ولي بدن ما به يك شيوه با اين دو برخورد ميكند. اگر شما به ميزان زيادي شكر تصفيه شده مصرف بكنيد، اين عمل موجب افزايش شديد فعاليت كبد ميشود و موجب تبديل قند به چربي ميشود و اينجاست كه بيان كلمه سمي براي شكر شروع ميشود.
چربي زياد در كبد دليل اصلي چاقي است كه اين چربيها كه از نوع تريگليسيريد هستند، از نوعي مي باشند كه مي تواند موجب گرفتي عروق و در نهايت موجب بيماريهاي قلبي شود. كبد چرب همچنين مي تواند به يك حالتي منجر شود كه به آن مقاومت به انسولين گفته ميشود. كه در اين حالت سلولها به انسولين ديگر پاسخ نميدهند. انسولين مادهاي است كه از پانكراس ترشح ميشود براي تنظيم ميزان قند خون. بعد از اين مسئله پانكراس براي اينكه تاثيري از ترشح انسولين خود نگرفته است به ميزان بيشتر هورمون ترشح ميكند كه در نهايت موجب اين ميشود كه داخل خون مملو از قند بشود. همچنين انسولين به رشد سلولها مربوط است و احتمالا موجب ميشود كه سلولهاي پانكراس به شكل غيرعادي در بيايند و سرطاني شوند.
قطعا اطلاعات زيادي در مورد سمي بود شكر تصفيه شده وجود دارد با اين حال اين اطلاعات به شكل مناسبي به هم مرتبط نشدهاند و يك نتيجه قطعي حاصل نشده است. قند يا شكر به طور قطع براي انسان و جوندگان سمي است اما ميزان عددياي كه موجب سمي شدن اين ماده ميشود هنوز مشخص نيست. شواهد نشان دادهاند كه ميزان مصرفي متعارف فروكتوز سمي نيست اما يك عدم توافق بر روي اين مسئله وجود دارد كه چه مقداري ميزان فروكتوز عادي و متعارف است و اين در حالي است كه ميزان مصرف شكر تصفيه شده براي چند دهه است كه به طور پيوسته در حال افزايش است. شايد ما براي سالها نتوانيم يك مقدار قطعي براي ميزان متعارف مصرف شكر پيدا بكنيم تا هنگامي كه يك تحقيق جامع بر روي ميزان واقعي شكر صورت بگيرد. ولي تا آن زمان يك لطفي به خودتان بكنيد؛ هر وقت كه شك داشتيد فقط يك سيب بخوريد!