انتشار این مقاله


ولوواژینیت چیست و درمان ولوواژینیت در کودکان چگونه است؟

ولوواژینیت بیماری شایعی است که زنان و دختران را در هر سنی تحت تاثیر قرار می‌دهد و علل مختلفی دارد.

آیا می‌دانید ولوواژینیت چیست و در چه کسانی ایجاد می‌شود؟ در این مقاله به علت، علائم و درمان ولوواژینیت در کودکان و زنان می‌پردازیم.

ولوواژینیت چیست

ولوواژینیت التهاب یا عفونت ولو و واژن است. ولوواژینیت بیماری شایعی است که زنان و دختران را در هر سنی تحت تاثیر قرار می‌دهد و علل مختلفی دارد. نام‌های دیگر این بیماری، ولویت و واژینیت است.

طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، ولوواژینیت باکتریایی نزدیک ۳۰ درصد زنان ایالات متحده را در طول زندگی‌شان تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری شایع‌ترین علت علائم واژینال است. ولوواژینیت کاندیدایی (عفونت قارچی) دومین عفونت شایع واژن می‌باشد.

علت ولوواژینیت چیست

محرک‌های بسیاری می‌توانند در ناحیه ولو و واژن عفونت ایجاد کنند. شایع‌ترین علت ولوواژینیت باکتری است. سایر علل شایع عبارتند از:

  • قارچ
  • ویروس‌ها
  • انگل‌ها
  • عوامل محیطی
  • بیماری‌های مقاربتی
  • برخورد با محرک‌های شیمیایی و آلرژن‌ها

باکتری

باکتری‌های خاصی می‌توانند تکثیر شده و ولوواژینیت ایجاد کنند. گاردنلا (Gardnarella) باکتری شایعی در واژن است که رشد بیش از حد آن منجر به واژینوز باکتریایی -شایع‌ترین ولوواژینیت- می‌شود.
استرپتوکوک یا استافیلوکوک نیز می‌تواند در واژن وجود داشته باشد، ولی معمولا منجر به عفونت نمی‌شود. عفونت باکتریایی می‌تواند باعث ترشحات سفید متمایل به خاکستری با بوی ماهی شود.

قارچ

یکی از شایع‌ترین علل ولوواژینیت، کاندیدا آلبیکنس است. این عفونت قارچی یا ولوواژینیت کاندیدایی می‌تواند باعث خارش ناحیه ژنیتال و ترشحات واژینال سفید و غلیظ با بافت شبیه پنیر شود.
برخی از زنان بعد از مصرف آنتی‌بیوتیک دچار ولوواژینیت کاندیدایی می‌شوند، زیرا آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند باکتری‌های ضدقارچی که به‌طور طبیعی در واژن زندگی می‌کنند را از بین ببرند.

ویروس‌ها

ویروس‌هایی که می‌توانند ولوواژینیت ایجاد کنند، معمولا از راه جنسی منتقل می‌شوند. این ویروس‌ها شامل هرپس و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) هستند.

انگل‌ها

کرمک، گال و شپش می‌توانند منجر به التهاب ولو و واژن شوند.

عوامل محیطی

بهداشت پایین و آلرژن‌ها نیز می‌توانند علت ولوواژینیت باشند. لباس‌های تنگ می‌توانند پوست را ساییده و باعث تحریک و مرطوب شدن ناحیه ولو و واژن شوند. پوست تحریک‌شده نسبت به پوست سالم در مقابل ولوواژینیت حساس‌تر است. همچنین، تحریک‌شدگی می‌تواند بهبودی را به تاخیر اندازد.

بیماری‌های مقاربتی

واژینیت تریکوموناس می‌تواند منجر به ولوواژینیت شود. این عفونت باعث ناراحتی ژنیتال، خارش و ترشحات زیاد می‌شود. ترشحات می‌تواند زرد، سبز یا خاکستری باشد و اغلب بوی زننده دارد. کلامیدیا، گنوره و هرپس نیز می‌تواند باعث واژینیت شود.

مواد شیمیایی

بعضی مواد شیمیایی می‌توانند باعث ولوواژینیت شوند. این مواد اغلب در صابون‌ها، اسپری‌های زنانه، عطرها و ضدبارداری‌های واژینال یافت می‌شوند. مواد شیمیایی که می‌توانند باعث واکنش آلرژیک شوند، عبارتند از:

  • پارابن
  • سدیم سولفات
  • تری‌کلوزان
  • دیوکسان

اگر هریک از این مواد در صابون‌ها یا مواد شوینده لباس‌هایتان وجود دارد، به برندهای کم‌آلرژیک یا غیرمعطر تغییر دهید. این کار می‌تواند به پیشگیری از عود عفونت کمک کند.

ولوواژینیت در کودکان

ولوواژینیت شایع‌ترین بیماری ژنیکولوژی در دختران نابالغ است. پزشکان معتقدند دلیل ولوواژینیت در کودکان پایین بودن سطح استروژن است. با شروع بلوغ، واژن اسیدی‌تر می‌شود و معمولا عفونت‌ها متوقف می‌شوند.
ولوواژینیت در کودکان را می‌توان با استحمام روزانه، استروئیدها و آنتی‌بیوتیک‌های موضعی با دوز کم درمان کرد. مهم است که بهداشت صحیح حمام و دستشویی را به کودکان بیاموزید. پوشیدن لباس زیر نخی و گشاد از عود مجدد عفونت جلوگیری می‌کند.

علائم ولوواژینیت چیست

علائم ولوواژینیت متفاوت است و به علت آن بستگی دارد. به‌طور کلی علائم ولوواژینیت می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • تحریک ناحیه ژنیتال
  • خارش
  • التهاب اطراف لابیا و ناحیه پرینه
  • ترشحات واژینال افزایش‌یافته با بوی زننده
  • ناراحتی هنگام دفع ادرار

تشخیص ولوواژینیت چگونه انجام می‌گیرد

پزشک با بررسی علائم و احتمالا برداشت نمونه از ترشحات واژن برای آزمایش، ولوواژینیت را تشخیص می‌دهد. در بیشتر موارد، نیاز است که پزشک معاینه ژنیتال انجام دهد. ممکن است برداشتن نمونه برای شناسایی درست علت ولوواژینیت و التهاب ضروری باشد و شامل برداشتن مقداری از ترشحات واژن برای ارزیابی میکروسکوپیک است. سپس، پزشک می‌تواند ارگانیسم ایجادکننده‌ی بیماری را شناسایی کند که باعث درمان ولوواژینیت سریع‌تر و موفق‌آمیزتر می‌شود.

درموارد نادر، ممکن است لازم باشد که برای شناسایی ارگانیسم از ولو بیوپسی تهیه شود. این بدین معناست که پزشک برای بررسی‌های بیشتر، از بافت نمونه کوچکی برمی‌دارد. معمولا بیوپسی فقط هنگامی که روش‌های درمانی سنتی موفق نباشند، انجام می‌گیرد.

درمان ولوواژینیت چیست

درمان ولوواژینیت به نوع عفونت و ارگانیسم ایجادکننده بیماری بستگی دارد. برخی از انواع ولوواژینیت را می‌توانید خودتان درمان کنید، اما حتما قبل از شروع هرگونه درمان خانگی برای ولوواژینیت با پزشک خود صحبت کنید.

درمان خانگی ولوواژینیت

اگر قبلا به عفونت قارچی مبتلا شده‌اید، می‌توانید با استفاده از محصولات بدون نسخه موجود در داروخانه‌ها به درمان ولوواژینیت اقدام کنید، از جمله:

  • کرم‌های واژینال
  • شیاف‌ها
  • پمادهای موضعی
  • قرص‌های خوراکی

داروساز می‌تواند شما را درمورد بهترین محصول برای علائم‌تان و نحوه مصرف آن راهنمایی کند.

سیر له‌شده و روغن نارگیل که با خاصیت ضدباکتریایی شناخته می‌شوند، ممکن است به درمان ولوواژینیت کمک کنند.

اگر علت ولوواژینیت باکتری‌ها هستند، می‌توانید با حمام نشسته (وان گرم و کم‌عمقی که فقط ناحیه لگن را پوشش می‌دهد) و اضافه کردن روغن درخت چای یا مقدار کمی سرکه یا نمک دریایی به داخل آن به از بین رفتن باکتری‌ها و تسکین علائم ولوواژینیت کمک کنید. دقت کنید که خیلی طولانی در وان ننشینید. سپس با یک حوله ناحیه لگن را کاملا خشک کنید.

اگر التهاب و ترشحات بعد از یک هفته درمان خانگی بهبود نیافتند، با پزشک خود مشورت کنید.

درمان دارویی ولوواژینیت

بعد از اینکه پزشک نوع ارگانیسم را تشخیص داد، احتمالا دارو تجویز می‌کند.

داروها برای درمان ولوواژینیت عبارتند از:

  • آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی
  • کرم‌های آنتی‌بیوتیکی (مستقیما روی پوست مالیده شود)
  • کرم‌های ضدباکتریایی (مستقیما روی پوست مالیده شود)
  • کرم‌های ضدقارچی (مستقیما روی پوست مالیده شود)
  • قرص‌های ضدقارچ خوراکی
  • آنتی‌هیستامین‌های خوراکی درصورتی که واکنش آلرژیک علت احتمالی باشد
  • کرم‌های استروژنی

همچنین، پزشک ممکن است رعایت بهداشت فردی برای کمک به بهبود عفونت و پیشگیری از عود آن را توصیه کند. این می‌تواند شامل حمام نشسته (sitz baths) و خشک کردن مناسب خود بعد از استفاده از توالت باشد.

پیشنهادات دیگر، پوشیدن لباس زیر گشاد و نخی برای برقراری گردش هوا و کاهش رطوبت ناحیه است. درآوردن لباس زیر هنگام خواب نیز می‌تواند به پیشگیری از ولوواژینیت کمک کند.

پاکسازی مناسب مهم است و به جلوگیری از تحریک و ناراحتی ناحیه کمک می‌کند. این امر به‌ویژه زمانی که عفونت باکتریایی است صادق می‌باشد. از استفاده از وان پرکف و معطرشده، صابون‌های معطر و پودرهای شستشو خودداری کنید و به جای آن‌ها حمام نشسته یا محصولات برای پوست‌های حساس را انتخاب کنید.

کمپرس سرد نیز می‌تواند درد ناحیه متورم را تسکین دهد.

سلامت جنسی در ولوواژینیت

اگر ولوواژینیت شما ناشی از بیماری‌های مقاربتی است، حتما به شریک جنسی خود بگویید. شریک جنسی باید تحت درمان ولوواژینیت قرار گیرد، حتی اگر در حال حاضر علائمی نداشته باشد.

پیش‌آگهی ولوواژینیت چیست

بیشتر موارد ولوواژینیت درصورت درمان صحیح، سریعا بهبود می‌یابند. اگر در طی یک هفته بهبودی حاصل نشد، به پزشک خود مراجعه کنید. ممکن است روش‌های درمانی جایگزین موثرتر بیابید.

اگرچه عفونت‌های قارچی و ولوواژینیت باکتریایی بیماری مقاربتی محسوب نمی‌شوند، اما اطلاعات جدید نشان می‌دهند که ولوواژینیت باکتریایی ممکن است از راه جنسی منتقل شود.

اگر مبتلا به بیماری مقاربتی یا ویروس هستید، باید تا درمان کامل خود و شریک جنسی‌تان و برطرف شدن علائم هردو تا برقراری رابطه جنسی صبر کنید.

اگر قارچ منجر به ولوواژینیت شود مانند ولوواژینیت کاندیدایی، ممکن است عفونت عود کند. معمولا محصولات بدون نسخه می‌توانند این عفونت‌ها را درمان کنند.

آنیتا ریحانی فرد


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید