از میان ده بیماری که منجر به مرگ می‌شود، در آمریکا آلزایمر تنها بیماری است که هیچ درمان و هیچ روشی برای پیشگیری یا کاهش روند پیشروی آن وجود ندارد.
متوسط سن انسان نسبت به گذشته افزایش یافته است.این خبر خوب را یک دشمن ناخجسته‌ای همراهی می‌کند؛ آلزایمر!
علائم پیشرونده‌ی اختلال مغزی(علت شایع زوال عقلی در افراد مسن) تقریبا ازسن ۶۵ ظاهر می‌شود؛ دقیقا زمانی که افراد بازنشسته می‌شوند و می‌خواهند از سال‌های ارزشمند زندگی خود استفاده کنند!
این بیماری غیرقابل درمان در رده‌ی ششم بیماری‌هایی که منجر به مرگ در افراد سالمند می‌شود، قرار دارد. اما طبق تخمین‌های اخیر NIH، این بیماری باید بعد از سرطان و بیماری‌های قلبی در رده‌ی سوم قرار گیرد.
بدتر این که این بیماری تنها بیماری غیرقابل درمان در میان ده بیماری شایعی که در آمریکا باعث مرگ می‌شود، است. هیچ درمان و هیچ روش پیشگیری و هیچ راهی برای کاهش روند پیشروی آن وجود ندارد.
David Lusk کسی که اطلاعات کاملی درباره این تراژدی دارد، شاهد روند این بیماری در مادر خود بود.
مادر او در ابتدا علائم را به صورت از دست دادن حافظه‌ی کوتاه مدت، دشواری در تصمیم‌گیری در سن۶۵ سالگی بروز داد. اما تا سن هفتاد سالگی (در سال ۲۰۰۸) تشخیص داده نشد.
در سال۲۰۱۲ مادرم دیگر حتی مرا نمی‌شناخت. این که مادرم مرا پسر خود نداند و دیگر دوستت دارم‌هایش را متوقف کند، برایم زجرآور بود و مرا خرد کرد. دردناک‌ترین چیزی بود که حتی نمی‌شد تحمل کرد. این که دیگر دوستت دارم‌ش را نخواهی شنید.
مادر لوسک بعد از کاهش فرآیندهای شناختی و عاطفی( که افرادی که با بیماران آلزایمری سروکار دارند، به آن‌ها آگاهند) در سال ۲۰۱۳ دار فانی را وداع گفت. لوسک از خود این سوال را کرد که آیا ممکن است او نیز روزی به این بیماری مبتلا شود؟
این سوالات معمولا به دلیل نگرانی‌های ذهنی ایجاد می‌شود و من سعی کردم آن‌ها را نادیده بگیرم. اما بخشی از من همیشه در گیر این موضوع بود که حتی اگر من هم مبتلا نشوم، میلیون‌ها نفر هستند که درگیر این بیماری‌اند و یا در آینده مبتلا خواهند شد.
واقعا رنج‌آور است که با این تعداد افراد مبتلا به آلزایمر، بعد از سال‌ها تحقیق هنوز درمان موثری وجود ندارد. این به این دلیل نیست که محققان هیچ تلاشی نمی‌کنند. در حقیقت بیش از صد دارو از سال ۲۰۰۲ مورد آزمایش قرار گرفته‌اند و بیلیون‌ها دلار سرمایه‌گذاری صورت گرفته است؛ اما هیچ کدام به اندازه‌ی کافی برای بیمار موثر نبودند که تایید شوند.
چرا درمان آلزایمر این همه دشوار است؟
بعضی از این دشواری‌ها مربوط به شناسایی دقیق چگونگی شروع این بیماری در افراد است.
Rebecca Edelmayer یکی از محققان موسسه‌ی آلزایمر می‌گوید:
ما آموخته‌ایم که ده تا بیست سال قبل از تجربه‌ی مشکلات شناختی، تغییراتی رخ می‌دهد و این یک معماست. ما باید بدانیم که چه چیزی قبل از بروز علائم، در مغز اتفاق می‌افتد. ما در حال تلاش برای درک اساس بیولوژی این بیماری هستیم و محققان روی این موضوع تمرکز کرده‌اند.
بخشی از مشکل، شناخت افرادی است که ده سال بعد علائم زوال عقلی را نشان خواهند داد.
Edelmayer ادامه می‌دهد:
ما در تلاشیم افرادی را که ریسک ابتلا به آلزایمر در آینده را دارند، شناسایی کنیم. این داوطلبان احتمالا خوایشاوندی نزدیکی با بیماران آلزایمری داشته باشند. شاید ریسک فاکتور، بیماری قلبی عروقی، اختلال خواب داشته باشند. تمام این‌ها می‌توانند فرد را در معرض ابتلا به آلزایمر قرار دهند.
البته همه‌ی افراد دارای مشکلات قلبی دچار آلزایمر نمی‌شوند. یکی از روش‌های شناسایی افرادی که در معرض ابتلا به آلزایمر قرار دارند، استفاده از بیومارکرها می‌باشد. بیومارکرها مواد قابل ارزیابی هستند که هنگام وقوع یک رویداد خاص در موجودات زنده ظاهر می‌شوند. بررسی افرادی که هنوز علائم درآن‌ها نمایان نشده است و مقایسه‌ی آن‌ها با بیماران آلزایمر در مراحل مختلف بیماری، به استفاده از بیومارکرها کمک می‌کند. بعضی از بیومارکرهای موثر در تشخیص افرادی که ریسک ابتلا به آلزایمر را دارند شامل تست خون و ادرار، پروفایل ژنتیکی، عکس‌برداری مغزی و پروتئین‌های موجود در مایع مغزی نخاعی
براساس تحقیقات جدید منتشر شده در جولای سال ۲۰۱۸ افرادی که فشار خون سیستولی خود را با شدت زیادی به کمتر از ۱۲۰ میرسانند، ممکن است ریسک اختلالات شناختی در آن‌ها کاهش یابد.
Edelmayer بیان می‌کند که:
ما می‌توانیم بعضی از ریسک فاکتورها را با کنترل قابل توجه سلامت قلبی، اصلاح کنیم. هر چیزی که برای قلب شما خوب باشد، برای مغز شما نیز خوب خواهد بود. بعصی از ریسک فاکتورهای قابل اصلاح می‌توانند با رژیم غذایی، ورزش، کیفیت خواب، داروهای مضر برای مغز، مرتبط باشند. اما تمام این‌ها نیازمند مطالعات بیشترمی‌باشند.
در حال حاضر در تلاش برای یافتن درمان موثر ادامه دارد. علامت‌های مشخصی از بیماری آلزایمر، مانند پلاک‌های آمیلوئید، کمی پیچیده‌اند. بر اساس گفته‌‌ی الدمایر سخت می‌شود دریافت که چگونه پروتئین‌هایی را که باعث مهار ارتباط بین نورون‌های مغزی می‌شوند را خارج کرد.
مطالعات جدید روی کنترل بهتر علائم رفتاری بیماری آلزایمر تمرکز کرده‌اند؛ علائمی که می‌توانند مخل زندگی روزانه شوند مانند مشکلات خواب، تحریک کننده‌ی خشونت. این مطالعات می‌توانند به افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آلزایمر کمک کنند.
Lusk یکی از میلیون‌ها افراد قدردان تلاش دانشمندان است که به دنبال یافتن درمانی برای این بیماری می‌باشند. لوسک بیان می‌کند که اگر درمانی برای این بیماری کشف شود، به طور شگفت‌آوری به آرامش خواهد رسید. امیدوارم به زودی هیچ نگرانی برای این بیماری وجود نداشته باشد؛ در این صورت سنگینی زیادی از دوش‌هایم برداشته می‌شود.
