عفونت استخوانی (استئومیلیت) چیست؟
عفونت استخوانی ، که به آن استئومیلیت نیز گفته می شود می تواند در اثر حمله باکتری ها یا قارچ ها به استخوان ایجاد شود.
در کودکان ، عفونت استخوانی بیشتر در استخوان های دراز بازوها و پاها رخ می دهد. در بزرگسالان ، معمولاً درلگن، ستون فقرات و پا ظاهر می شود.
عفونتهای استخوانی ممکن است به طور ناگهانی اتفاق بیفتند یا در مدت زمان طولانی ایجاد شوند. اگر به درستی تحت درمان قرار نگیرند می توانند آسیب دائمی به استخوان بزنند.
چه چیزی باعث عفونت استخوانی می شوند؟
بسیاری از ارگانیسم ها و به طور شایع استا فیلوکوک اورئوس از طریق جریان خون عبور می کنند و می توانند باعث عفونت استخوان شوند. عفونت ممکن است در یک ناحیه از بدن شروع شده و از طریق جریان خون به استخوانها سرایت کند.
ارگانیسم هایی که به محلی با آسیب شدید، برش عمیق یا زخم حمله می کنند نیز می توانند باعث ایجاد عفونت در استخوان های اطراف شوند. باکتری ها می توانند در محل جراحی مانند محل تعویض مفصل ران یا ترمیم شکستگی استخوان وارد سیستم استخوانی شما شوند. با شکستن استخوان ، باکتری ها می توانند به استخوان حمله کرده و منجر به عفونت آن شوند.
شایع ترین علت عفونت استخوانی باکتری های استا فیلوکوک اورئوس اند. این باکتری ها معمولاً روی پوست دیده می شوند اما همیشه باعث ایجاد مشکلات سلامتی نمی شوند. با این حال، این باکتری ها می توانند بر سیستم ایمنی که در اثر یک بیماری و ناخوشی ضعیف شده است غلبه کنند. این باکتری ها همچنین می توانند باعث ایجاد عفونت در مناطق آسیب دیده شوند.
علائم آن چیست؟
معمولاً اولین علامتی که بروز می کند درد در محل عفونت است. سایر علائم شایع عبارتند از:
- تب و لرز
- قرمزی در ناحیه عفونی
- تحریک پذیری یا عموما احساس ناخوشی
- خروج مایع از منطقه
- تورم در ناحیه آسیب دیده
- سفتی یا عدم توانایی در استفاده از اندام مبتلا
استئومیلیت چگونه تشخیص داده می شود؟
در صورت بروز علائم عفونت استخوانی ، پزشك ممكن است از چندین روش برای تشخیص وضعیت شما استفاده كند. آنها یک معاینه فیزیکی را برای بررسی تورم ، درد و تغییر رنگ انجام می دهند. پزشک شما ممکن است آزمایش ها و تست های تشخیصی را برای تعیین محل دقیق و میزان عفونت درخواست دهد.
این احتمال وجود دارد که پزشک شما برای بررسی ارگانیسم های ایجاد کننده عفونت آزمایش خون را بخواهد. آزمایش های دیگر برای بررسی باکتری ها شامل سواب های گلو ، کشت ادرار و آنالیز مدفوع است. کشت مدفوع نمونه ای آنالیز مدفوع است.
آزمایش احتمالی دیگر اسکن استخوان است که فعالیت سلولی و متابولیکی در استخوانهای شما را نشان می دهد و از نوعی ماده رادیواکتیو برای برجسته کردن بافت استخوان استفاده می کند. اگر اسکن استخوان اطلاعات کافی را ارائه ندهد ، ممکن است شما به MRI نیاز داشته باشید. در برخی موارد، بیوپسی استخوان ممکن است لازم باشد.
با این وجود ، ممکن است یک عکس ساده استخوان برای پزشکتان کافی باشد تا معالجه شما را انتخاب کند .
درمان عفونت استخوانی چیست؟
گزینه های مختلفی وجود دارد که ممکن است پزشک برای درمان عفونت استخوانی استفاده کند.
آنتی بیوتیک ها ممکن است تنها مورد لازم برای درمان عفونت استخوانی شما باشند. اگر عفونت شدید باشد ، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک ها را به صورت داخل وریدی یا مستقیماً در رگ های شما تجویز کند. ممکن است لازم باشد تا شش هفته آنتی بیوتیک مصرف کنید.
بعضی اوقات عفونتهای استخوانی نیاز به عمل جراحی دارند. در صورت جراحی جراح استخوان و بافت مرده آلوده را از بین می برد و هرگونه آبسه یا چرک را تخلیه می کند.
اگر پروتزی دارید که باعث عفونت می شود، پزشک ممکن است آن را بردارد و با یک مورد جدید جایگزین کند. پزشک شما همچنین هر نوع بافت مرده را در نزدیکی یا اطراف ناحیه عفونی خارج می کند.
چه کسی در معرض ابتلا به عفونت استخوانی است؟
شرایطی وجود دارد که می تواند شانس ابتلا به استئومیلیت را افزایش دهد ، مانند:
- اختلالات دیابتی که بر خون رسانی به استخوان ها تأثیر می گذارند
- تزریقات داخل وریدی
- همودیالیز؛ درمانی است که برای مشکلات کلیوی مورد استفاده قرار می گیرد
- آسیب به بافت اطراف استخوان
- مفصل یا جسم مصنوعی عفونی شده
- بیماری آنمی سلول داسی
- بیماری شریان های محیطی (PAD)
- سیگار کشیدن
آیا می توانید از عفونت استخوانی جلوگیری کنید؟
هرگونه بریدگی یا زخم باز در پوست را کاملاً بشویید و تمیز کنید. اگر که زخم و بریدگی به نظر نمی رسد با درمان خانگی در حال بهبود باشد، سریعاً به پزشک خود مراجعه کنید تا معاینه شود. قبل از قرار دادن پروتز ، محل های قطع عضو را تمیز و خشک کنید. همچنین از کفش و وسایل محافظ مناسب استفاده کنید تا در هنگام پرش ، دویدن یا مشارکت در ورزش از صدمات جلوگیری کنید.
چشم انداز بلند مدت چیست؟
بیشتر موارد پوکی استخوان قابل درمان است. با این حال ، عفونت های مزمن استخوان به خصوص در صورت نیاز به عمل جراحی برای درمان و بهبودی ممکن است به زمان بیشتری نیاز داشته باشند. درمان باید تهاجمی باشد زیرا قطع عضو گاهی اوقات لازم میشود. چشم انداز این بیماری در صورت درمان زود هنگام عفونت خوب است.
