آمبولی مایع آمنیوتیک یک وضعیت نادر اما جدی است که وقتی رخ می‌دهد که مایع آمنیوتیک – مایعی که کودک را در دوران بارداری در رحم احاطه می کند – یا بخش‌هایی از جنین مانند سلول های جنین وارد جریان خون مادر می شود.آمبولی مایع آمنیوتیک به احتمال زیاد در حین زایمان یا فورا پس از زایمان رخ می دهد.
تشخیص آمبولی مایع آمنیوتیک دشوار است. اگر پزشک شما مشکوک است که با توجه به علائم شما دچار این مشکل هستید ، برای جلوگیری از عوارض بالقوه تهدیدکننده زندگی ، به درمان فوری احتیاج دارید.
علائم
آمبولی مایع آمنیوتیک ممکن است ناگهان و به سرعت پیشروی کندد.علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تنگی نفس ناگهانی
- مایع اضافی در ریه ها (ادم ریوی)
- کاهش ناگهانی فشار خون
- نارسایی ناگهانی قلب در پمپ کردن خون به طور مؤثر (فروپاشی قلبی و عروقی)
- مشکلات تهدید کننده زندگی با لخته شدن خون (انتشار انعقاد داخل عروقی)
- خونریزی از رحم ، محل برش سزارین یا محل تزریق داخل وریدی (IV)
- وضعیت ذهنی تغییر یافته ، مانند اضطراب یا احساس عذاب
- لرز
- ضربان سریع یا اختلال در ریتم ضربان قلب
- پریشانی جنین مانند ضربان قلب آهسته یا سایر ناهنجاریهای ضربان قلب جنین
- تشنج
- از دست دادن هوشیاری
آمبولی مایع آمنیوتیک هنگامی رخ می دهد که مایع آمنیوتیک یا مواد جنین وارد جریان خون مادر شود. یکی از علل احتمالی شکست در سد جفتی مثلا در اثر ضربه است.
هنگامی که این مشکل اتفاق بیفتد ، سیستم ایمنی بدن با آزاد کردن محصولاتی که باعث ایجاد یک واکنش التهابی می شوند ، واکنش نشان می دهد ، که باعث تشکیل لخته غیر طبیعی در ریه ها و رگ های مادر می شود.این موضوع می تواند منجر به یک اختلال جدی در لخته شدن خون شود که انعقاد داخل عروقی است.
با این حال ، آمبولیسم مایع آمنیوتیک نادر است – و احتمالاً مقداری از مایع آمنیوتیک معمولاً هنگام زایمان بدون ایجاد مشکلی وارد جریان خون مادر می شود. هنوز مشخص نیست که چرا در برخی از مادران منجر به آمبولی مایع آمنیوتیک می شود.
ریسک فاکتورها
تخمین زده می شود که از هر ۱۰۰۰۰۰ زایمان بین یک تا ۱۲ مورد آمبولی مایع آمنیوتیک وجود داشته باشد. از آنجا که آمبولیسم مایع آمنیوتیک نادر است ، شناسایی عوامل خطر دشوار است.تحقیقات نشان می دهد که چندین عامل ممکن است با افزایش خطر آمبولی مایع آمنیوتیک مرتبط باشد ، از جمله:
سن بالای مادر.اگر ۳۵ ساله یا بزرگتر هستید ، ممکن است در معرض خطر آمبولی مایع آمنیوتیک قرار بگیرید.
مشکلات جفت. ناهنجاری های جفت ممکن است خطر ابتلا به آمبولی مایع آمنیوتیک را افزایش دهد. ممکن است قسمتی از جفت یا کل آن دهانه رحم را بپوشاند یا جفت قبل از زایمان از دیواره رحم جدا شود این شرایط ممکن است باعث ایجاد مانع بین شما و جنین شود.
پره اکلامپسی. داشتن فشار خون بالا و پروتئین اضافی در ادرار بعد از ۲۰ هفته بارداری (پره اکلامپسی) می تواند خطر آمبولی را افزایش دهد.
فشار در زایمان توسط تیم پزشکی. برخی تحقیقات حاکی از آن است که القای فشار در حین زایمان توسط کادر پزشکی می‌تواند باعث این اتفاق شود با این وجود تحقیقات در مورد این موضوع چندان کامل نیست.
Polyhydramnios. داشتن مقدار زیاد مایع آمنیوتیک زیاد در اطراف کودک ممکن است شما را در معرض آمبولی مایع آمنیوتیک قرار دهد.
عوارض
آمبولی مایع آمنیوتیک می تواند عوارض جدی برای شما و کودکتان ایجاد کند ، از جمله:
آسیب مغزی. کمبود اکسیژن خون می تواند باعث آسیب دائمی و شدید عصبی یا مرگ مغزی شود.
اقامت طولانی در بیمارستان. زنانی که از آمبولی مایع آمنیوتیک زنده مانده اند ، اغلب نیاز به درمان در بخش مراقبت های ویژه دارند و – بسته به میزان عوارض آنها – ممکن است هفته ها یا ماه ها در بیمارستان بمانند.
مرگ مادر. تعداد زنانی که بر اثر آمبولی مایع آمنیوتیک فوت می کنند (میزان مرگ و میر) بسیار زیاد است. این تعداد متفاوت است ، اما حدود ۲۰ درصد از مرگ و میر مادران در کشورهای توسعه یافته ممکن است به دلیل آمبولی مایع آمنیوتیک باشد.
مرگ نوزاد. در این مرحله نوزاد شما در معرض آسیب یا مرگ مغزی است. بررسی شرایط و زایمان سریع باعث افزایش شانس بقای نوزاد می شود.
تشخیص
تشخیص آمبولی مایع آمنیوتیک معمولاً پس از رد موارد دیگر انجام می شود.
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است آزمایشات زیر را در طول ارزیابی خود درخواست کند:
- آزمایش خون ، از جمله آزمایش هایی که میزان لخته شدن ، آنزیم های قلب ، الکترولیت ها و گروه خونی را ارزیابی می کند و همچنین شمارش کامل خون (CBC)
- الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG) برای ارزیابی ریتم قلب شما
- پالس اکسی متری برای بررسی میزان اکسیژن موجود در خون شما
- اشعه X قفسه سینه برای جستجوی مایعات در اطراف قلب شما
- اکوکاردیوگرافی برای ارزیابی عملکرد قلب شما
درمان
آمبولی مایع آمنیوتیک به علت کاهش اکسیژن خون و فشار خون پایین نیاز به درمان سریع دارد.
درمانهای اضطراری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- قرار دادن کاتتر. یک لوله نازک و توخالی ممکن است برای نظارت بر فشار خون شما استفاده شود. همچنین ممکن است لوله دیگری در رگی در سینه شما قرار داشته باشد (کاتتر ورید مرکزی) ، که می تواند برای دادن مایعات ، داروها یا انتقال خون و همچنین جذب خون استفاده شود.
- اکسیژن. ممکن است شما نیاز به لوله تنفسی در راه هوایی خود داشته باشید تا به شما در تنفس کمک کند.
- داروها. پزشک ممکن است برای بهبود و پشتیبانی از عملکرد قلب شما داروهایی به شما بدهد. سایر داروها ممکن است برای کاهش فشار ناشی از ورود مایعات به قلب و ریه های شما استفاده شود.
- انتقال خون اگر خونریزی غیرقابل کنترل داشته باشید ، به انتقال خون ، فرآورده های خونی و مایعات جایگزین نیاز دارید.
اگر قبل از زایمان کودک آمبولی مایع آمنیوتیک داشته باشید ، پزشک شما را با هدف زایمان بی خطر نوزاد در اسرع وقت با شما را درمان می کند. برای مثال یک برشC شکل اضطراری سزارین ممکن است لازم باشد.
مواجهه و حمایت
تجربه یک وضعیت حاملگی تهدید کننده زندگی می تواند برای شما و خانواده تان وحشتناک و استرس زا باشد.حتی پس از مدتی ، ممکن است ترس ها را دوباره تجربه کنید و کابوس ها و فلاش بک هایی در این مورد داشته باشید.
در این زمان دشوار ، برای حمایت به عزیزان خود تکیه دهید. در نظر بگیرید به یک شبکه بازمانده بپیوندید. همچنین ، با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود کار کنید تا تعیین کنید که چگونه می توانید با خیال راحت بهبودی خود و نقش خود را به عنوان مادر یک نوزاد تازه متولد شده را اجرا کنید.
