آیا یک داروی آلرژی بسیار رایج می تواند بقا را در بین بیماران مبتلا به سرطان پوست ، ملانوما بدخیم بهبود بخشد؟ یک مطالعه جدید از دانشگاه Lund در سوئد نشان می دهد که ممکن است چنین باشد.
“مطالعات قبلی نشان داده اند که آنتی هیستامین های مشابهی که در سرطان پستان از مزایای افزایش میزان بقا برخوردار هستند،اکنون ما در مورد ملانوما بدخیم هم همین رفتار را نشان می دهند. با این وجود ، تأیید نتایج به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.” وی یکی از محققان این مطالعه است که این گفته اخیراً در ژورنال تحقیقاتی ، آلرژی منتشر شده است.
در این مطالعه ، محققان استفاده از شش آنتی هیستامین را در بیماران مبتلا به ملانوما بدخیم بررسی کردند. desloratadine ، cetirizine ، loratadine ، clemastine ، ebastine و fexofenadine.
این افراد اطلاعات مورد نیاز را از سه موسسه بزرگ (موسسه داروهای تجویز شده ،موسسه سرطان و موسسه علت مرگ) برای آن دسته از افراد در سوئد بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۴ که اولین تشخیص سرطان پوست را دریافت کرده اند و در کل ۲۴ ۵۶۲ نفر است،دریافت کرده‌اند.از این افراد ، ۱ ۲۵۳ کاربر آنتی هیستامین استفاده می کردند. بیشترین استفاده از (desloratadine (395) cetirizine (324) ، loratadine (251یا clemastine (192. سایر آنتی هیستامین ها توسط افراد قابل توجهی کمتر مورد استفاده قرار گرفتند. پیگیری افراد در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸ انجام شد.
وی گفت: “ما طی مقایسه كسانی كه از desloratadine و به میزان مشخصی loratadine نیز استفاده می کردند به ویژه در گروه سنی ۶۵ سال و بالاتر با كسانی كه از آنتی هیستامین استفاده نمی كردند بقای بیشتری را در بین گروه اول مشاهده کردیم. استفاده از آنتی هیستامین های دیگر تأثیر بقای قابل توجهی نشان نداد. به نظر می رسد استفاده از desloratadine و loratadine خطر ابتلا به ملانوم بدخیم جدید را کاهش می دهد. “
“این یافته برای داروهای آینده موثر در برابر ملانوم مفید است و ممکن است در مراحل پیشرفته بیماری نیز کمک کند. علاوه بر این ، این داروها عملاً هیچ عارضه جانبی ندارند.”
هم اکنون تیم تحقیقاتی برای آزمایش مکانیسم های اثر ، دوز مناسب و دوره درمانی بهینه ، آزمایش های حیوانی و مطالعات تصادفی را برنامه ریزی کرده است.
وی گفت: “ما با بارسلونا و استکهلم همکاری می کنیم. درlund مطالعاتمان را هم در زمینه حیوانی و هم انسانی انجام می دهیم که در آن دوزهای آنتی هیستامین با بیمارانی که آنتی هیستامین مصرف نمی کنند مقایسه می شود تا بتوانیم اثر درمانی را تخمین بزنیم.
