انتشار این مقاله


عمل رباط صلیبی یا عمل ACL چرا و چگونه انجام می شود؟

عمل رباط صلیبی یک نوع جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی بوده که در موارد پارگی رباط صلیبی قدامی(ACL)-یک رباط اصلی در زانو- انجام می‌شود. صدمات ACL معمولا در حین انجام ورزشهایی که حاوی توقف و تغییرجهت ناگهانی هستند مانند فوتبال، بسکتبال، ژیمناستیک، اسکی سراشیبی، اتفاق می‌افتند.در عمل ACL ، رباط پاره شده با قطعه تاندون […]

عمل رباط صلیبی


یک نوع جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی بوده که در موارد پارگی رباط صلیبی قدامی(ACL)-یک رباط اصلی در زانو- انجام می‌شود. صدمات ACL معمولا در حین انجام ورزشهایی که حاوی توقف و تغییرجهت ناگهانی هستند مانند فوتبال، بسکتبال، ژیمناستیک، اسکی سراشیبی، اتفاق می‌افتند.
در عمل ACL ، رباط پاره شده با قطعه تاندون از قسمت دیگری از زانو یا از یک اهدا کننده جایگزین می شود. این عمل یک جراحی سرپایی بوده که ازطریق ایجاد برش‌های بسیار ریزی در اطراف مفصل زانو انجام می‌شود.جراحی بازسازی رباط صلیبی توسط جراحی که در زمینه استخوان و مفاصل متخصص است(ارتوپد) انجام می‌شود.

چرا این عمل انجام می‌شود؟


لیگامان یا رباط‌ها بافت محکمی بوده که یک استخوان را به استخوانی دیگر متصل می‌کنند. ACL یکی از دو‌ رباطی است که از وسط مفصل زانو عبور کرده و استخوان ران پا را به استخوان ساق متصل می‌کنند.
بیشتر آسیب های ACL در طول فعالیت های ورزشی و بدنسازی اتفاق می افتد که می توانند باعث ایجاد استرس روی زانو شوند مانند:
• کاهش سرعت یا تغییر جهت ناگهانی حرکت
• چرخش مفصلی که روی زمین ثابت است
• پرش شدید و‌نامناسب
• ضربه محکم
• توقف ناگهانی
یک دوره فیزیوتراپی می‌تواند صدمه به ACL را در افرادی که نسبتاً غیرفعال هستند، موفقیت آمیز باشد و آن‌ها را ورزش متوسط و فعالیتهای تفریحی تشویق کرده یا ورزش هایی انجام دهند که استرس کمتری روی زانوها داشته باشد.
بازسازی ACL معمولاً توصیه می شود اگر:

• یک ورزشکار هستید و می خواهید ورزش خود را ادامه دهید ، به خصوص اگر این ورزش شامل پریدن ، دویدن یا چرخش باشد.
• بیش از یک رباط یا منیسک در زانو آسیب دیده باشد
• این آسیب دیدگی باعث شود که زانوی شما در حین انجام فعالیت های روزانه سفت شود
• جوان هستید (گرچه سایر عوامل مانند سطح فعالیت و ناپایداری زانو از سن مهمتر هستند)

خطرات جراحی


بازسازی ACL یک روش جراحی است. و مانند هر عمل جراحی ، خونریزی و عفونت در محل جراحی از خطرات احتمالی است. سایر خطرات مرتبط با بازسازی ACL عبارتند از:

درد زانو یا سفتی
عدم بهبودی پیوند
شکست پیوند پس از بازگشت به ورزش

چگونه آماده شوید؟


قبل از عمل جراحی ، به احتمال زیاد چندین هفته تحت درمان فیزیکی قرار خواهید گرفت. هدف اعمال قبل از عمل کاهش درد و تورم ، ترمیم کامل حرکت زانو و تقویت عضلات است. افرادی که با زانوی سفت و متورم به عمل جراحی می روند ، ممکن است بعد از عمل دوباره حرکت کامل مفصل را به دست نیاورند.
بازسازی ACL یک روش سرپایی بوده، بنابراین قادر خواهید بود همان روز به خانه بروید. ترتیب دهید که شخصی شما را تا خانه همراهی کند.

غذاها و داروها


پزشکتان را در مورد هر نوع دارو یا مکمل های غذایی که مصرف می کنید،آگاه سازید. اگر مرتباً آسپرین یا داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنید ، ممکن است پزشک از شما بخواهد حداقل یک هفته قبل از عمل مصرف این نوع داروها را متوقف کنید تا خطر خونریزی شما کاهش یابد. دستورالعمل های پزشک خود را در مورد زمان قطع مصرف غذا ، نوشیدن و مصرف هر داروی دیگری در شب قبل از عمل خود رعایت کنید.

چه انتظاری باید داشته باشید؟


به طور معمول در عمل بازسازی ACLاز بیهوشی عمومی استفاده می شود ، بنابراین در طی عمل راحت خواهید بود. بازسازی ACL معمولاً از طریق برش های کوچک انجام می شود – یکی برای نگه داشتن یک دوربین فیلمبرداری نازک و لوله مانند (آرتروسکوپ) و دیگری برای دسترسی به ابزارهای جراحی به فضای مفصل.

حین جراحی


جراح رباط آسیب دیده‌تان را برداشته و سپس آن را با قسمتی از تاندون جایگزین می کند. این بافت جایگزین پیوند نامیده می شود و از قسمت دیگری از زانو یا یک تاندون از اهدا کننده حاصل می شود.
جراح برای قرار دادن دقیق پیوند ، شاخه ها یا تونل هایی در داخل ران و استخوان ساق پا ایجاد کرده ، که پس از آن با پیچ یا سایر دستگاه های ثابت کننده به استخوان های شما محکم می‌شود. پیوند به عنوان داربستی است که بر روی آن بافت رباط جدید رشد می کند.

پس از جراحی


پس از انکه به هوش آمدید ، می توانید در همان روز به خانه بروید. قبل از رفتن به خانه ، قدم زدن با عصا را تمرین خواهید کرد ، و جراح ممکن است از شما بخواهد که برای محافظت از پیوند ، یک بند یا محافظ زانو بپوشید.
پزشک در مورد چگونگی کنترل تورم و درد پس از عمل، دستورالعمل خاصی را به شما می دهد. به طور کلی ، مهم این است که پای خود را بالا نگه دارید ، روی زانویتان یخ گذاشته و تا حد امکان استراحت کنید. داروهایی برای کمک به تسکین درد شامل داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول) ، ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ) و ناپروکسن سدیم (Aleve) هستند. پزشک ممکن است داروهای قوی تری مانند ملوکسیکام (Mobic ، Vivlodex ) و گاباپنتین (نورنتین) تجویز کند.
در صورت تجویز مواد افیونی ، باید از این داروها فقط برای درد خیلی زیاد استفاده کرد زیرا عوارض جانبی زیادی و خطر قابل توجهی برای اعتیاد دارد.
توصیه های جراح خود را در مورد گذاشتن یخ روی زانوی خود ، مدت استفاده از عصا و فشار ایمن وزن روی زانو را به درستی انجام دهید. همچنین می توانید هنگامی که می توانید حمام کنید ، پانسمان روی زخم و نحوه مدیریت مراقبت های بعد از عمل را یادبگیرید.
فیزیوتراپی پیشرفته پس از جراحی ACL به تقویت عضلات اطراف زانو و بهبود انعطاف پذیری کمک می کند. فیزیوتراپی به شما یاد می دهد چگونه ورزش هایی را می‌توانید با نظارت مداوم در خانه و‌چگونه انجام دهید. پیروی از برنامه توان بخشی برای بهبودی مناسب و دستیابی به بهترین نتیجه ممکن، ضروری است.

نتایج


بازسازی موفقیت آمیز ACL همراه با توانبخشی متمرکز معمولاً می تواند ثبات و عملکرد را به زانو بازگرداند. در طی چند هفته اول بعد از عمل ، باید تلاش کنید طیف حرکتی برابر با زانو مقابل خود را بازیابی کنید. بهبودی به طور کلی حدود ۹ ماه طول می کشد.
همچنین ممکن است حدود ۱۲ماه طول بکشد تا ورزشکاران به ورزش خود برگردند.

شادی فارابی ملکی


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید