حرکت سلولهای سرطانی موجب کشندگی آنها میشود. هرچقدر دکتر بتواند سرطان را محدود کند احتمال کشندگی سرطان پایین میاید.
اگر پزشکان بتوانند حرکت سرطان را پیشبینی کنند راحتتر میتوانند آن را درمان کنند. توقف حرکت غیرعادی تومورهای سرطانی به همراه شیمی درمانی میتواند موجب درمان سرطان شود. از آنجایی که هسته این سلولها بزرگ است، نمیتوانند به خوبی در ساختارهای بافتی حرکت کنند. اگر سلولهای عادی با بافت ماتریکسی مواجه شوند برای عبور از این ساختارها هسته خود را مانند پیستون در سلول حرکت میدهند.
سلولهای فیبروسارکوما نمیتوانند مانند سلولهای عادی برای عبور از این ساختارها حرکت پیستونی انجام دهند. به همین دلیل این سلولها با خوردن ماتریکس بین سلولها از آنها عبور میکنند. مهاجرت سلولی یکی از ویژگیهای کنده تومورهاست چرا که سلولها با مهاجرت تومور دوم را در جای دیگری تشکیل میدهند. برای درک مکانیسم حرکت سلولهای سرطانی باید آنها را در محیطهای سه بعدی بررسی کرد.
این تحقیق اهداف دیگری به جز مبارزه با سرطان دارد. بررسی حرکت فیبروبلاستها در محیطهای سه بعدی میتواند به تسریع روند ترمیم زخمها کمک نماید.
تعیین تفاوتهای حرکت بین سلولهای سرطانی و عادی برای درمان سرطان مهم است، اما بایداول بررسی شود که چرا اصلا تفاوتی وجود دارد. قدم بعدی بررسی سیگنالهای درون سلولی است که رفتار سلول و دلیل تفاوت حرکت سلولهای عادی و سرطانی در محیطهای سه بعدی را مشخص میکند. این مسیرهای سیگنالی میتوانند هدف خوبی برای داروهای ضدسرطان باشند.