هورمون درمانی سرطان سینه، در واقع درمانی برای انواعی از سرطان پستان است که به هورمون‌ها حساس هستند. شایع ترین روش هورمون درمانی از طریقجلوگیری از اتصال هورمون به گیرنده‌ی روی سلول‌های سرطانی یا کاهش تولید هورمون های بدن است.
هورمون درمانی فقط برای انواعی از سرطان سینه مورد استفاده قرار می‌گیرد که وجود گیرنده‌های هورمونی استروژن یا پروژسترون درآنها به تثبیت رسیده است. هورمون تراپی سرطان سینه اغلب پس از عمل جراحی و برای جلوگیری از خطر بازگشت سرطان استفاده میشود.
هورمون درمانی سرطان سینه همچنین به منظور کوچک کردن تومور قبل از عمل جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرد تا احتمال برداشت کامل سرطان را افزایش دهند.
اگر سرطان به قسمت‌های دیگر بدن سرایت کرده باشد، هورمون درمانی سرطان پستان ممکن است به کنترل آن کمک کند.
چرا از هورمون درمانی استفاده میشود؟
هورمون درمانی سرطان سینه فقط برای درمان سرطان‌های حساس به هورمون مورد استفاده قرار می‌گیرد (سرطان‌های پستان گیرنده هورمون مثبت). پزشکان به این سرطان‌ها عناوین گیرنده استروژن مثبت (ER مثبت) یا گیرنده پروژسترون مثبت (PR مثبت) را اختصاص داده‌اند. این بدان معنی است که این نوع از سرطان‌های پستان توسط هورمون‌های طبیعی استروژن یا پروژسترون تقویت می‌شوند.
پزشک متخصص در تجزیه و تحلیل نمونه‌های خون و بافت بدن (پاتولوژیست) با تحلیل و بررسی یک نمونه از سلول‌های سرطانی فردتشخیص می‌دهد که آیا سرطان وی از نوع ER مثبت است یا PR مثبت تا نوع گیرنده‌های آن را تشخیص دهند.
هورمون درمانی سرطان سینه می‌تواند به موارد زیر کمک کند:
- از بازگشت مجدد سرطان جلوگیری کنید.
- خطر ابتلا به سرطان در سایر بافت‌های پستان را کاهش دهد.
- رشد سرطان گسترش یافته را آهسته یا متوقف کند.
- اندازه تومور را قبل از عمل کاهش دهد.
خطرات
عوارض جانبی هورمون درمانی سرطان سینه شامل موارد زیر است:
- گرگرفتگی
- ترشحات واژن
- خشکی یا تحریک واژن
- خستگی
- حالت تهوع
- درد مفاصل و ماهیچه‌ها
- ناتوانی جنسی در مردان مبتلا به سرطان پستان
سایر عوارض جانبی ناشایع هورمون درمانی شامل موارد زیر است:
- لخته‌های خون در رگها
- سرطان آندومتر یا سرطان رحم
- آب مروارید
- سکته
- پوکی استخوان
- بیماری قلبی
آنچه که انتظار می‌رود
روش‌های مختلفی در مورد هورمون درمانی وجود دارد. که شامل موارد زیر است:
داروهایی که مانع از اتصال هورمون‌ها به گیرنده‌های سلول سرطانی می‌شوند
یک روش موثر در هورمون درمانی، جلوگیری از اتصال هورمون‌ها به گیرنده‌های روی سلول‌های سرطانی است. اگر هورمون‌ها نتوانند به سلول‌های سرطانی دسترسی پیدا کنند، رشد تومور کند شده و ممکن است نهایتا سلول‌ها بمیرند.
داروهای سرطان پستان که این عملکرد را دارند، شامل موارد زیر است:
تاموکسیفن: تاموکسیفن معمولاً روزانه به شکل قرص مصرف میشود. این دارو اغلب برای کاهش خطر عود سرطان در خانم‌هایی که تحت درمان سرطان پستان در مراحل اولیه قرار دارند، استفاده می شود. در این شرایط معمولاً پنج تا ۱۰ سال زمان لازم است. تاموکسیفن همچنین ممکن است برای درمان سرطان پیشرفته نیز استفاده شود. تاموکسیفن هم برای زنان قبل از یائسگی و هم برای زنان یائسه مناسب است.
تورمیفن (فارستون): تورمیفن به عنوان قرص روزانه مصرف میشود. این ماده برای درمان سرطان پستان گسترش یافته به مناطق دیگربدن، استفاده میشود. تورمیفن برای استفاده در زنان یائسه تأیید شده است.
Fulvestrant: این دارو در ماه اول به شکل دوهفته یک بارو پس از آن به شکل هر ماه یک بار تزریق می شود. این دارو در زنان یائسه برای درمان سرطان پیشرفته پستان استفاده میشود.
داروهایی که تولید استروژن را در بدن پس از یائسگی متوقف می‌کنند
مهار کننده‌های آروماتاز انواعی از داروها هستند که باعث کاهش میزان استروژن در بدن میشود و سلول‌های سرطانی پستان را ازهورمون های مورد نیاز برای رشد محروم می‌کند. مهارکننده‌های آروماتاز فقط در خانم‌هایی که یائسگی را پشت سر گذاشته‌اند، استفاده میشود. در واقع مصرف آن‌ها تنها زمانی ممکن است که بدن در یائسگی طبیعی یا یائسگی ناشی از داروها یا برداشتن تخمدان باشد.
مهار کننده‌های آروماتاز که برای درمان سرطان پستان استفاده می‌شوند عبارتند از:
آناستروزول: آناستروزول برای کاهش خطر عود سرطان در خانم‌هایی که تحت درمان سرطان پستان در مراحل اولیه قرار دارند، استفاده میشود. همچنین می توان از آن برای درمان سرطان پیشرفته پستان نیز استفاده کرد.
Exestestane (آروماسین): Exemestane برای کاهش خطر عود سرطان در خانم‌هایی که تحت درمان سرطان پستان در مراحل اولیه قرار دارند، استفاده می شود. گاها استفاده از این دارو پس از توقف مصرف تاموکسیفن و به مدت دو یا سه سال انجام میشود. همچنین می توان از آن برای درمان سرطان پیشرفته پستان در خانم‌هایی که تاموکسیفن دیگر موثر نیست، استفاده کرد.
لتروزول (Femara): از لتروزول برای کاهش خطر عود سرطان در خانم‌هایی که تحت درمان سرطان پستان در مراحل اولیه قرار دارنداستفاده می شود. این دارو می‌تواند به تنهایی و یا پس از انجام درمان با تاموکسیفن تجویز شود. از لتروزول برای درمان سرطان پیشرفته پستان نیز استفاده میشود.
مهارکننده‌های آروماتاز به عنوان قرص‌هایی که یک بار در روز مصرف می‌شوند، تجویز می‌شوند. هر سه مهارکننده آروماتاز به طوریکسان عمل می‌کنند و تولید استروژن در بدن را کاهش می‌دهند.
اینکه مصرف مهار کننده‌های آروماتاز را چه مدت ادامه می‌دهید به وضعیت خاص شما بستگی دارد. تحقیقات فعلی نشان می‌دهد کهاستاندارد مصرف این داروها تا ۱۰ سال خواهد بود، اما در هر فرد متفاوت است و شما و پزشکتان باید با دقت مدت زمان مصرف را ارزیابی کنید.
درمان‌هایی برای متوقف کردن عملکرد تخمدان در زنان یائسه
زنانی که هنوز یائسگی نداشته اند، چه به طور طبیعی و چه در نتیجه درمان سرطان، ممکن است تصمیم به درمان بگیرند تا از تولید هورمون در تخمدان‌هایشان جلوگیری شود.
گزینه‌های درمانی در این مورد شامل موارد زیر است:
- جراحی برداشت تخمدان‌ها (اوفورکتومی)
- پرتودرمانی با تمرکز روی تخمدان‌ها
- داروهایی مانند goserelin (Zoladex)
درمان از طریق جلوگیری از عملکرد تخمدان، ممکن است زنان قبل از یائسگی را وادار کند تا داروهایی را که فقط در زنان یائسه قابل مصرف‌اند را مصرف کنند.
ترکیبی از درمان هدفمند با هورمون درمانی
به منظور هورمون درمانی برای سرطانی که در قسمت‌های دیگر بدن گسترش یافته (سرطان متاستاتیک پستان)، گاهی اوقات هورمون درمانی را با درمان هدفمند ترکیب می‌کنند. داروهای درمان هدفمند به نقاط ضعف خاصی در سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند. مصرف این ترکیبات می‌تواند باعث افزایش اثربخشی هورمون درمانی شود. داروهای مورد استفاده در این روش شامل موارد زیر است:
نتایج
در حین انجام هورمون درمانی سرطان سینه ، به طور مرتب با پزشک آنکولوژیست در تماس باشید. متخصص سرطان، درباره عوارض جانبی که تجربه می‌کنید، سؤال خواهد کرد. بسیاری از عوارض جانبی قابل کنترل است.
نشان داده شده است كه هورمون درمانی بعد از عمل، پرتودرمانی یا شیمی درمانی، خطر عود سرطان پستان را در مبتلایان به مراحل اولیه‌ی سرطان پستان حساس به هورمون كاهش می‌دهد. همچنین می تواند خطر ابتلا به سرطان متاستاتیک سرطان پستان و پیشرفت درافراد دارای تومورهای حساس به هورمون را کاهش دهد.
بسته به شرایط، لازم خواهد بود که تحت آزمایشاتی قرار بگیرید تا وضعیت‌تان تحت نظر باشد و در هنگام مصرف هورمون درمانی از عودسرطان یا پیشرفت آن جلوگیری شود. نتایج این آزمایشات می‌تواند اطلاعاتی در مورد چگونگی پاسخ دادن شما به هورمون درمانی ارائه کند و پزشک مطابق با آن ادامه درمان را تنظیم کند.
