آزمایش میکروآلبومین ادرار، آزمایشی برای تشخیص سطح بسیار کمی از پروتئین خون (آلبومین) در ادرار است. آزمایش میکروآلبومین برای تشخیص علائم اولیه آسیب کلیه در افرادی که در معرض ابتلا به بیماری کلیوی هستند، استفاده می شود.
کلیه سالم مواد دفعی خون را فیلتر کرده و به مواد مفیدی از جمله پروتئین هایی مانند آلبومین را بازجذب می کند. آسیب کلیه می تواند باعث عدم بازجذب پروتئین ها در کلیه ها شده و از طریق ادرار دفع شود. آلبومین (al-BYOO-min) یکی از اولین پروتئین هایی است که هنگام آسیب دیدن کلیه نشت می کند.
آزمایشات میکروآلبومین برای افرادی که احتمال ابتلا به بیماری‌های کلیوی دارند، مانند بیمارانی که دیابت نوع یک، دیابت نوع ۲ یا فشار خون بالا دارند، توصیه می شود.
کاربرد آزمایش میکروآلبومین
پزشک میتواند آزمایش میکروآلبومین ادرار را برای تشخیص علائم اولیه آسیب کلیه درخواست کند. درمان به موقع از پیشرفت بیماری جلوگیری می کند.
هدف از آزمایش میکروآلبومینوری اندازه گیری میزان آلبومین در ادرار است. این آزمایش به طور معمول در رابطه با آزمایش کراتینین برای ارائه نسبت آلبومین به کراتینین استفاده می شود. کراتینین یک ماده زائد در خون است که کلیه ها باید آن را دفع کنند. هنگام آسیب کلیوی، سطح کراتینین در ادرار کاهش می یابد در حالی که ممکن است سطح آلبومین افزایش یابد.
علائم اولیه آسیب کلیه، بستگی به آزمایش میکروآلبومینوری دارد. مراحل اولیه آسیب کلیه معمولاً هیچ علائمی نشان نمی دهد. اما اگر آسیب کلیه زیاد باشد، ممکن است ادرار کف الود باشد. همچنین تورم یا ورم در موارد زیر تجربه میشود:
- دست ها
- پا
- شکم
- صورت
بسته به شرایط آسیب کلیه، هر چند وقت یکبار به آزمایشات میکروآلبومین نیاز دارید. مثلا:
- دیابت نوع ۱. اگر مبتلا به دیابت نوع ۱ هستید، پزشک آزمایش میکروآلبومین را یک بار در سال پس از پنج سال از شروع تشخیص درخواست میکند.
- دیابت نوع ۲. اگر مبتلا به دیابت نوع ۲ هستید، پزشک آزمایش میکروآلبومین را یک بار در سال بلافاصله پس از تشخیص دیابت، آزمایش میکروآلبومین را توصیه کند.
- فشار خون بالا. اگر فشار خون بالا دارید، پزشک آزمایش میکروآلبومین را مرتباً توصیه میکند.
اگر سطح میکروآلبومین ادرار بالا رفته باشد، پزشک معالجه و آزمایش های مکرر را توصیه خواهد کرد.
آمادگی برای آزمایش
آزمایش میکروآلبومین یک آزمایش ساده ادرار است. می تواند رژیم غذایی قبل از آزمایش عادی باشد. مقدار ادراری که پزشک برای آزمایش درخواست میکند میتواند متفاوت باشد. ممکن است فقط نیاز به تهیه یکبار نمونه داشته باشید، یا ممکن است از شما بخواهند ادرار ۲۴ ساعته جمع کنید.
روش آزمایش
در طول آزمایش میکروآلبومین، باید یک نمونه ادرار تازه تهیه شود. این کار ممکن است به چند روش انجام شود:
- آزمایش ادرار ۲۴ ساعته. پزشک ممکن است از شما بخواهد تا طی یک دوره ۲۴ ساعته تمام ادرار خود را در یک ظرف مخصوص جمع آوری کرده و آن را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه بفرستید.
- آزمایش ادرار زماندار. پزشک ممکن است از شما بخواهد اول صبح یا بعد از مدت چهار ساعته از ادرار نکردن، اولین نمونه ادرار را تهیه کنید.
- آزمایش ادرار تصادفی. در هر زمان آزمایش ادرار تصادفی انجام می شود. اما برای بهبود صحت نتایج، اغلب با آزمایش ادرار برای کراتینین درخواست می شود.
نمونه ادرار برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود. بعد از تهیه نمونه ادرار، می توانید بلافاصله به فعالیت های روزانه خود بازگردید.
نتایج آزمایش میکروآلبومین
نتایج آزمایش میکروآلبومین به عنوان میلی گرم نشت پروتئین در طی ۲۴ ساعت اندازه گیری می شود. بطور کلی:
- کمتر از ۳۰ میلی گرم طبیعی است
- سی تا ۳۰۰ میلی گرم ممکن است نشان دهنده بیماری زودرس کلیه باشد (میکروآلبومینوری)
- بیش از ۳۰۰ میلی گرم نشان دهنده بیماری پیشرفته تر کلیه است (ماکروآلبومینوری)
چندین عامل می توانند باعث افزایش بالاتر از نتایج مورد انتظار میکروآلبومین ادرار شوند، مانند:
- خون در ادرار
- داروهای خاص
- تب
- ورزش شدید اخیر
- عفونت مجاری ادراری
- سایر بیماری های کلیوی
برخی از داروهای خاص می توانند بر میزان آلبومین در ادرار نیز تأثیر بگذارند. مثالها عبارتند از:
- استازولامید (Sequels Diamox)
- آنتی بیوتیک ها ، از جمله آمینوگلیکوزیدها ، سفالوسپورین ها ، پنی سیلین ، پلی مکسین B و سولفونامیدها
- داروهای ضد قارچ ، از جمله آمفوتریسین و گریسوفولوین (Gris-PEG)
- لیتیوم، دارویی است که مردم برای درمان اختلال دوقطبی از آن استفاده می کنند
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین (بافرین) ، ایبوپروفن (Advil) و ناپروکسن (Aleve)
- پنی سیلامین (Cuprimine) ، که در گذشته افرادی برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می شده است
- فنازوپیریدین (پیریدیم) ، دارویی است که افراد برای درمان درد مجاری ادراری از آن استفاده می کنند
- تولبوتامید ، دارویی است که مردم برای درمان دیابت از آن استفاده می کنند
پس از پردازش نتایج، اگر اولین آزمایش نتایج غیرطبیعی داشته باشد، پزشک میتواند درخواست آزمایش ادرار مجدد کند. در صورت لزوم، پزشک بهترین گزینه های درمانی برای آسیب کلیه و علت اصلی آن را توصیه می کند.
اندازه گیری میزان آلبومین در ادرار برای تشخیص وجود آسیب های کلیوی مهم است. آسیب کلیه می تواند منجر به بیماری یا نارسایی کلیه شود. اگر نارسایی کلیه رخ دهد، اغلب دیالیز لازم است. با شناسایی آسیب کلیه قبل از بروز نارسایی کلیه، پزشک می تواند سرعت پیشرفت هرگونه آسیب بیشتر را کاهش دهد و به حفظ عملکرد کلیه در دراز مدت کمک کند.
