طبق تحقیقات جدید انجام شده توسط دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا روزهای اولیه پاندمی کویید ۱۹ منجر به تاثیرات منفی روانی در ایالات متحده شد. ولی محققان دریافتند که بعضی تکنیک‌های مقابله و حفاظت مثل ماسک زدن و تمرکز بر حفاظت از خود با بهداشت روانی مثبت مرتبط بودند.
پروفسور علم و هنر ارتباطات Erina MacGeorge در این خصوص اذعان می‌دارد که نتایج بدست آمده، که اخیرا در ژورنال International Journal of Environmental Research and Public Health چاپ شد، شاید دارای سرنخ‌هایی در خصوص چگونگی ادامه مقابله مردم با پاندمی به همراه مواردی در خصوص اینکه کدام بخش از جمعیت نیاز به محافظت و کمک بیشتر دارد، باشد. در این خصوص MacGeorge می افزاید:”این جمعیت مورد نظر می‌تواند شامل افراد جوان، افرادی دارای بیماری‌های زمینه ای، و افرادی باشد که دارای پشتیبانی و حمایت اجتماعی زیادی از طرف خانواده و دوستان خود نیستند. به‌عنوان فردی از جامعهٰ، ما می توانیم در حد امکان از طریق حفاظت از خود در مقابل کویید ۱۹ به تقویت و بالابردن بهداشت روان خود کمک نماییم. این موارد می توانند شامل حفظ فاصله اجتماعی از دیگران، شستن دستها، استفاده از ماسک، و در خواست کمک و یاری در مواقع لزوم، و انتخاب فعالیت‌هایی مثل جستجو و یافتن راه‌های امن برای شادی و لذت و کمک به دیگران که حرکت رو به جلوی ما را تداوم می بخشد، باشد.”
بعد از اعلام کویید ۱۹ به‌عنوان پاندمی جهانی توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) در اواسط مارس ۲۰۲۰، مجموعه‌ای از اقدامات برای گسترش آهسته و کند بیماری مثل فاصله گذاری اجتماعی، تعطیل کردن مدارس و محل‌های داد و ستد آغاز گردید.
با اذعان به لازم وضروری بودن چنین اقداماتی، محققان می گویند که این اقدامات به تجربه استرس بیشتر نه تنها از طریق احساس ترس از خود بیماری بلکه از عوامل دیگر مثل مشکلات مالی، مشکلات مربوط به یافتن مراقبت کنندگان از کودک، و جدایی از خانواده و دوستان و …کمک نمود. در این خصوص MacGeorge می گوید:”من بیشتر عمر کاری خود را صرف مطالعه حمایت و پشتیبانی اجتماعی، که عامل مهمی در چگونگی پاسخ مردم به اتفاقات و حوادث آسیب زا است نموده‌ام. با گذراندن هفته‌های ابتدایی پاندمی، گفتگو با دوستان و خواندن داستان‌های خبری در مورد چالش‌هایی که همه ما با آن روبرو بوده‌ایم ، می خواستم روابط ، ارتباطات حمایتی و سلامتی در طی این پاندمی را مورد مطالعه قرار دهم”.
محققان افرادی را بین سنین ۱۸ و ۹۰ برای انجام این تحقیق در نظر گرفتند و از آنها خواستند که در سه نظرسنجی که در سه زمان: ۲۰ آوریل، بین ۴ تا ۸ می، و بین ۱۸ تا ۲۲ می شرکت نمایند. مجموعا ۴۴۲ نفر در این سه نظر سنجی شرکت کردند.
شرکت کنندگان در هر نظرسنجی به سئوالاتی پاسخ دادند که برای اندازه گیری چگونگی تعامل و تقابل شرکت کنندگان با اتفاقات و حوادث تروماتیک (آسیب زا) پاندمی طراحی شده بود. همچنین، این نظرسنجی‌ها میزان و مقدار احساس پاندمی توسط شرکت کنندگان را از جهت تاثیرات مالی، فیزیکی، اجتماعی و اینکه شرکت کنندگان به چه میزان توصیه‌هایی مانند استفاده از ماسک را عمل می کردند و از چه نوع مکانیزم‌های تعاملی و تقابلی بهره می جستند را مورد بررسی و ارزیابی قرار داد.
محققان دریافتند که میزان استرس، اضطراب و افسردگی در اول تحقیقات (آخر آوریل) در بالاترین حد خود بود. زمانی که تحقیقات در اواخر ماه می به پایان رسید و در این زمان اکثر ایالت‌ها در فکر بازگشت به کسب و کار بودند، میزان استرس، اضطراب و افسردگی کمتر بود. احتمالا افراد جوان‌تر و افراد با بیماری‌های زمینه ای دارای وضعیت روحی و روانی بدتری بودند.
به گفته محققان، “فشار اجتماعی” مانند کسی که زیاد انتقاد می کند، خواسته‌های متعددی دارد، یا به سادگی بر اعصاب شما راه می رود قویترین و منسجم ترین نشاگر سلامت روان می باشد.
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و هنر ارتباطات، Yanmengqian Zhou در این خصوص می گوید:” این نتایج نشان می دهد که در اوقات و شرایط سخت و دشوار مثل این پاندمی، طراحی فعالانه ساختار شبکه‌های اجتماعی ما به صورتی که تجارب منفی را به حداقل برساند از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.” با این حال MacGeorge باور دارد که چندین راهبرد تعامل و تقابل “متمرکز به جلو” با سلامت روان بهتر مرتبط می باشد. او اضافه می کند:” مواردی مانند طراحی یک برنامه ثابت ، یادآوری به خودتان مبنی بر اینکه اوضاع بهتر خواهد شد، یافتن فعالیت‌هایی برای تغییر طرز تفکر و مراقبت از دیگران که به کمک نیاز دارند همه مفید هستند. بعلاوه، عمل کردن به توصیه‌های بهداشتی برای حفاظت از کویید ۱۹ مثل شستن دستها، فاصله گذاری اجتماعی، و استفاده از ماسک با سلامت روان بهتر مرتبط بودند.”
استادیار مطالعات رسانه ای، Jessica Myrick عقیده دارد که این مطالعه پیشنهاد می کند که سلامت روانی و سلامت فیزیکی لازم و ملزوم همدیگر می باشند و بطرق مختلف به هم مرتبط و متصل می باشند. او می گوید:”بعضی مواقع ما نیاز داریم که از تفکر در مورد چگونگی احساس خود دست بکشیم و کاری انجام دهیم تا تهدید را کم کنیم و موقعیت روانی خود را در زندگی بهبود بخشیم. پیام‌های مرتبط با کویید ۱۹ که تاکید دارند حتی اقدامات کم اهمیت ارزشمند می باشند، ممکن است دارای تاثیرات مثبت شگرفی در وادار کردن مردم به انجام اقداماتی هر چند کوچک و کم اهمیت مثل شستن بیشتر دست‌هایشان و حتی کم کردن فشار روحی و روانی آنها داشته باشند.”
او اذعان می‌دارد:”در آن زمان کویید ۱۹ تازه در جامعه در حال انتشار بود و بسیاری از ایالت‌ها در حال بازگشت به وضع عادی و متعارف کسب و کارها بودند و منحنی مربوطه به پاندمی و میزان مرگ و میر ناشی از آن به صورت موقتی در حال تخت شدن (کم شدن میزان ابتلا) بود. دلایلی وجود دارد که باور کنیم تاثیرات بهداشت و سلامت روانی ادامه پاندمی قوی‌تر از آنچه که در مطالعه ما به آن اشاره شد، مخصوصا برای افرادی که عزیزی را به خاطر کویید ۱۹ از دست داده‌اند یا از کار بیکار شده اند، یا مورد اهانت و آزار نژادی و تبعیض قرار گرفته اند، خواهد بود.”
