پریوستیت التهاب پریوستئوم، بافت همبند دربرگیرنده‌ی استخوان، است. این بیماری معمولا افرادی که به طور مداوم می‌پرند، می‌دوند و وزنه‌های سنگین بلند می‌کنند را تحت تاثیر قرار می‌دهند.
اگر شما یک دونده‌ی حرفه‌ای هستید، ممکن است درد شدید در ناحیه‌ی ساق پای را تجربه کرده‌باشید؛ این درد در ناحیه ساق پا نیز نوعی پریوستیت است. فشارهای مکرر بر استخوان ساق پا، می‌تواند منجر به درد در آن ناحیه شود. این شرایط معمولا با استراحت بهبود می‌یابد، اما می‌تواند به درد و ناراحتی مزمن ختم شود.
پریوستیت معمولا بی‌خطر است و به راحتی تحمل می‌شود. با این حال می‌تواند به شکل‌های مختلفی نیز درآيد، مثل عفونت که شرایط جدی‌تری است و ممکن است نیاز به درمان جدی داشته باشد.
انواع پریوستیت
پریوستیت دو نوع حاد و مزمن دارد. عفونت استخوان می‌تواند منجر به پریوستیت حاد شود که درد نیز به همراه دارد. این می‌تواند منجر به نکروز یا مرگ بافت‌های زنده‌ی اطراف استخوان شود.
پریوستیت مزمن می‌تواند ناشی از آسیب و استرس به استخوان‌ها باشد. درد ساقه پا ناشی از دویدن یکی از مثال‌های پریوستیت مزمن است.
علائم پریوستیت
علائم پریوستیت حاد
- درد شدید
- سخت شدن تحمل وزن بر اندام تحت تاثیر قرارگرفته
- تشکیل چرک
- تب
- لرز
- ورم بافت اطراف استخوان
علائم پریوستیت مزمن
پریوستیت مزمن یا حتی درد ساق پای موقتی و آسیب‌های دیگر نیز می‌توانند منجر به ورم و التهاب شوند.
استخوان‌هایی که تحت تاثیر پریوستیت غیرعفونی قرار می‌گیرند نیز دچار درد و حساسیت به لمس می‌شوند. افرادی که پریوستیت مزمن دارند ممکن است به اندازه کسانی که پریوستیت حاد دارند، بیمار به نظر نرسند.
درحالی که پریوستیت معمولا استخوان‌های پا را تحت تاثیر قرار می‌دهند، هم‌چنین می‌توانند استخوان‌های بلندی مثل بازو و نخاع را نیز درگیر کنند.
علل پریوستیت
علل پریوستیت حاد
پریوستیت حاد می‌تواند از عفونت‌های مختلف جاهای دیگر بدن شما نیز نشأت بگیرد. به طور مثال، عفونت مجاری ادراری یا عفونت‌های انتقالی از تماس جنسی مثل سیفلیس، می‌توانند به پریوستیت منجر شوند. هم‌چنین بریدگی‌هایی که درمان نمی‌شوند و عمقی‌تر می‌شوند نیز می‌توانند به استخوان برسند.
افرادی که زخم‌های مزمن دارند، مثل افراد دیابتی یا کسانی که بی‌حرکت هستند و فشار به زخم‌هایشان زیاد است، بیشتر در معرض ابتلا به پریوستیت هستند.
بیماری‌های خودایمنی خاصی نیز می‌توانند به پریوستیت حاد ختم شوند. لوکمی و سرطان‌های مختلف و مشکلات خونی همگی توانایی ایجاد عفونت‌های استخوانی جدی را دارند.
پریوستیت تکثیرشونده یا اوستئومالیت، یکی از انواع عفونت استخوان است. استافیلوکوک‌ها و دیگر باکتری‌های مشابه معمولا منجر به این عفونت می‌شوند. باکتری‌های استافیلوکوک در افراد سالم نیز وجود دارند. این‌ها بخشی از فلور نرمال پوست و حفره‌ی بینی هستند. هم‌چنین این باکتری‌ها می‌توانند به عفونت پوست منجر شوند؛ به خصوص در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف‌شده یا بیماری‌های مزمن مرتبط اتفاق می‌افتد. اگر عفونت استافیلوکوک یا باکتری‌های مرتبط درمان نشود، ممکن است بیمار دچار استئومالیت شود.
علل پریوستیت مزمن
استرس‌های مکرر بر استخوان به پریوستیت مزمن ختم می‌شود. ورزش‌کاران و افرادی که به طور مداوم می‌پرند یا وزنه بلند می‌کنند، در ریسک بالای ابتلا به درد ساق پا هستند. استرس مکرری که این فعالیت‌ها بر استخوان‌ها وارد می‌کنند، می‌تواند منجر به تغییرات التهابی و در نهایت پریوستیت شود.
ریسک‌فاکتورها
ریسک‌فاکتورهای پریوستیت حاد
داشتن هریک از موارد زیر ریسک ابتلا به پریوستیت حاد را زیاد می‌کند:
- عفونت سیستمی، به خصوص عفونت خونی
- جراحی‌های جایگزینی مفصل یا دیگر انواع جراحی‌های ارتوپدی
- جریان خون ضعیف ناشی از آترواسکلروز، دیابت، زخم‌های تحت فشار
- شکستگی‌های باز که در آن بخشی از استخوان شکسته‌شده از پوست خارج شده و در معرض میکروب‌های سطح پوست و محیط قرار می‌گیرد.
ریسک‌فاکتورهای پریوستیت مزمن
ورزش
دونده‌ها، رقصنده‌ها، سربازان و دیگر افرادی که فعالیت‌های بدنی سنگین دارند، در ریسک ابتلا به پریوستیت مزمن هستند. کسانی که به طور ناگهانی رژیم ورزشی سنگین‌تری دارند، در ریسک ابتلا به پریوستیت مزمن هستند.
بیماری Osgood-Schlatter
فرم‌های غیرعفونی خاصی از پریوستیت، مثل بیماری Osgood-Schlatter، بیشتر در کودکان درحال رشد دیده می‌شود.
در Osgood-Schlatter التهاب زانو در نقطه‌ای که تاندون زانو به استخوان ساق می‌چسبد، رخ می‌دهد. این بیماری منجر به درد مزمن و ورم در جلوی ساق یا نواحی زیر زانو می‌شود.
بیماری Osgood- Schlatter بیشتر در پسرهای نوجوان، به خصوص آن‌هایی که فعالیت فیزیکی، فعالیت‌های پرخطر دارند، مثل پرش و دو، دیده می‌شود.
تشخیص
اگر می‌دوید یا فعالیت دیگری کردید که به درد ساق پا منجر شد و با استراحت بهبود نیافت، با پزشک خود تماس بگیرید.
هم‌چنین اگر درد در مفاصل یا استخوان‌های دراز حس کردید با پزشک تماس بگیرید. شکستگی‌های کوچکی ممکن است اتفاق افتاده باشند. در موارد پریوستیت حاد، عفونت جدی می‌تواند به استخوان‌های شما آسیب بزند.
در حین ملاقات پزشک، او تست‌هایی بر ناحیه آسیب‌دیده انجام می‌دهد. گاهی فشار‌هایی بر آن ناحیه ایجاد می‌کنند تا مشکل را تشخیص دهند. بنابراین برای مقداری ناراحتی خود را آماده کنید.
این تست‌ها شامل:
- عکس اشعه ایکس؛ به منظور تشخیص شکستگی یا آسیب‌های ناشی از عفونت
- اسکن MRI؛ به منظور مشاهده با جزئیات استخوان‌ها و بافت‌های نرم اطراف آن
- اسکن استخوان؛ برای تشخیص عفونت
- آزمایش خون؛ برای تشخیص تعداد گلبول‌های سفید خون برای تشخیص عفونت
درمان پریوستیت
درمان پریوستیت حاد
پزشک از آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونتی که منجر به پریوستیت حاد شده‌است، استفاده می‌کند. اگر عفونت، چرک و مایع ایجاد کرده باشد، ممکن است نیاز به خارج کردن آن‌ها با جراحی باشد.
هم‌چنین اگر بخشی از استخوان شما دچار نکروز و مرگ ناشی از عفونت شده‌باشد، باید خارج شود. این کار برای پیشگیری از پخش عفونت ضروری‌ست.
درمان پریوستیت مزمن
برای درد ساق پا و دیگر آسیب‌های مرتبط با استرس، استراحت کنید و از یخ استفاده کنید. مدتی فعالیت شدید را متوقف کنید. هم‌چنین می‌توانید فعالیت‌هایی که کمتر به پا فشار وارد می‌کنند، مثل دوچرخه‌سواری یا شنا را جایگزین کنید.
استفاده از یخ می‌تواند ورم و التهاب در ناحیه را کاهش دهد. استفاده از داروهای ضدالتهاب مثل ایبوپروفن می‌توانند کمک‌کننده باشند.
اگر درمان‌های خانگی جوابگو نبود، احتمالا شما دچار آسیب‌های جدی‌تری شدید که نیاز به درمان دارند. ممکن است نیاز به تزریق استروئیدی برای کاهش التهاب داشته باشید. هرچند به طور عمومی، استراحت می‌تواند علائم را کاهش دهد.
آینده برای بیماران پریوستیت چگونه است؟
اگر شما برای درمان پریوستیت حاد، نیاز به جراحی داشته باشید، احتمالا به شما آنتی‌بیوتیک برای ۴ الی ۶ هفته تزریق می‌کنند. هم‌چنین در ادامهی آن برای چند هفته درمان آنتی‌بیوتیکی خوراکی انجام می‌شود. سپس بهبود شما بستگی به جنس استخوان‌های شما دارد.
اگر شما جراحی در ناحیه استخوان پا انجام دادید، ممکن است نیاز به فیزیوتراپی به مدت چند هفته برای بازگشت توانایی راه‌رفتن داشته باشید. اگر شما جراحی بر روی بازوی خود انجام دهید، ممکن است برای چندین هفته نتوانید به خوبی از دست خود استفاده کنید.
در موارد خفیف درد ساق پا، چند هفته استراحت و یخ می‌تواند برای کاهش التهاب کافی باشد.
زمانی که آسیب‌های کوچک به خوبی درمان نشوند، پریوستیت می‌تواند اتفاق بیفتد. هرچه مدت زمان بیشتری به آسیب‌های کوچک بدهید تا تسکین یابند، از مشکلات جدی بعدی بیشتر جلوگیری می‌شود.
پریوستیت حاد، اگر شما جراحی استخوان انجام نداده باشید یا عفونت جدی یا مشکلات خونی نداشته باشید، نادر است.
چگونه از پریوستیت پیشگیری کنیم
برای پیشگیری از پریوستیت مزمن، مهم است که از استفاده‌ي بیش از حد و آسیب‌زننده دوری کنید. اگر به طور مرتب می‌دوید، ورزش می‌کنید یا می‌رقصید، با یک مربی کار کنید تا مطمئن شوید، به درستی آن را انجام می‌دهید.
اگر از فعالیت‌هایی که شما را در معرض پریوستیت قرار می‌دهد لذت می‌برید، باید به علائم درد توجه کافی کنید. از تمرین‌هایی که باعث می‌شوند هرچیز غیرطبیعی را احساس کنید، دوری کنید؛ به خصوص در مفاصل یا استخوان‌های درازی مثل بازو و پا.
مهم‌ترین قدم در پیشگیری از پریوستیت حاد، کنترل هر شراطی است که شما را در معرض بیماری‌های خاصی قرار دهد؛ مثلا:
- اگر دیابتی هستید، قند خون خود را کنترل کنید.
- اگر سیگار می‌کشید، مقدار آن را کاهش دهید.
- وزن خود را کنترل کنید.
- برای کنترل فشار خون و میزان کلسترول خون خود، تغییراتی در رژیم غذایی خود دهید.
اگر پزشک شما به شما گفته است که در ریسک بالای عفونت هستید، احتیاط‌های لازم را انجام دهید تا بریدگی، پارگی و مواجهه با افرادی که عفونت دارند، دوری کنید. درصورتی که دچار ضعف سیستم ایمنی هستید، بیشتر در معرض عفونت قرار دارید.
درد در ناحیه پا، پشت یا بازو ممکن است جدی ولی قابل درمان باشد. به درد بی‌توجهی نکنید. با پزشک خود ملاقات کنید و از توصیات درمانی او پیروی کنید.
پریوستیت همیشه قابل پیشگیری نیست، اما شما می‌توانید ریسک آن را کاهش دهید.
