تومور کوروئید پلکسوس، نوع نادر سرطانی (بدخیم) تومور مغزی است که معمولاً در کودکان رخ میدهد.
کارسینوما شبکه کوروئید از بافت مغزی که مایع مغزی- نخاعی را ترشح میکند، شروع میشود. تومور غیرسرطانی این ناحیه پاپیلوم شبکه کوروئید نام دارد. با پیشرفت تومور، بر عملکرد ساختارهای نزدیک مغز میتواند تاثیر بگذارد و باعث ایجاد بیش از حد مایعات در مغز (هیدروسفالوس)، تحریک پذیری، حالت تهوع یا استفراغ و سردرد شود.
درمان و شانس بهبود (پیش آگهی) بیماری به اندازه، ناحیه، انتشار تومور و سن و سلامت عمومی کودک شما بستگی دارد.
علائم
علائم مربوط به تومور شبکه کوروئید، به ناحیه تومور بستگی دارد. افرادی که مبتلا به تومورهای شبکه کوروئید هستند، ممکن است به دلیل تولید بیش از حد مایع مغزی- نخاعی یا انسداد جریان نرمال آن، فشار خون داخل جمجمهشان افزایش یابد؛ این عارضه هیدروسفالوس نام دارد. علائم و نشانههای هیدروسفالوس عبارتند از:
- حالت تهوع
- استفراغ
- تحریک پذیری
- سردرد
- تاری دید یا دید دوتایی
- تمایل شدید به خوابیدن
- تشنج
درجههای تومور شبکه کوروئید
درجه ۱ : پاپیلوم شبکه کوروئید از نوع درجه پایین تومورها هستند. این به این معنی است که سلولهای تومور به آرامی پیشرفت میکنند.
درجه ۲ : پاپیلوم آتیپیکال شبکه کوروئید، تومورهای درجه متوسط هستند. این به این معنی است که تومورها پس از برداشتن، احتمال بازگشت بیشتری دارند.
درجه ۳ : کارسینوما شبکه کوروئید بدخیم (سرطانی) هستند. این به این معنی است که تومورها با رشد سریع هستند و تمایل به حمله به بافت کناری دارند.
علت ایجاد
علت ایجاد بسیاری از تومورهای شبکه کوروئید، ناشناخته است. تغییرات ژنتیکی با ایجاد برخی از تومورهای شبکه کوروئید مرتبط است. به ندرت، تغییر ژن خاصی که میتواند از طریق خانوادگی منتقل شود، در ایجاد کارسینوما شبکه کوروئید ارتباط بیشتری دارد.
تومورهای شبکه کوروئید در کجا ایجاد میشوند؟
تومورهای شبکه کوروئید در ساختاری در مغز به نام شبکه کوروئید رخ میدهند. این قسمتها، خطوط بطن مغزی هستند و عملکرد اصلی آن این است که مایع مغزی- نخاعی (CSF) تولید میکنند. تومور شبکه کوروئید تقریبا همیشه داخل بطنها ایجاد میشوند. همچنین میتوانند در مناطق دیگر CNS ایجاد شوند.
تشخیص تومور شبکه کوروئید
کارسینوما شبکه کوروئید اغلب در کودکان زیر ۲ سال رخ میدهد. آزمایشها و روشهایی که برای تشخیص کارسینوما شبکه کوروئید استفاده میشنود، عبارتند از:
- آزمایش فیزیکی . تشخیص کارسینوما شبکه کوروئید معمولاً با بررسی سوابق پزشکی و معاینه عصبی شروع میشود. در طی این روش، کودک شما از نظر بینایی، شنوایی، تعادل، هماهنگی و رفلکسها آزمایش میشوند.
- آزمایشهای تصویربرداری از مغز .آزمایشهای ایجاد تصاویر از مغز شما عبارتند از:
- تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI)
- توموگرافی کامپیوتری (CT)
MRI همچنین میتواند به پزشک شما برای برنامهریزی جراحی کمک کند.
- آزمایشات ژنتیکی . آزمایشهایی برای شناسایی جنبههای ژنتیکی برخی از کارسینوماهای شبکه کوروئید در دسترس است. در مورد مشاوره ژنتیکی از پزشک خود سوال کنید.
نوع درمان در کودکان معمولاً با نوع درمان بزرگسالان متفاوت است. اگر کودک شما به کارسینوما شبکه کوروئید مبتلا شد، از پزشک خود بخواهید تا یک متخصص در زمینه درمان کودکان مبتلا به تومور مغزی (متخصص مغز و اعصاب اطفال) معرفی کند.
درمان تومور شبکه کوروئید
درمان کارسینوما شبکه کوروئید، معمولاً جراحی به همراه شیمیدرمانی یا پرتودرمانی یا هردو است.
- جراحی. هدف از جراحی، برداشتن کامل تومور، در صورت امکان است؛ ولی از آنجایی که ممکن است ساختارهای ظریف و مهمی در نزدیکی آن باشد، گاهی پزشکان نمیتوانند کل تومور را بردارند. به طور کلی، افرادی که به علت کارسینوما شبکه کوروئید، تحت عمل جراحی قرار میگیرند، درمان اضافی بعد از جراحی نیاز خواهند داشت.
بعد از جراحی، حدود نصف افرادی که مایع اضافی در مغزشان وجود داشت (هیدروسفالوس)، از این علائم رهایی مییابند. بقیه افراد ممکن است به تخلیه موقتی (شانت) محل جراحی نیاز داشته باشند.
- شیمیدرمانی. شیمیدرمانی ممکن است علاوه بر جراحی و پرتودرمانی برای کمک به کنترل تومور استفاده شود.
- پرتودرمانی. پرتودرمانی ممکن است بعد از جراحی استفاده شود؛ حتی با وجود برداشت کامل تومور با موفقیت. در صورت رشد مجدد تومور، ممکن است بعدا از پرتودرمانی استفاده شود.
در پرتودرمانی از پرتوهایی با انرژی قوی مانند اشعه X و پروتون، برای از بینبردن سلولهای تومور استفاده میشود. تکنولوژیهای پیشرفته، مانند جراحی رادیواکتیو، پروتوندرمانی، پرتودرمانی تنظیمشده (IMRT) و پرتودرمانی حین عمل (IORT) به درمان موثر سرطان کمک میکند؛ درحالی که از بافتهای سالم مانند چشم، اعصاب بینایی، مغز، ساقه مغز و نخاع جلوگیری میکند.
- آزمایشهای بالینی. آزمایشهای بالینی، مطالعاتی در مورد روشهای درمانی جدید یا روشهای جدید استفاده از درمانهای موجود است.