واکسن مننگوکوک چیست و چه انواعی دارد؟

مننگوکوک یک بیماری باکتریایی بسیار مسری است که از طریق سرفه و عطسه می تواند(هوا) پخش شود.

همچنین می تواند از طریق بوسیدن مستقیماً از یک شخصی به شخص دیگر منتقل شود. این بیماری علت اصلی مننژیت باکتریایی در کودکان و بزرگسالان است. مننژیت عفونت مایعات اطراف مغز و نخاع است. این می تواند بسیار جدی باشد حتی با درمان آنتی بیوتیکی نیز می تواند کشنده باشد.

همچنین می تواند باعث:

از دست دادن شنوایی

تشنج

سکته های مغزی

آسیب عصبی

از دست دادن اندام ها

واکسیناسیون بهترین راه پیشگیری از بیماری مننگوکوک است. این می تواند افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد، به ویژه کسانی که در محله های نزدیک زندگی می کنند. دانشجویان دانشگاه که در خوابگاه ها زندگی می کنند و پرسنل نظامی که در پادگان زندگی می کنند در معرض خطر بالایی قرار دارند.

واکسینه شدن

واکسن مننگوکوک برای بزرگسالانی که در فضای مشترک زندگی می کنند توصیه می شود. همچنین به افراد زیر توصیه می شود:

مبتلایان به HIV کسانی که به طحال صدمه دارند.

کسانی که کمبود مکمل دارند ( اختلال ایمنی)

کسی که در معرض شیوع قرار گرفته است

کسی که قصد دارد به مکانی که بیماری در آن شایع است سفر کند

همچنین، برخی از افراد هستند که نباید واکسن مننگوکوک بزنند، از جمله:

کسانی که نسبت به واکسن مننگوکوک قبلی واکنش آلرژیک داشته اند.

کسانی که به هر یک از اجزای واکسن حساسیت دارند.

هرکسی که به صورت متوسط ​​تا شدیداً بیمار باشد.

زنان بارداری که نیاز به واکسیناسیون دارند باید از MPSV4 استفاده کنند که ممکن است ایمن تر باشد. با این حال، داده های کافی برای اطمینان وجود ندارد. انواع واکسن ها این واکسن در دو نسخه در ایالات متحده ارائه می شود. هر دو واکسن چهار ظرفیتی هستند. این بدان معناست که آن ها از چهار نوع بیماری مننگوکوک محافظت می کنند. واکسن ها MenACWY (واکسن مزدوج مننگوکوکی) و MPSV4 (واکسن پلی ساکارید مننگوکوک) هستند. MenACWY واکسن اختیاری است.

این واکسن برای افراد بین ۱۱ تا ۱۸ سال و برای موارد زیر توصیه می شود:

افراد پر خطر از ۲ تا ۵۵ سال

دانشجویان تازه وارد دانشگاه که قصد زندگی در خوابگاه ها را دارند.

استخدام شده های نظامی

هر کسی که به کشورهای پر خطر سفر کند

افراد مبتلا به اختلالات سیستم ایمنی بدن یا صدمه به طحال

اگر MenACWY در دسترس نباشد ممکن است از MPSV4 استفاده شود. همچنین، MPSV4 برای بزرگسالان بالای ۵۵ سال مجوز دارد. MCV4 ممکن است در بزرگسالان بالای ۵۵ سال استفاده نشود. مقدار مصرف تعداد عکس های مورد نیاز شما به زمان واکسن بستگی دارد. اگر اولین دوز مصرفی شما قبل از ۱۶ سالگی باشد، بعداً به تقویت کننده نیاز خواهید داشت.

اگر اولین دوز مصرفی شما بعد از ۱۶ سالگی باشد، فقط به یک بار نیاز دارید. نوجوانان مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) یک سری سه بار دریافت می کنند که حداقل هشت هفته بین دوزها و یک تقویت کننده بعد از پنج سال است.

عوارض جانبی

آسیب جدی توسط این واکسن اندک است. با این حال، هر دارویی می تواند عوارض جانبی داشته باشد. عوارض جانبی بالقوه عبارتند از:

قرمزی یا درد در محل ضربه تب واکنش آلرژیک شدید که بسیار نادر است برخی از افراد، به ویژه نوجوانان، ممکن است پس از تزریق واکسن غش کرده و یا زمین بخورند. این می تواند باعث آسیب شود. پس از انجام هرگونه واکسیناسیون، بهتر است ۱۵ دقیقه دراز بکشید.