کشت خون آزمایشی است که مهاجمین خارجی مانند باکتری ها، مخمر و سایر میکروارگانیسم های موجود در خون را بررسی می کند. وجود این عوامل بیماری زا در جریان خون می تواند نشانه ای از عفونت خون که به آن باکتریمی می‌گویند، باشد. کشت خون مثبت به معنای وجود باکتری در خون است.
این نوع عفونت خونی که در کل بدن شما گردش می کند را تحت تاثیر قرار می‌دهد. باکتری هایی که از روی پوست و یا در ریه ها، ادرار یا دستگاه گوارش شروع می شوند منابع اصلی عفونت های خونی هستند.
اگر شدید باشد یا اگر سیستم ایمنی بدن قادر به مهار آن نباشد، ممکن است عفونت به خون شما سرایت کرده و سیستمیک شود. عفونت سیستمیک به سپسیس معروف است.
آزمایش کشت خون شامل یک خون گیری ساده است. یک آزمایشگاه نمونه خون را آزمایش می کند و نتایج را به پزشک شما ارسال می کند، وی از یافته ها برای تعیین نیاز برای درمان هرگونه عفونت استفاده می کند.
هدف از کشت خون
کشت خون هنگامی تجویز می شود که پزشک مشکوک به عفونت خون باشد. آزمایش عفونت خون مهم است زیرا می تواند منجر به عوارض جدی شود. یکی از این عوارض عفونت خون، سپسیس است.
در سپسیس، عوامل بیماری زایی که باعث عفونت در جریان خون شما می شوند، در دفاع طبیعی بدن مشکل ایجاد می کنند و از عملکرد صحیح سیستم ایمنی بدن شما جلوگیری می کنند. عوامل بیماری زا همچنین سمومی تولید می کنند که می توانند به اندام های شما آسیب برسانند.
نتایج این آزمایش می تواند به پزشک شما کمک کند تا مشخص کند کدام ارگانیسم یا باکتری خاص باعث عفونت خون شده و بهترین راه مبارزه با آن کدام است.
علائم عفونت خون و سپسیس
در صورت مشاهده علائم عفونت خون، باید سریعاً با پزشک تماس بگیرید یا بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این شامل:
- لرزیدن
- تب متوسط یا زیاد
- تنفس سریع و پی در پی
- افزایش ضربان قلب یا تپش قلب
- خستگی مفرط
- دردهای عضلانی
- سردرد
بدون درمان، عفونت خون می تواند تا شدیدترین مرحله یعنی سپسیس پیش رود. علائم سپسیس شامل موارد ذکر شده در بالا و همچنین علائم آسیب به اندام ها است. موارد زیر علائم اضافی سپسیس است:
- گیجی
- کاهش ادرار
- سرگیجه
- حالت تهوع
- لکه در پوست
با پیشرفت عفونت، ممکن است عوارض جدی تر سپسیس ایجاد شود. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- التهاب در سراسر بدن شما
- تشکیل مقدار زیادی لخته های خون کوچک در کوچکترین رگ های خونی شما
- افت خطرناک فشار خون
- نارسایی یکی از اندام های دیگر
عوامل خطر عفونت خون
کشت خون بیشتر برای کسانی انجام می شود که در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت خون هستند. اگرمبتلا به این عفونت باشی در معرض خطر بیشتری برای بیماری های زیر هستید:
- دیابت
- اچ آی وی یا ایدز
- سرطان
- یک بیماری خود ایمنی
شرایط زیر شما را در معرض خطر عفونت خون قرار می دهد:
- شما اخیراً دچار عفونت شده اید.
- شما اخیراً یک عمل جراحی انجام داده اید.
- شما جایگزین دریچه قلب مصنوعی شده اید.
- شما تحت درمان سرکوب سیستم ایمنی هستید.
همچنین کشت خون در نوزادان و کودکان مبتلا به تب که ممکن است به عفونت مبتلا باشند اما علائم و نشانه های معمول سپسیس را ندارند، بیشتر انجام می شود. افراد مسن نیز در معرض خطر بیشتری برای عفونت خون هستند.
کشت خون برای سایر شرایط
همچنین می توان از کشت خون برای تشخیص شرایطی مانند آندوکاردیت استفاده کرد. آندوکاردیت نوعی بیماری است که هنگامی رخ می دهد که باکتری های موجود در جریان خون به دریچه های قلب شما بچسبند. این می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
خطرات احتمالی کشت خون
عوارضی که ممکن است از این آزمایش تجربه کنید فقط هنگام خون دادن اتفاق می افتد. با این حال، خون گیری یک روش معمول است و به ندرت عوارض جانبی جدی ایجاد می کند.
خطرات دادن نمونه خون عبارتند از:
- خونریزی زیر پوست یا هماتوم
- خون ریزی بیش از حد
- غش کردن
- عفونت
چگونه می توان برای کشت خون آماده شد
به پزشک خود بگویید چه نوع دارویی از جمله نسخه و مکمل های غذایی استفاده می کنید. آنها ممکن است از شما بخواهند که مصرف برخی از داروها را که ممکن است بر نتایج کشت خون تأثیر بگذارد، متوقف کنید.
اگر از سوزن ترس دارید، با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید تا در مورد راه های کاهش اضطراب با شما صحبت کنند.
کشت خون چگونه انجام می شود
خونگیری ممکن است در بیمارستان، بخش اورژانس یا مرکز آزمایش های تخصصی انجام شود. کشت خون به ندرت در محیط سرپایی انجام می شود.
برای شروع، پوست شما تمیز می شود تا از آلودگی آزمایش توسط میکروارگانیسم ها روی پوست شما جلوگیری کند. پرستار یا تکنسین شما معمولاً یک کاف یا یک نوار الاستیک به دور بازوی شما می پیچد تا رگ های شما پر از خون شود و بیشتر دیده شود. آنها بعداً با استفاده از یک سوزن چندین نمونه خون از بازوی شما بیرون می کشند.
چندین نمونه خون به طور کلی از وریدهای مختلف جمع آوری می شود تا به شما کمک کند احتمال شناسایی باکتری ها یا قارچ های موجود در جریان خون را افزایش دهید. اگر بزرگسال هستید، پزشک یا تیم مراقبت های بهداشتی شما معمولاً دو تا سه نمونه خون جمع می کند که اغلب در ویزیت های مختلف انجام می شود.
پس از خونگیری، پرستار یا تکنسین شما محل سوزن را با مقداری گاز و باند می پوشاند. سپس نمونه خون به آزمایشگاهی ارسال می شود که در آن کشت می شود: هر نمونه خون به بطری حاوی مایع معروف به براث اضافه می شود. براث هر میکروارگانیسم موجود در نمونه خون را به رشد وادار می کند.
تفسیر نتایج
اگر کشت خون مثبت باشد، این بدان معنی است که در خون خود یک عفونت باکتریایی یا مخمری دارید. نتایج معمولاً به پزشک شما کمک می کند تا باکتریها یا قارچهای خاص ایجاد کننده عفونت را شناسایی کند.
بسته به نوع ارگانیسم کشف شده در خون شما، پزشک آزمایش دیگری را به نام آزمایش حساسیت انجام می دهد. این به شما کمک می کند تا مشخص کنید کدام دارو خاص در برابر آن ارگانیسم بهترین عملکرد را دارد. انجام آزمایش حساسیت به عنوان پیگیری آزمایش خون مثبت، امری عادی است. وقتی عفونت به درمان پاسخ نمی دهد نیز می تواند انجام شود.
بعد از کشت خون
اگر پزشک شما مشکوک به عفونت خون باشد، ممکن است بلافاصله از طریق آنتی بیوتیک های طیف گسترده وریدی درمان را شروع کنند. این دارو می تواند شروع به مبارزه با طیف گسترده ای از باکتری ها کند، در حالی که شما منتظر نتایج آزمایش خون یا آزمایش حساسیت هستید.
عفونت های خون معمولاً در بیمارستان نیاز به درمان فوری دارند. اگر سپسیس ایجاد شود، می تواند زندگی را تهدید کند؛ به خصوص اگر سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید. اگر سپسیس داشته باشید، در بیمارستان بستری خواهید شد تا به طور کامل معالجه شوید.
عفونت های خون می تواند منجر به عوارض جدی شود. بنابراین اگر در معرض خطر هستید یا علائمی از خود نشان می دهید با پزشک خود صحبت کنید. هرگونه تب بیش از سه روز باید همیشه توسط پزشک ارزیابی شود. اگر نوزادی زیر ۳ ماه تب دارد، باید سریعاً توسط پزشک ویزیت شود.
