لیودورتیکولاریس چیست؛ آشنایی با علائم، علل و درمان

لیودورتیکولاریس نوع خاصی از تغییر رنگ پوست است که حلقه هایی را به طور معمول روی پاها یا بازوها به رنگ قرمز یا ارغوانی مایل به قرمز تشکیل میدهد. لیودورتیکولاریس یک پدیده شایع و گذرا در نوزادان و در خانم های جوانی است که در معرض دمای سرد قرار دارند و در این موارد کاملاً خوش خیم است. با این حال، با چند بیماری زمینه ای جدی نیز قابل مشاهده است.

اگر لیودورتیکولاریس خارج از الگوی معمول و خوش خیم آن اتفاق بیفتد، این اولین سرنخ مورد نیاز برای ارزیاب پزشکی کامل است.

علل

لیودورتیکولاریس معمولاً به دو دسته فیزیولوژیک و پاتولوژیک تقسیم می شود.

حالت فیزیولوژیک لیودورتیکولاریس 

این حالت اگر در افرادی دیده شود که هیچ بیماری زمینه ای ندارند و معمولاً یک حالت طبیعی محسوب می شود.

در افرادی که حالت فیزیولوژیک لیودورتیکولاریس را تجربه می کنند، قرار گرفتن در معرض سرما باعث انقباض برخی از آرتریول ها (شریان های کوچک) که خون رسانی پوست را تأمین می کنند، می شود، بنابر این خون رسانی به پوست کاهش می یابد. نواحی مرکزی پوستی که از طریق این شریان منقبض شده تأمین می شود، رنگ پریده و خون محبوس در رگ های خونی کوچک در امتداد محیطی این نواحی، به رنگ مایل به سفید می شود (به دلیل کاهش اکسیژن)، که نتیجه آن یک الگوی دایره ای رنگ ارغوانی با یک مرکز رنگ پریده است.

از آنجا که بسیاری از شریان ها در دمای سرد منقبض می شوند، لیودورتیکولاریس به طور معمول شبکه بزرگی از این تغییر رنگ های دایره ای را تشکیل می دهد. با گرم شدن پوست، شریانهای منقبض شده باز می شوند و لیودورتیکولاریس از بین می رود.

این نوع لیودورتیکولاریس یک پدیده طبیعی تلقی می شود، که معمولاً در نوزادان و زنان جوان تا میانسال دیده می شود.

حالت پاتولوژیک لیودورتیکولاریس 

لیودورتیکولاریس پاتولوژیک (که گاهی اوقات livedo racemosa نامیده می شود) نیز به دلیل انسداد عروق عمقی که خون رسانی پوست را تأمین می کنند، ایجاد می شود. اما در اینجا، انسداد ناشی از چیزی غیر از انقباض فیزیولوژیکی غروق خونی است، و بسته به علت اصلی آن، بثورات ممکن است موقتی نبوده و دائمی باشند.

بیماری های زمینه ای متعددی وجود دارد که می تواند منجر به لیدورتیکولاریس پاتولوژیک شود، از جمله:

• سندرم آنتی فسفولیپید

• کرایوگلوبولینمی

• کرایوفیبرینوژنمی

• بیماری آگلوتینین سرد

• پلی سیتمی ورا

• ترومبوز وریدی عمقی

• پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک

• سندرم Sneddon

• سندرم اورمیک همولیتیک

• انواع واسکوئیلیت

• سرطان ها

• لوپوس

• اختلالات خود ایمنی

• درماتومیوزیت

• عفونت های مختلف

• دیابت

• آمبولی کلسترول

• بیماری پارکینسون

• صدمات مغزی

• داروها، از جمله ماینوسایکلین، آمانتادین، ​​داروهای ترومبولیتیک، کینیدین، ​​کاتکول آمین ها و اینترفرون

علائم

در حالت فیزیولوژیک لیودورتیکولاریس: تغییر رنگ مشخص پوست تنها علامت است. شامل یک تغییر رنگ به رنگ بنفش مایل به قرمز است که کاملاً مشبک (مانند شبکه) است و الگوهای دایره ای متعددی را در سطح پوست تشکیل می دهد.

لیودورتیکولاریس بیشتر روی بازوها و پاها دیده می شود. تمایل دارند الگوهای دایره ای بصورت کامل باشند، در برخی از نواحی که الگوها کامل نیستند مراکز این دایره ها معمولاً کم رنگ هستند. تغییر رنگ آن کاملاً “مسطح” است، یعنی  فقط یک تغییر رنگ بوده و هیچ توده یا برجستگی وجود نداشته و دردناک نیست.

حالت فیزیولوژیک لیودورتیکولاریس هنگام قرار گرفتن در معرض سرما به صورت گذرا ظاهر می شود که با گرم شدن پوست برطرف می شود.

در حالت پاتولوژیک لیودورتیکولاریس: علائم آن ممکن است با علائملیودورتیکولاریس فیزیولوژیکی یکسان باشد. اما، هنگامی که لیودورتیکولاریس به دلیل یک مشکل جدی زمینه ای ایجاد شود، الگوی تغییر رنگ اغلب غیر معمول است.

در لیودورتیکولاریس پاتولوژیک، رنگ پوست آسیب دیده اغلب بنفش است و به احتمال زیاد یک الگوی بسیار نامنظم از حلقه های شکسته ایجاد می کند. تغییرات پوست نیز تمایل به شیوع بیشتری داشته و علاوه بر بازوها و پاها، معمولاً در تنه و باسن نیز دیده می شود. احتمالاً یک توده یا زخمی در مرکز الگوهای دایره ای وجود داشته باشد که در این صورت، درد قابل توجهی ایجاد می کند. تغییر رنگ پوست در لیدو ردیکولاریس پاتولوژیک موقتی نبوده بلکه دائمی است. اغلب به طور محسوسی با دمای سرد همراه نیست.

با توجه به طیف گسترده ای از اختلالات پزشکی که می تواند باعث ایجاد لیدو رتیکولیس پاتولوژیک شود و هر یک از علائم خاص این پدیده اغلب در ارتباط با علت اصلی آن رخ می دهد.

تشخیص

تشخیص لیودورتیکولاریس با توجه به ظاهر متمایز این پدیده و شرایط معمولی که در آن اتفاق می افتد، معمولاً ساده است. در اغلب موارد، لیودورتیکولاریس یک پدیده طبیعی بوده و نیازی به آزمایش اضافی نیست.

اگر تغییر رنگ پوست یا شرایطی که در آن ظاهر می شود، علت غیر فیزیولوژیکی را نشان دهد، یعنی اگر به نظر می رسد بیماری پاتولوژیک باشد، تشخیص می تواند چالش برانگیز باشد. در این موارد، پزشک با گرفتن شرح حال کامل و معاینه فیزیکی، به دنبال علتی برای یافتن یکی از مشکلات زمینه ای متعددی است که می تواند این پدیده را ایجاد کند. با یافتن چنین سرنخ هایی، باید آزمایش تشخیصی هدفمند انجام شود.

اگر ارزیابی اولیه هدف خاصی نداشته باشد، معمولاً پزشک با غربالگری آزمایش خون – شمارش کامل خون و جدول تغذیه ای – شروع می کند. آزمایش خون برای غربالگری آگلوتینین های سرماخوردگی، آنتی فسفولیپیدها، کرایوگلوبولین ها، کریو فیبرینوژن ها، بیماری خودایمنی و اختلالات انعقادی نیز انجام می شود. سی تی اسکن یا اسکن ام آر آی نیز در صورت مشکوک بودن به سرطان ممکن است انجام شود. همچنین نمونه برداری از پوست در تشخیص علت اصلی آن می تواند مفید باشد.

به طور معمول، اگر لیودورتیکولاریس پاتولوژیک وجود داشته باشد، چنین آزمایش های غربالگری صحیح هستند.

حالت فیزیولوژیکی لیودورتیکولاریس پدیده ای گذرا و طبیعی است. هیچ عوارض پزشکی مشخصی ندارد. بجز گرم شدن پوست، نیازی به درمان نیست.

درمان

با توجه به اینکه مشکلات اساسی مرتبط با لیودورتیکولاریس پاتولوژیک از موضوعات جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی است. پس از تشخیص صحیح، هدف درمان رفع علت اصلی یا بهبود آن است.

سخنی ای از ویلول

لیودورتیکولاریس به طور معمول تغییر رنگ پوستی شایع، خوش خیم و موقتی است. در ارتباط با سیستم گردش خون طبیعی بوده که در معرض سرما قرار گرفته است. با این حال، در بعضی موارد، لیودورتیکولاریس به دلیل یک مشکل جدی زمینه ای ایجاد می شود. الگوی تغییر رنگ و شرایطی که در آن اتفاق می افتد باید سرنخ های مهمی در مورد اینکه آیا لیودورتیکولاریس جهت اطمینان خاطر نیاز به ارزیابی پزشکی کامل دارد؟