سرطان آمپولاری یک سرطان نادر است که در ناحیه ای از دستگاه گوارش شما به نام آمپول واتر تشکیل می شود. آمپول واتر در محلی قرار دارد که مجرای صفراوی و مجرای لوزالمعده شما به هم متصل شده و به روده کوچک شما خالی می شوند.
سرطان آمپولاری در نزدیکی بسیاری از قسمتهای دیگر سیستم گوارش مانند کبد، لوزالمعده و روده کوچک ایجاد می شود. هنگامی که سرطان آمپولاری رشد می کند، ممکن است این اندام های دیگر را تحت تأثیر قرار دهد.
درمان سرطان آمپولاری اغلب شامل جراحی گسترده برای از بین بردن سرطان و برداشتن حاشیه زیادی از بافت سالم است.
علائم سرطان آمپولاری
علائم و نشانه های سرطان آمپولار ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- زردی پوست و چشم (زردی)
- مدفوع به رنگ خاک رس
- درد شکم
- تب
- خونریزی از راست روده
- حالت تهوع
- استفراغ
- کاهش وزن
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
اگر علائم و نشانه های مداومی دارید که شما را نگران می کند با پزشک خود وقت بگیرید.
علل ایجاد سرطان آمپولاری
مشخص نیست که چه عواملی باعث سرطان آمپولار می شوند.
به طور کلی، سرطان از زمانی شروع می شود که تغییراتی (جهش) در DNA سلول ها آنها ایجاد می کنند. DNA سلول حاوی دستورالعمل هایی است که به سلول می گوید چه کاری باید انجام دهد. این تغییرات به سلول می گوید که تکثیر غیرقابل کنترل خود را شروع کرده و هنگامی که سلولهای طبیعی از بین می روند به زندگی ادامه دهد. سلولهای جمع شده، توموری را تشکیل می دهند که می تواند به بافت طبیعی بدن حمله کرده و آنها را از بین ببرد.
عوامل خطر
عواملی که می توانند خطر سرطان آمپول را افزایش دهند عبارتند از:
- سن شما. سرطان آمپولار بیشتر در بزرگسالان بالای ۷۰ سال دیده می شود.
- مرد بودن. مردها کمی بیشتر از زنان به سرطان آمپولولاری مبتلا می شوند.
- سندرم های ارثی که خطر سرطان را افزایش می دهند. برخی جهش های ژنی منتقل شده در نسل های خانواده شما می تواند خطر ابتلا به سرطان آمپولاری را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. تنها درصد کمی از سرطان های آمپولاری به ژن های ارثی مرتبط هستند. شایعترین سندرمهای ارثی که خطر سرطان آمپولار را افزایش می دهند، پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی و سندرم لینچ است که به عنوان سرطان روده بزرگ غیرپولیپوز وراثتی نیز شناخته می شود.
تشخیص سرطان آمپولاری
آزمایش ها و روش هایی که برای تشخیص سرطان آمپولار استفاده می شود شامل موارد زیر است:
- آندوسکوپی. آندوسکوپی روشی است که دستگاه گوارش شما را با یک لوله باریک و بلند (آندوسکوپ) مجهز به دوربین کوچک بررسی می کند. آندوسکوپ از گلو، از طریق معده و به روده کوچک منتقل می شود تا آمپول واتر را مشاهده کند.
ابزارهای ویژه جراحی را می توان از طریق آندوسکوپ عبور داد تا نمونه ای از بافت های مشکوک را جمع آوری کند. برای ایجاد تصاویر می توان از آندوسکوپی نیز استفاده کرد. به عنوان مثال، سونوگرافی آندوسکوپی ممکن است به ضبط تصاویر سرطان آمپولاری کمک کند.
پزشکان همچنین ممکن است با استفاده از آندوسکوپی در روشی به نام کلانژیوپانکراتوگرافی آندوسکوپی رتروگرید رنگی به مجرای صفراوی شما تزریق کنند. این رنگ در اشعه ایکس نشان داده می شود و می تواند انسداد مجاری صفراوی یا مجرای پانکراس را نشان دهد.
- آزمایش‌های تصویربرداری. آزمایش‌های تصویربرداری ممکن است به پزشک شما کمک کند تا در مورد سرطان شما اطلاعات بیشتری کسب کند و تعیین کند که آیا از آن طرف آمپول واتر گسترش یافته است یا خیر. آزمایش تصویربرداری ممکن است شامل سونوگرافی آندوسکوپی، کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد آندوسکوپی، کلانژیوپانکراتوگرافی رزونانس مغناطیسی و توموگرافی کامپیوتری باشد.
- آزمایش سلولهای سرطانی در آزمایشگاه. نمونه ای از سلولهای سرطانی برداشته شده در حین آندوسکوپی یا جراحی را می توان در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل کرد. تا به دنبال ویژگی هایی باشد که ممکن است درمان و پیش آگهی را راهنمایی کند.
درمان سرطان آمپولاری
گزینه های درمان سرطان آمپولار ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- جراحی برای برداشتن لوزالمعده و روده کوچک. روش Whipple شامل برداشتن سر لوزالمعده و همچنین بخشی از روده کوچک (دوازدهه)، کیسه صفرا و بخشی از مجرای صفراوی می شود.
روش ویپل را می توان با استفاده از یک برش بزرگ در شکم ، یا به عنوان یک جراحی با حداقل تهاجم، که از چندین برش کوچک استفاده می کند، انجام داد.
- جراحی حداقل تهاجمی. برای سرطان های آمپولاری بسیار کوچک و تومورهای پیش سرطانی، ممکن است بتوان سرطان را با ابزار منتقل شده از آندوسکوپ (جراحی آندوسکوپی) از بین برد. این ممکن است در شرایط خاص یک گزینه باشد.
- شیمی درمانی و رادیوتراپی ترکیبی. درشیمی درمانی داروهایی استفاده می شود که سلولهای سرطانی را از بین می برد. پرتودرمانی از پرتوهای انرژی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. استفاده از این روش ها، ممکن است در درمان سرطان آمپولار موثرتر باشد.
شیمی درمانی و پرتودهی ترکیبی ممکن است قبل از جراحی مورد استفاده قرار گیرد تا احتمال حذف کامل سرطان در حین عمل بیشتر شود. درمان ترکیبی همچنین می تواند پس از جراحی برای از بین بردن سلولهای سرطانی باقی مانده استفاده شود.
- شیمی درمانی به تنهایی. شیمی درمانی بعضاً بعد از جراحی برای از بین بردن سلولهای سرطانی که ممکن است باقی بمانند استفاده می شود. در افراد مبتلا به سرطان آمپولولاری پیشرفته، شیمی درمانی ممکن است به تنهایی برای کند کردن رشد سرطان استفاده شود.
- درمان برای کاهش درد و ناراحتی. اگر سایر درمان ها امکان پذیر نیستند یا کمکی نمی کنند، پزشک ممکن است درمان هایی را توصیه کند که در آنها احساس راحتی بیشتری را ایجاد می کنند. این می تواند شامل جراحی قرار دادن یک لوله کوچک مشبک (استنت) در مجاری صفراوی شما برای تخلیه مایعاتی باشد که باعث زرد شدن پوست و چشم شما می شود.
مواجهه و حمایت در مقابل بیماری
تشخیص سرطان می تواند زندگی شما را برای همیشه تغییر دهد. هر فرد روش خود را برای کنار آمدن با تغییرات عاطفی و جسمی که سرطان ایجاد می کند، پیدا می کند. اما وقتی برای اولین بار مبتلا به سرطان می شوید ، گاهی اوقات دشوار است که بدانید بعد باید چه کاری انجام دهید.
در اینجا چند ایده برای کمک به شما در کنار آمدن وجود دارد:
- درباره سرطان به اندازه کافی اطلاعات کسب کنید تا بتوانید دربره نحوه مراقبت از خود تصمیم بگیرید. از پزشک خود در مورد سرطان خود، از جمله گزینه های درمانی خود و در صورت تمایل، پیش آگهی خود سوال کنید. با کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان، ممکن است در تصمیم گیری در مورد درمان اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنید.
- دوستان و خانواده را نزدیک خود نگه دارید. قوی نگه داشتن روابط نزدیک به شما کمک می کند تا با سرطان مقابله کنید. دوستان و خانواده می توانند پشتیبانی عملی مورد نیاز شما را فراهم کنند، از جمله کمک به مراقبت از خانه در صورت بستری بودن در بیمارستان. و هنگامی که احساس محصور شدن در سرطان می کنید می توانند از نظر عاطفی شما راپشتیبانی کنند.
- کسی را پیدا کنید که با او صحبت کنید. شنونده خوبی پیدا کنید که مایل به شنیدن صحبت های شما درباره امیدها و ترس های شما باشد. این ممکن است یکی از دوستان یا اعضای خانواده باشد. نگرانی و درک یک مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی، روحانی یا گروه پشتیبانی سرطان نیز ممکن است مفید باشد.
- در مورد گروه های پشتیبانی در منطقه خود از پزشک خود بپرسید.
آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک
در صورت مشاهده علائم و نشانه هایی که شما را نگران می کند، با قرار ملاقات با پزشک خانواده خود شروع کنید. اگر پزشک شما احتمال دارد به سرطان آمپولاری مبتلا هستید، ممکن است به پزشکی که در زمینه درمان بیماری ها و بیماری های سیستم گوارش متخصص است یا پزشکی که در زمینه درمان سرطان تخصص دارد (متخصص انکولوژی) مراجعه کنید.
از آنجا که قرارها می توانند مختصر باشند، و از آنجا که غالباً اطلاعات زیادی برای پوشش دادن وجود دارد ، خوب است که آماده باشید. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما در آماده شدن و انتظاراتی که از پزشک دارید، آورده شده است.
آنچه شما می توانید انجام دهید
- از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، حتماً سوال کنید که آیا باید کاری را پیشاپیش انجام دهید، مانند محدود کردن رژیم غذایی.
- علائمی را که تجربه می کنید بنویسید، از جمله علائمی که به نظر می رسد با دلیل تعیین قرار ملاقات ارتباط نداشته باشد.
- اطلاعات شخصی اصلی، از جمله استرسهای عمده یا تغییرات اخیر زندگی را بنویسید.
- لیستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
- همراهی یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را در نظر بگیرید. بعضی اوقات ممکن است به یاد آوردن تمام اطلاعات ارائه شده در هنگام قرار ملاقات دشوار باشد. شخصی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را فراموش کرده یا فراموش کرده باشید.
- سوالاتتان رو برای پرسیدن از دکتر بنویسید.
وقت شما با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات به شما کمک می کند تا از وقت مشترک خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت اتمام زمان ، سوالات خود را از مهمترین تا کم اهمیت ترین لیست کنید. در مورد سرطان آمپولاری، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:
- می توانید توضیح دهید که نتایج آزمایش من به چه معناست؟
- آیا آزمایش یا روش دیگری را توصیه می کنید؟
- مرحله سرطان آمپولاری من چیست؟
- گزینه های درمان من چه هستند؟
- با هر درمان چه عوارض جانبی محتمل است؟
- درمان چه تاثیری بر زندگی روزمره من دارد؟
- به نظر شما کدام گزینه های درمانی برای من بهتر است؟
- چقدر احتمال دارد که با درمان هایی که شما توصیه می کنید به بهبودی دست پیدا کنم؟
- چقدر سریع باید در مورد درمان خود تصمیم بگیرم؟
- آیا باید نظر دوم را از یک متخصص بگیرم؟ این هزینه چقدر است و آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟
- آیا بروشور یا سایر مواد چاپی وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، از پرسیدن سوالات دیگری که برای شما پیش می آید دریغ نکنید.
چه انتظاری از پزشک خود دارید
پزشک شما احتمالاً تعدادی سوال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است بعداً وقت بگذارد تا نکات دیگری را که می خواهید مطرح کنید، پوشش دهد. پزشک شما ممکن است بپرسد:
- اولین بار از چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
- آیا علائم شما مداوم بوده است یا گاه به گاه؟
- علائم شما چقدر شدید است؟
- چه چیزی علائم شما را بهبود می بخشد؟
- به نظر می رسد چه علتی، علائم شما را بدتر می کند؟
