انتشار این مقاله


شناخت ۸ بیماری کشنده در سگ‌ها؛ علائم، درمان و پیشگیری

شناخت انواع بیماری‌های سگ یکی از اولین مسائلی است که باید برای نگهداری اصولی از آن‌ها دانست. با داشتن اطلاعات کافی در مورد بیماری‌های مختلف سگ، اقدامات لازم برای حفظ سلامتی آن به خوبی انجام می‌گیرد و به همین خاطر طول عمر این حیوان خانگی دوست داشتنی بیشتر خواهد شد. مانند انسان‌ها، سگ‌ها نیز ممکن […]

شناخت انواع بیماری‌های سگ یکی از اولین مسائلی است که باید برای نگهداری اصولی از آن‌ها دانست. با داشتن اطلاعات کافی در مورد بیماری‌های مختلف سگ، اقدامات لازم برای حفظ سلامتی آن به خوبی انجام می‌گیرد و به همین خاطر طول عمر این حیوان خانگی دوست داشتنی بیشتر خواهد شد.

مانند انسان‌ها، سگ‌ها نیز ممکن است به بیماری‌های مختلفی مبتلا شوند. برخی از بیماری‌های سگ، اگر چه قابل پیشگیری هستند، اما ممکن است در صورت عدم توجه و مراقبت علی الخصوص در دوره سالمندی سگ‌ها، موجب مرگ آن‌ها شوند.

معمولاً، اکثر بیماری‌های سگ قابل درمان هستند و خطرات جدی برای سلامتی آن ایجاد نمی‌کنند. اما برخی از بیماری‌ها به شدت خطرناک هستند و حتی می‌توانند باعث مرگ سگ شوند. در این مقاله، چندین بیماری کشنده در سگ‌ها را معرفی می‌کنیم و علائم، راه‌های درمان و در نهایت روش‌های پیشگیری از آن‌ها را نیز به طور مفصل برای شما خواهیم گفت.

۱. بیماری‌های قلبی در سگ‌ها (Dilated Cardiomyopathy)

DCM، یک بیماری عضلانی قلبی است که منجر به ضعف عضلانی قلب و در نهایت ناتوانی قلبی می‌شود. این بیماری در بعضی از نژادها رایج‌تر است مانند: دوبرمن، گلدن رتریور و آکیتا. بیماری‌های قلبی قابل انتقال نیز می‌باشند و به راحتی می‌توانند منجر به مرگ سگ‌ها شوند. برخی سگ‌ها به‌طور ژنتیکی در معرض این بیماری هستند، در حالیکه برای برخی دیگر از سگ‌ها، علت بروز این بیماری نامشخص است.

علائم بیماری قلبی در سگ‌ها

سگ‌های مبتلا به DCM ممکن است هیچ علامتی از خود نشان ندهند تا زمانی که عضله قلبشان به شدت ضعیف شود و باعث ناتوانی قلبی شود. علائم ناتوانی قلبی در سگ‌های مبتلا به DCM ممکن است شامل:

  • تنگی نفس
  • ضعف و خستگی
  • سرگیجه
  • سرفه
  • کاهش فعالیت‌های روزانه
  • تپش قلب غیرطبیعی

تشخیص DCM در سگ‌ها

به گفته سایت vcahospitals.com تشخیص این بیماری بر اساس علائم بالینی می‌تواند تست‌های تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرافی، آنالیز خون و یا آزمایش‌های دیگر باشد. تشخیص این بیماری باید توسط یک دامپزشک باتجربه انجام شود.

درمان DCM

هدف از درمان این بیماری، کاهش علائم ناتوانی قلبی و حفظ کیفیت زندگی سگ است. در صورتی که DCM در مراحل اولیه تشخیص داده شود، داروهایی مانند ACE inhibitors و دیگر داروهایی که باعث بهبود عملکرد قلب می شوند، ممکن است برای درمان استفاده شوند. در صورت پیشرفت این بیماری، علاوه بر داروها، درمان‌های تکمیلی مانند استفاده از دستگاه پاسخگویی قلبی و ریه‌ای (CRT) و یا پیوند قلب نیز می‌توانند برای بهبود عملکرد قلب مفید باشند.

پیشگیری بیماری قلبی در سگ‌ها

همانطور که گفته شد، علت ایجاد این بیماری در برخی از موارد کاملا ژنتیکی است و به همین خاطر بهتر است خرید سگ از پرورش دهنده‌های معتبر صورت گیرد. از طرفی تغذیه سالم با غذایی که به اندازه کافی ترکیبی از پروتئین، کربوهیدرات، چربی‌ها و سایر مواد مغذی مورد نیاز سگ است، هم می‌تواند به جلوگیری از بروز DCM در سگ‌ها کمک کند.

۲. سرطان

سرطان یکی از بیماری‌های کشنده و البته شایع در سگ‌هاست. طبق آمار از بین هر ۳ سگ، علت مرگ یکی از آن‌ها سرطان است. بعضی از سرطان‌ها می‌توانند با جراحی و شیمی درمانی مدیریت شوند، اما برخی دیگر قابل درمان نیستند و ممکن است منجر به مرگ سگ شوند. برخی از انواع سرطان که برای سگ‌ها خطرناک هستند، شامل موارد زیر هستند:

  • سرطان پوست
  • سرطان سینه
  • لوسمی (سرطان خون)

بعضی از انواع سرطان‌ها ارثی هستند، اما بسیاری از آن‌ها ناشی از عوامل مختلفی همچون سن، چاقی، فعالیت فیزیکی کم، مواد شیمیایی زیاد در غذا و محیط زیست و عفونت‌ها هستند.

علائم سرطان در سگ‌ها

علائم سرطان در سگ‌ها بستگی به نوع، محل و مراحل سرطان دارد. برخی از علائم عمومی این بیماری شامل موارد زیر است:

  • لاغری
  • ضعف عمومی
  • تنفس دهانی
  • کاهش اشتها
  • بی حالی

درمان سرطان در سگ‌ها

انتخاب بهترین روش درمانی بستگی به نوع سرطان، محل و مرحله آن دارد. روش‌های درمانی این بیماری شامل:

  • عمل جراحی: جراحی در مراحل اولیه برای برداشتن توده توموری بهترین روش است. جراحی در مواردی که سرطان گسترده‌تر شده است و یا در موقعیت‌هایی که نمی‌توان به آسانی توده توموری را برداشت، ممکن است موثر نباشد
  • پرتو درمانی: این روش برای کاهش اندازه توده توموری، کنترل علائم و کاهش سرعت گسترش سرطان مفید است. می‌توان این روش را با جراحی و داروهای سرطانی ترکیب کرد
  • درمان دارویی: داروهای سرطانی برای کنترل و بهبود سرطان استفاده می‌شوند
  • هورمون درمانی
  • درمان‌های تکمیلی

روش‌های پیشگیری از سرطان

به گفته سایت topdogtips.com پیشگیری از سرطان در سگ معمولا به روش‌های زیر انجام می‌گیرد:

  • عقیم سازی سگ (اخراج تخمدان و یا آلت تناسلی): عقیم سازی در سگ‌های نر می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهد، از طرفی در سگ‌های ماده می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش دهد
  • حفظ وزن سالم در سگ با ورزش و غذای باکیفیت: انجام فعالیت بدنی معمولاً به سلامتی عمومی سگ کمک می‌کند و خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد. از طرفی، تغذیه با غذای باکیفیت باعث افزایش مقاومت در برابر بیماری می‌شود و سگ را در برابر سرطان محافظت می‌کند
  • کاهش تماس با آلودگی‌های محیطی: تماس با مواد آلودگی‌زا و تنفس هوای آلوده به دود سیگار برای سگ‌ها بسیار ضرر دارد. توصیه می‌شود که سگ‌ها در محیطی با هوای تمیز و خالی از آلودگی زندگی کنند

۳. بیماری معده و روده (Gastric Dilatation-Volvulus)

در این بیماری، معده سگ بزرگ می‌شود و عملکرد آن مختل می‌شود. این بیماری باعث نفخ شدید شکم و درد شدید در سگ می‌شود. اگر این بیماری به موقع درمان نشود، ممکن است منجر به مرگ سگ شود. معمولا سگ‌های نژاد بزرگ بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

علائم بیماری‌های معده و روده در سگ ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • استفراغ سگ: این علامت معمولا نشان دهنده تحریک معده یا روده است، اما ممکن است نشانه بیماری جدی‌تری مانند التهاب معده یا روده باشد.
  • اسهال: اسهال ممکن است ناشی از عفونت با باکتری‌ها، ویروس‌ها یا فرایندهای التهابی باشد. در بعضی موارد، اسهال می‌تواند به شدت آبکی شود که می‌تواند باعث از دست دادن مواد مغذی و آب بدن سگ شود و به سلامتی آن آسیب برساند.
  • کاهش اشتها: اگر سگ شما از خوردن غذا امتناع می‌کند، ممکن است دچار این بیماری‌ها شده باشد
  • تغییرات در تعداد و شدت مدفوع: در صورتی که فرکانس و شدت مدفوع سگ شما تغییر کرده باشد، ممکن است به علت بیماری معده و روده باشد.
  • درد شکم: اگر سگ شما در قسمت شکم به شدت درد دارد یا مثلا اگر شکمش را لمس کنید واکنش شدید نشان می‌دهد، ممکن است بیماری معده و روده داشته باشد
  • خونریزی مقعدی
  • افزایش وزن: بعضی از سگ‌ها ممکن است به دلیل بیماری معده و روده و در پاسخ به تغییر در رفتار غذایی، به وزن بیشتری برسند.
  • ادرار کردن بیش از حد

در صورت مشاهده هر یک از علائم فوق در سگ خود، بهتر است با پزشک دامپزشک مشورت کنید و تشخیص دقیق بیماری و درمان مناسب را برای سگ خود انجام دهید. البته بسیاری از این علائم در بیماری‌های مختلفی دیده می‌شود و بهترین کار تشخیص دقیق وضعیت سگ توسط یک دامپزشک باتجربه است.

یکی از سایت‌های معتبر در زمینه دامپزشکی، سایت پت پرس است. پت پرس با ارائه خدمت سرویس دامپزشک آنلاین به راحتی نیاز صاحبان حیوانات خانگی را به مراجعات مکرر به کلینیک‌های دامپزشکی برای بررسی وضعیت سلامتی پت خود برطرف کرده است. در این سرویس به صورت آنلاین با یک دامپزشک متخصص و باتجربه ارتباط گرفته و علائم حیوان خود را گزارش داده و در صورت نیاز فایل‌های تصویری را نیز برای او فرستاده تا مشاوره لازم را به شما بدهد.

درمان بیماری‌های روده و معده

برای درمان بیماری‌های معده و روده در سگ، ابتدا باید دلیل اصلی بیماری مشخص شود. درمان بیماری معده و روده در سگ معمولاً شامل یک یا چندی از روش‌های زیر است:

  • رژیم غذایی: رژیم غذایی مناسب می‌تواند باعث بهبود و درمان بیماری‌های معده و روده در سگ شود
  • داروهای ضد التهاب: داروهایی مانند سولفاسالازین، میسالازین و پردنیزون می‌توانند به کنترل التهاب و علائم در بیماری‌های معده و روده کمک می‌کنند
  • آنتی بیوتیک‌ها: در بعضی موارد، عفونت با باکتری‌ها می‌تواند بیماری‌های معده و روده در سگ را تشدید کند. در این موارد، آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند کمک کنند
  • جراحی: در بعضی موارد، بیماری‌های معده و روده در سگ ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. جراحی ممکن است برای برطرف کردن عوارض، برداشتن قطعات مسموم یا برداشتن توده‌های خطرناک کاملا موثر باشد.

پیشگیری از بیماری معده و روده در سگ

برای پیشگیری از بیماری‌های گوارشی در سگ‌ها، از تغذیه مناسب و سالم برای سگ خود اطمینان حاصل کنید. برای این منظور، باید به سگ خود غذاهای با کیفیت و مناسب بدهید و از خوراکی‌های با ترکیبات مصنوعی و یا شیمیایی استفاده نکنید. همچنین، به سگ خود فرصت کافی برای تمرین و فعالیت فیزیکی بدهید و از اضطراب او جلوگیری کنید.

۴. آنفلوانزا در سگ‌ها (Canine Influenza)

این بیماری مشابه آنفلوانزای انسان است و ممکن است باعث سرماخوردگی، تب، سرفه و درد عضلانی در سگ شود. در برخی از موارد خطراتی نظیر عفونت ریه و تبخال در شکم را نیز به همراه دارد که در صورت عدم درمان، ممکن است منجر به مرگ سگ شود. این بیماری با واکسیناسیون پیشگیری می‌شود.

علائم آنفولانزا در سگ ها

علائم آنفلوانزای سگ ممکن است شامل یک یا تعدادی از موارد زیر باشد:

  • سرفه
  • عطسه
  • تب
  • خستگی
  • نفس نفس زدن
  • اسهال
  • استفراغ
  • کاهش اشتها
  • علائم چشمی: سگ ممکن است در صورت مبتلا شدن به آنفلوانزا علائمی از جمله التهاب و قرمزی چشم داشته باشد

درمان آنفلوانزای سگ

درمان این بیماری بستگی به عامل ایجاد کننده بیماری و شدت علائم آن دارد. برای درمان آنفلوانزای سگ، معمولا از داروهای ضد ویروسی و داروهای تسکین دهنده استفاده می‌شود. در صورتی که عفونت باکتریایی نیز مشاهده شود، از آنتی‌بیوتیک‌ها نیز استفاده می‌شود.

جلوگیری از بیماری آنفولانزا در سگ‌ها

برای پیشگیری از آنفلوانزای سگ‌ها، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:

  • واکسیناسیون: بهترین روش برای پیشگیری از آنفلوانزای سگ، واکسیناسیون است. از آنجایی که ویروس‌های آنفلوآنزا متغیر هستند، واکسن‌های آنفلوآنزا برای حفاظت از سگ‌ها علیه این بیماری باید هر ساله بروزرسانی شوند
  • رعایت بهداشت: رعایت بهداشت شخصی و بهداشت سگ به‌عنوان اولین پیشگیری در برابر آنفلوآنزا می‌تواند موثر باشد
  • محدود کردن تماس با سایر سگ‌ها: اگر سگ شما با سگ‌های دیگر در تماس است، این می‌تواند خطر ابتلا به آنفلوآنزا را افزایش دهد. اگر سگ شما به دلیل هر دلیلی باید با سگ‌های دیگر در تماس باشد، سعی کنید تماسشان را محدود کرده و بهتر است تمامی سگ‌ها را برای آنفلوآنزا واکسینه کنید
  • از مراکز معتبر خرید کنید: سگ‌هایی که از مراکز نامعتبر خریداری شده‌اند، ممکن است ابتلا به بیماری‌های مختلفی داشته باشند.
  • معاینه منظم توسط دامپزشک: با بازدید منظم از دامپزشک، می‌توانید برای سگ خود بهترین پیشگیری را در برابر بیماری‌های مختلف انجام دهید.

۵. بیماری پاروئید سگ (Hypoparathyroidism)

این بیماری هرچند نادر است اما بسیار خطرناک می‌باشد. در این بیماری، عملکرد پاراتیروئید (غده ای در گردن سگ) که میزان کلسیم را در بدن سگ تنظیم می‌کند، دچار اختلال می‌شود. این بیماری باعث تورم مغزی، تشنج و در صورت عدم درمان، مرگ سگ می‌شود.

علائم بیماری پاروئید

بیماری پاروئید در سگ، معمولاً با علائم مشابهی با دیگر بیماری‌های عفونی یا خودایمنی همراه است و ممکن است برای تشخیص آن نیاز به تست‌های خاصی باشد.

اما به طور کلی بعضی از علائم بیماری پاروئید در سگ عبارتند از:

  • فلج عضلانی
  • کمبود کلسیم: علائم کمبود کلسیم شامل لرزش، تشنج، ضعف عضلانی و افزایش فشار خون است
  • بروز بیماری‌های خودایمنی دیگر: در برخی از موارد، بیماری پاروئید ممکن است با بروز بیماری‌های خودایمنی دیگر همراه باشد، از جمله بیماری‌های پوستی، مفصلی و ادراری
  • خشکی پوست: پوست سگ‌های مبتلا به بیماری پاروئید ممکن است خشک و با مشکلات جدی همراه باشد
  • ضعف عضلانی و کاهش فعالیت: در بعضی از موارد، بیماری پاروئید ممکن است باعث کاهش فعالیت، ضعف و خستگی شدید در سگ‌ها شود

لازم به ذکر است که این علائم ممکن است به دلیل بیماری های دیگر نیز بروز کنند و برای تشخیص بیماری پاروئید نیاز به تست‌های خاصی مانند آزمایش تیروئید و سونوگرافی باشد.

درمان بیماری پاروئید

درمان این بیماری در سگ بستگی به نوع آن دارد. در صورت بروز هیپوپاراتیروئیدیسم (کم کاری پاراتیروئید)، درمان شامل تجویز مکمل‌های کلسیم و ویتامین D و در صورت نیاز، جراحی هم می‌تواند لازم باشد. برای درمان هیپرپاراتیروئیدیسم (اضافه کاری پاراتیروئید)، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن یا ترمیم پاراتیروئیدها وجود داشته باشد.

همچنین، درمان بیماری پاروئید همراه با درمان علائم دیگر این بیماری مثل بیماری کلیه و کمبود ویتامین D است. درمان کمبود ویتامین D شامل تجویز مکمل‌های ویتامین D و درمان بیماری کلیوی با تجویز داروهای مرتبط با کلیه مثل ACE inhibitor و ARB است.

همچنین، در سگ‌هایی که بیماری پاروئید شان به خوبی کنترل نشده است و نشانه‌هایی از فشار خون بالا، سنگ کلیه یا اختلالات قلبی-عروقی دارند، ممکن است لازم باشد تحت نظر متخصص قلب و عروق و یا متخصص کلیه قرار گیرند.

پیشگیری بیماری پاروئید در سگ

برای پیشگیری از بیماری پاروئید در سگ‌ها می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:

  • واکسیناسیون
  • پاکسازی محیط: بیماری پاروئید به‌عنوان بیماری قابل انتقال شناخته می‌شود، بنابراین بهتر است که محیط سگ‌ها را پاک کنید و از مواد شوینده قوی برای این کار استفاده کنید
  • جلوگیری از ارتباط با حیوانات بیمار: بهتر است با حیواناتی که احتمال ابتلا به بیماری پاروئید را دارند، مثل حیوانات وحشی یا حیوانات ولگرد، تماسی نداشته باشید.
  • تغذیه مناسب: یک تغذیه مناسب باعث افزایش سیستم ایمنی سگ‌ها می‌شود و احتمال ابتلا به بیماری‌هایی مانند بیماری پاروئید را کاهش می‌دهد.

۶. بیماری پانکراس (Pancreatitis)

در این بیماری، پانکراس سگ دچار التهاب می‌شود و به دلیل این التهاب، آنزیم‌های پانکراس به بدن سگ نفوذ می‌کنند و باعث تخریب بافت‌های بدن می‌شوند. اگر بیماری پانکراس در سگ شما تشخیص داده شود و درمان نشود، ممکن است به مرگ سگ منتهی شود.

علائم بیماری پانکراس

بیماری پانکراس در سگ به عنوان یک بیماری شایع شناخته می‌شود. علائم این بیماری می‌تواند متفاوت باشد و به شدت ممکن است تغییر کند. برخی از علائم شایع این بیماری عبارتند از:

  • استفراغ و اسهال: سگ با بیماری پانکراس ممکن است به شدت استفراغ و اسهال داشته باشد که به همراه از دست دادن شدید وزن، ضعف و خستگی خواهد بود
  • کم شدن اشتها: سگ با بیماری پانکراس ممکن است تمایلی به خوردن نداشته باشد
  • درد شکم: سگ با بیماری پانکراس ممکن است درد شدیدی در ناحیه شکم داشته باشند
  • افزایش ترشحات دهانی: سگ با بیماری پانکراس ممکن است دچار افزایش ترشحات دهانی شود که باعث لکه‌های ریز بر روی زبان و لب‌ها می‌شود
  • تغییر رفتار: سگ با بیماری پانکراس ممکن است رفتار عجیبی نشان دهد، مانند ناراحتی و بی قراری
  • سرفه: در بعضی موارد، سگ با بیماری پانکراس ممکن است دچار سرفه شود

توجه داشته باشید که این علائم ممکن است با علائم بیماری‌های دیگر همراه باشد و برای تشخیص صحیح باید به یک دامپزشک مراجعه کرد.

درمان بیماری پانکراس در سگ

درمان بیماری پانکراس در سگ بستگی به نوع و شدت بیماری دارد. در بیماری‌های خفیف، تغذیه مناسب و مراقبت‌های اولیه ممکن است کافی باشد، اما در موارد شدیدتر، درمان دارویی و یا جراحی ضروری است.

روش‌های درمانی بیماری پانکراس در سگ شامل موارد زیر باشد:

درمان دارویی: درمان دارویی می‌تواند شامل مسکن‌ها، داروهای ضد التهاب، آنتی بیوتیک‌ها و داروهای ضد اسهال باشد. در بعضی موارد، داروهایی مانند مکمل‌های آنزیمی، آنتی اکسیدان‌ها و مکمل‌های پروبیوتیکی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تغذیه مناسب: در بیماری پانکراس در سگ، تغذیه مناسب و باکیفیت بسیار مهم است. از غذاهای با پروتئین بالا، چربی پایین، کربوهیدرات کم و با مقدار آنزیم‌های گوارشی بالا استفاده کنید. همچنین، تغذیه با سبزیجات غنی از آنتی اکسیدان‌ها نیز می‌تواند به بهبود علائم بیماری پانکراس کمک کند.

جراحی: در بیماری‌های شدید، اگر بیماری منجر به ایجاد التهاب شدید و نشانه‌های خطرناک دیگری شود، نیاز به جراحی و از بین بردن اجزای تخریب شده پانکراس ممکن است باشد. این جراحی‌ها ممکن است شامل بخش برداشتن قسمت از پانکراس، خارج کردن سرطان و یا تعویض عضو پانکراس با یک عضو دیگر (انتقال پانکراس) باشد.

پیشگیری

بهترین روش برای پیشگیری از بیماری پانکراس در سگ، تغذیه سالم و منظم و انجام مراقبت‌های بهداشتی است. برخی از روش های پیشگیری شامل:

  • تغذیه سالم: تغذیه سالم و متعادل می‌تواند برای جلوگیری از بیماری پانکراس سگ‌ها بسیار موثر باشد. انتخاب غذاهای با کیفیت و مقدار مناسب و جلوگیری از تغذیه با مواد غذایی غنی از چربی و نمک از مهم‌ترین اقدامات در این زمینه است
  • واکسیناسیون: واکسیناسیون سگ علیه بیماری‌هایی که می‌توانند به پانکراس آسیب برسانند، مانند ویروس پاروئید، بسیار مهم است
  • کاهش استرس: استرس برای سگ‌ها نه تنها مضر برای سلامتی کلی آن‌هاست، بلکه می‌تواند باعث افزایش خطر بروز بیماری پانکراس شود.
  • مراقبت از دندان‌ها: مراقبت از دندان‌های سگ به عنوان یکی از موارد اصلی بهداشتی برای جلوگیری از بیماری پانکراس مطرح می‌شود. عفونت‌های دندانی می‌توانند باعث شروع التهاب در دهان شوند و به راحتی به سایر قسمت‌های بدن سگ گسترش یابند، از جمله پانکراس.
  • بررسی و تشخیص سریع: در صورتی که علائم بیماری پانکراس در سگ شناسایی شود، باید به سرعت به تشخیص و درمان بپردازید.

۷. بیماری‌های انگلی

بیماری‌های انگلی مانند کرم‌های روده‌ای، پشه‌سوزی و بیماری قلبی در سگ‌ها بسیار شایع هستند. این بیماری‌ها معمولاً از طریق ناقل‌های زیستی مانند پشه‌ها و کرم‌های روده‌ای به سگ‌ها منتقل می‌شوند.

بیشتر بیماری‌انگلی در سگ قابل انتقال به انسان‌ها نیز می‌باشد و به همین خاطر اهمیت شناخت آن‌ها به مراتب بیشتر است. برای شناخت بیماری‌های قابل انتقال در سگ به انسان می‌توانید این مطلب را بخوانید.

علائم بیماری‌های انگلی در سگ

علائم بیماری‌های انگلی در سگ بستگی به نوع انگل دارد. برخی از علائم مشترک بیماری‌های انگلی در سگ عبارتند از:

  • خارش شدید: سگ ممکن است به شدت خارش داشته باشد و این خارش می‌تواند باعث لیسه شدن پوست و موهای سگ شود.
  • ترک خوردگی پوستی: بعضی انگل‌ها می‌توانند باعث ترک خوردگی پوست و ایجاد جوش و التهاب در آن شوند.
  • رفتار غیرمعمول: سگ ممکن است رفتار غیرمعمول داشته باشد، مثلا بیشتر از قبل بخوابد.
  • افت وزن: سگ مبتلا به بعضی انگل‌ها ممکن است از وزن کمی رنج ببرد و انگل باعث کاهش اشتها و افت وزن شود.
  • تغییر رفتار: بعضی از انگل‌ها ممکن است باعث تغییر رفتار سگ شود و باعث افسردگی و ناراحتی شود.
  • اسهال و استفراغ: بعضی از بیماری‌های انگلی می‌توانند باعث اسهال و استفراغ شدید در سگ شوند.
  • علائم تنفسی: بعضی انگل‌ها ممکن است باعث تنگی نفس و سرفه شدید در سگ شوند.

همچنین، برای هر نوع انگل ممکن است علائم خاص دیگری نیز وجود داشته باشد. برای تشخیص بیماری و درمان آن، بهتر است توسط یک دامپزشک متخصص مورد بررسی قرار گیرد.

درمان

درمان بیماری‌های انگلی در سگ، به نوع انگلی که باعث بیماری شده است و شدت علائم آن بستگی دارد. برخی از انگل‌ها می‌توانند با داروهای ضد انگل کنترل شوند، در حالی که دیگر انگل‌ها ممکن است نیاز به روش‌های درمانی دیگر داشته باشند. در بعضی موارد، درمان انگل‌ها به صورت همزمان با درمان عوارضی که توسط آن‌ها ایجاد شده است، نیز صورت می‌گیرد.

درمان بیماری‌های پوستی انگلی مانند قارچ نیز بسته به نوع انگل و شدت علائم بیماری است. معمولاً از داروهای ضد قارچ و یا ضد باکتری استفاده می‌شود. در بعضی موارد، پوست سگ نیز ممکن است نیاز به درمان موضعی داشته باشد.

درمان بیماری‌های انگلی داخلی مانند شکم و دستگاه تنفسی نیز بسته به نوع انگل و شدت علائم بیماری است. برخی از انگل‌ها با استفاده از داروهای ضد انگل کنترل می‌شوند، در حالی که در بعضی موارد، نیاز به روش‌های درمانی پیچیده تر مانند جراحی یا شیمی درمانی دارند.

همچنین در برخی موارد، انگل ها ممکن است مقاومت به داروهای معمول داشته باشند و در این صورت نیاز به داروهای دیگر یا ترکیبی از داروها است.

در نهایت باید گفت که درمان بیماری‌های انگلی سگ بستگی به تشخیص صحیح و به موقع بیماری دارد و برای این منظور، مشاوره و معاینه توسط دامپزشک الزامی است.

پیشگیری

برای پیشگیری از بیماری‌های انگلی در سگ‌ها، بهتر است اقدامات منظمی انجام شود که شامل موارد زیر می شود:

  1. برای حفظ سلامتی سگ، باید آن‌ها را به صورت منظم و در دوره‌های منظم تحت درمان باشند. مطمئن شوید که سگ شما تمام واکسن‌های لازم را دریافت کرده است.
  2. سگ شما باید در دوره‌های منظم شستشو و حمام شود. قبل از اینکه سگ خود را با سگ دیگری آشنا کنید، باید از پاک بودن سگ‌های دیگر اطمینان داشته باشید.
  3.  برای جلوگیری از گرفتن انگل، سگ خود را از مناطقی که در آن‌ها احتمال حضور انگل بالا است، مثل مناطق باتلاقی‌ها دور نگه دارید. همچنین اجتناب از ارتباط با سگان آلوده به انگل و عدم استفاده از لوازم سگ آلوده به انگل نیز از جمله روش‌های پیشگیری است.
  4. همه اشیایی که سگ مبتلا به انگل با آن‌ها تماس دارند، مثل بالشت، لباس، دمبال و اسباب بازی‌ها، تمیز و ضدعفونی شود.
  5. به نگهداری و تغذیه سالم سگ خود توجه کنید و سلامتی او را مانند خودتان مدیریت کنید. سگ‌هایی که دارای سیستم ایمنی قوی هستند، بهتر می‌توانند با انگل‌ها مقابله کنند. بنابراین، تغذیه متعادل و مناسب، تمرین منظم و حفظ وزن سالم سگ، همگی به عنوان راه‌های پیشگیری از مبتلا شدن به انگل‌ها شناخته می‌شوند.

۸. بیماری‌های تنفسی

بیماری‌های تنفسی در سگ‌ها شایع است و می‌تواند به شدت برای سلامتی آن‌ها خطرناک باشد. برخی از انواع شایع این بیماری‌ها شامل سینوزیت، آنفولانزای سگی و برونشیت هستند.

علائم بیماری‌های تنفسی در سگ

بیماری‌های تنفسی در سگ ممکن است علائم متنوعی را ایجاد کنند، که به دلیل شدت و نوع بیماری متفاوت باشد. برخی از شایع‌ترین علائم بیماری‌های تنفسی در سگ عبارتند از:

  • سرفه
  • عطسه
  • گرفتگی نفس
  • تنگی نفس
  • ترشحات بینی و یا چشم
  • خستگی و ضعف عمومی
  • کاهش اشتها
  • تب
  • تغییرات رفتاری مانند بی حالی

این علائم ممکن است در بیماری‌های مختلفی از جمله عفونت‌های ویروسی و باکتریایی، التهاب‌های مختلف ریه، آسم، سرطان و غیره دیده شود. برای تشخیص صحیح بیماری، باید به یک دامپزشک مراجعه کرد.

درمان بیماری‌های تنفسی در سگ

به گفته سایت rover.com درمان این بیماری‌ها بستگی به نوع و شدت بیماری دارد. به طور کلی درمان بیماری‌های تنفسی شامل موارد زیر می‌شود:

  • درمان با آنتی‌بیوتیک: در صورتی که عفونت باکتریایی باشد، درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها مناسب است. اما در بیماری‌های ویروسی و قارچی، آنتی‌بیوتیک موثر نیست.
  • درمان با قطره‌های بینی و چشمی: در بیماری‌های تنفسی که با سرفه، عطسه، ترشحات بینی و چشم همراه هستند، ممکن است مجبور به استفاده از قطره‌های بینی و چشمی باشید.
  • استفاده از ضد التهاب و داروهای تسکینی: در بیماری‌هایی که با التهاب و سردردهمراه هستند، استفاده از داروهای ضد التهاب و تسکینی مانند آسپرین و ایبوپروفن، مفید است.
  • درمان با سایر داروها: برای بیماری‌های خاصی مانند بیماری قلبی و پنومونی، داروهای خاصی به کار می‌رود.

به خاطر داشته باشید که در صورت بروز علائم بیماری تنفسی در سگ، بهتر است به یک دامپزشک متخصص مراجعه کنید تا درمان مناسب و به موقع انجام شود.

پیشگیری

برای پیشگیری از بیماری‌های تنفسی در سگ، می‌توانید اقداماتی مانند انجام واکسیناسیون که توسط دامپزشک تجویز می‌شوند را انجام دهید. همچنین به عنوان یک صاحب حیوان خانگی، می‌توانید از نکات زیر نیز برای پیشگیری از بیماری‌های تنفسی در سگ خود استفاده کنید:

  • بهداشت در دوران بارداری: سگ باردار نسبت به عفونت‌های تنفسی بیشتر در معرض خطر هستند. در صورت بارداری سگ، به وضعیت بهداشتی آن‌ها توجه کنید و سعی کنید محیط زندگی آن‌ها را تمیز نگه دارید
  • جلوگیری از تماس با سگ‌های بیمار: اگر سگ شما با سگ دیگری در تماس است که به بیماری‌های تنفسی مبتلا است، تماس آن‌ها را محدود کنید.
  • نگهداری از محیط پاک: با نظافت مناسب محیط زندگی سگ خود، به پیشگیری از بیماری‌های تنفسی کمک می‌کنید. همچنین اجازه ندهید سگ خود از بیش از حد با گرد و غبار و آلودگی‌های محیطی مواجه شود.
  • تمرین مناسب: فعالیت‌های بدنی منظم و مناسب به سگ شما کمک می‌کند سیستم ایمنی بدن آن را تقویت کند و در مقابل بیماری‌های تنفسی مقاومت نشان دهد. همچنین تمرین منظم باعث افزایش تعداد سلول‌های سفید خون در بدن سگ می‌شود که به عنوان یکی از عوامل محافظتی بدن در برابر بیماری‌ها شناخته می‌شوند.
  • تغذیه مناسب

انواع بیماری‌های کشنده و خطرناک قابل انتقال از سگ‌های دیگر

محیط‌های بیرون از خانه برای سگ‌ها همراه با برخی خطرات هستند که می‌توانند به شیوع بیماری‌ها و عفونت‌های ویروسی و باکتریایی در سگ‌ها منجر شوند.

طبق گفته سایت avma.org یکی از مشکلاتی که در محیط‌های بیرون ممکن است برای سگ‌ها پیش بیاید، بیماری انگلی است که به وسیله پشه‌ها و کنه‌ها منتقل می‌شود. برخی از بیماری‌های انگلی که در سگ‌ها مشاهده شده‌اند، شامل بیماری لیشمانیوز، بابسیلوز و بیماری نخاعی‌مغزی است. برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری‌ها، باید سگ‌ها را در برابر پشه‌ها و کنه‌ها محافظت کرد و در برابر این بیماری‌ها، آن‌ها را واکسینه کرد.

همچنین، بیماری‌های ویروسی نیز می‌توانند در محیط‌های بیرون از خانه منتقل شوند. بیماری‌هایی مانند بیماری ویروسی‌کنگر و بیماری پاروویروس.

علاوه بر موارد گفته شده، عفونت‌های باکتریایی هم می‌توانند در ارتباط با سگ‌های دیگر منتقل شوند. بیماری‌هایی مانند لپتوسپیروز، سالمونلوزیس و کمپیلوباکتریوز و دیگر بیماری‌های باکتریایی می‌توانند در سگ‌ها منتقل شوند. برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری‌ها، می‌توانید سگ‌ها را به دور از مناطق آلوده و دور از دیگر سگ‌های بیمار نگه دارید.

در نهایت، بیماری‌های قلبی نیز می‌توانند به وسیله سگ‌های دیگر به سگ شما منتقل شوند. بیماری‌هایی مانند بیماری قلبی و عروقی، دیستمپر، کوروناویروس و بیماری‌های قلبی ایمونومدیات‌هایی هستند که می‌توانند به سگ‌ها آسیب برسانند و از طریق سگ‌های دیگر به او منتقل شود.

بنابراین، در صورتی که قصد دارید سگ خود را به محیط‌های بیرون از خانه ببرید، مطمئن شوید که سگ شما و دیگر حیوانات از واکسیناسیون‌های لازم برخوردار هستند و در محیط‌های پاک و تمیز نگهداری می‌شوند. همچنین، برای کاهش خطر ابتلا به بیماری‌ها، سگ‌های خود را در مواقعی که علائم بیماری در آن‌ها مشاهده می‌شود، به پزشک واکسیناسیون‌های مرتبط بدهید و از دیگر سگ‌هایی که علائم بیماری را نشان می‌دهند، فاصله بگیرید.

سخن آخر

به طور کلی واکسیناسیون‌های منظم، واکسیناسیون در برابر بیماری‌های انگلی، بهداشت محیط نگهداری، بررسی منظم وضعیت سلامت، تشخیص و درمان به موقع بیماری‌ها و رعایت بهداشت در هنگام رفت‌وآمد با سایر سگ‌ها و موارد دیگر از اقداماتی هستند که می‌توانند به جلوگیری از شیوع بیماری‌های کشنده در سگ‌ها کمک کنند. همچنین، انجام آزمایشات تست منظم و بررسی‌های دوره‌ای توسط دامپزشک نیز می‌تواند به صورت قابل توجهی در کاهش خطر بروز بیماری‌های کشنده در سگ‌ها کمک کند.

از آن جایی که پیشگیری از بیماری‌ها بهترین راه برای حفاظت از سگ‌هاست، پیشنهاد می‌شود که سگ به صورت منظم توسط دامپزشک معاینه شود. از طرفی خود شما نیز به عنوان صاحب سگ بیماری‌های خطرناکی که در آن‌ها شایع است را بشناسید. اگر سگ شما به یکی از این بیماری‌ها مبتلا شد، باید بلافاصله به دامپزشک خود مراجعه کنید تا درمان مناسب را شروع کند.