طبیعت برای این که بینایی افراد را به مخاطره بیاندازد راه‌های زیادی را پیش‌بینی کرده است. در این مطلب به بیماری‌های شایع چشم در افراد ۴۰ سال به بالا می پردازیم.
آب‌مروارید
تار شدن لنز یا عدسی چشم را می‌گویند که اصلی‌ترین دلیل نابینایی نیز می‌باشد. معمول‌ترین راه برای درمان آب‌مروارید تعویض لنزِ تار با لنز مصنوعی جایگزین است. اصلی‌ترین نشانه‌ی آن نیز دید تار می‌باشد همانگونه که عدسی تار شده است؛ درست مثل وقتی که از یک شیشه‌ی بخار کرده به بیرون نگاه می‌کنید.
دژنراسیون وابسته به سن ماکولا
بیماری که به ماکولای چشم، قسمتی از آن که در مرکز شبکیه، لایه‌ی حساس چشم، قرار دارد آسیب می‌زند. موجب کاهش تیزبینی و دید مرکزی می‌شود و خواندن و رانندگی را در افراد به چالش می‌کشد.
گلوکوما
بیماری که معمولاً به عصب بینایی آسیب وارد می‌کند. این عصب اطلاعات بینایی را از شبکیه به مغز می‌برد. بیش از نصف مبتلایان به این بیماری از آن ناآگاه‌اند؛ چون فقط با رسیدن آسیب‌های عصبی به حدی آستانه‌ای نشانه‌ها ظاهر می‌شوند و بینایی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
بیماری شبکیه
رتینوپاتی دیابتی یا رتینیتیس پیگمانتوزا نام دیگری برای آن می‌باشد. گروهی از ناهنجاری‌ها ارثی که در آن‌ها سلول‌های گیرنده‌ی نور استوانه‌ای و مخروطی تخریب می‌شوند و در نهایت بینایی آسیب دیده یا کاهش می‌یابد.
ویدئو‌ی زیر درباره‌ی ضعف بینایی و عینکی شدن است:
توضیح ویدئو:
سلول‌های لنز داخلی چشم ما به همراه سلول‌های قلب و اکثر سلول‌های مغزی تکثیر نمی‌شوند و ما همان سلول‌هایی را در این اندام‌ها داریم که از زمان جنینی داشته‌ایم. علاوه بر ضعیف شدن این سلول‌ها در تمرکز، محیط کلی چشم نیز خشک شده و قطرات اشک کمتری از آن جاری می‌شود.
