میزان شرکت در کلاسهای تناسب اندام در افرادی که از این روش ایجاد انگیزه استفاده میکنند، به میزان ۹۰ درصد بیشتر است.
مطالعهای جدید نشان میدهد که رقابت، یکی از بهترین روشهای افزایش انگیزه است.
در این مطالعه نشان داده شد که رقابت خیلی بیشتر از حمایت و پشتیبانی، در افزایش انگیزه مؤثر است. حمایت عاطفی بیش از حد، حتی ممکن است اثر معکوس داشته و منجر به کاهش انگیزه شود.
هدف آزمایش، تشویق دانشجویان به شرکت در کلاسهای تناسب اندام دانشگاه بود، و از طریق نوعی شبکه اجتماعی اینترنتی، مدیریت و اجرا شد.
محققان در این آزمایش اجتماعی، اثرات چند نوع تعامل اجتماعی مختلف در بین شرکتکنندگان را مورد بررسی قرار دادند. بعضی از این تعاملات حالت رقابتی داشتند، و بعضی هم نه.
نتایج نشان داد که در زمانهایی که نوعی حس رقابت در میان افراد شکل میگرفت، تمایل و انگیزه افراد به شرکت در کلاسها به میزان ۹۰ درصد افزایش مییافت.
دکتر Damon Centola، یکی از مؤلفان این مطالعه، میگوید:
«تفکر خیلی از افراد در مورد رسانههای اجتماعی این است که هر چه از مشکلات اجتماعی دیگران حمایت کنیم و برای آنها دلسوزی کنیم، فرد مؤثرتری خواهیم بود. در حالی که نتایج مطالعه نشان میدهند که این ذهنیت درست نیست.
وقتی از رسانههای اجتماعی به نحو نادرست استفاده میشود، یعنی به جای یافتن راهحل برای مشکلات مربوط به سلامتی، از این مشکلات حمایت و پشتیبانی میشود، انگیزه افراد هم برای انتخاب شیوه سالم زندگی از بین میرود. در حالی که اگر این رسانهها به نحو صحیح استفاده شوند، و موجب شکلگیری نوعی حس رقابت بین افراد شود، میتوانند اثرات مثبت فراوانی در سلامتی افراد داشته باشند.»
چه به صورت فردی و چه به صورت گروهی، مشاهده شد که اثر رقابت در ایجاد انگیزه برای تلاش بیشتر، حیاتی است.
دکتر Jingwen Zhang، مؤلف ارشد این مطالعه، میگوید:
«قالببندی تعاملات اجتماعی به صورت نوعی رقابت، میتواند به ایجاد هنجارهای اجتماعی سالم در زمینه سلامتی، کمک کند.
حمایت و پشتیبانی اجتماعی، افراد را به ترحمطلبی عادت میدهد، که باعث دور شدن افراد از هدف مطالعه میشود.»
دکتر Centola نظر خود را در مورد اثر معکوس حمایت اجتماعی اینگونه بیان میکند:
«گروههای حامی میتوانند اثر معکوس داشته باشند، چون توجه همه را به سمت افراد غیرفعال سوق میدهند، و موجب سرایت رفتار ناسالم آنها به دیگران میشوند.
ولی در گروههای رقابتی، قالب روابط و تعاملات بین افراد، به صورت نوعی هدفگذاری مثبت است که توسط افراد فعالتر انجام میشود. این هدفگذاریها موجب افزایش انتظارات افراد نسبت به سطح فعلی تواناییهایشان میشود.»
رقابت باعث میشود افراد خود را با بقیه مقایسه کنند، مقایسه باعث افزایش سطح انتظارات افراد از خود میشود، و در نهایت این انتظارات، موجب افزایش انگیزه افراد برای تلاش بیشتر میشود:
«در یک محیط رقابتی، فعالیت هر یک از افراد باعث بالاتر رفتن انگیزه فعالیت تمامی افراد میشود. ولی حمایت و پشتیبانی اجتماعی برعکس رقابت است: رفتارهای ناسالم، حتی از جانب یک نفر، باعث تشدید همین رفتارها در بقیه میشود.
وقتی حتی یک نفر از فعالیت و ورزش دست میکشد، به نوعی به بقیه هم اجازه توقف میدهد، و به سرعت تمامی افراد را بیانگیزه میکند.»