هنگامی که ویروس زیکا اولین بار در جنوب آمریکا ظاهر شد، دریافتند که مادران باردار بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری از طریق نیش پشه هستند. اما هنگامی که این بیماری همه گیر شد، تحقیقات بیشتر آشکار کرد که این ویروس نه تنها از طریق نیش حشرات بلکه از طریق روابط جنسی نیز ممکن است منتقل شود.
در حال حاضر، تحقیقات نشان می دهد که این ویروس ممکن است مردان آلوده را تحت تاثیر قرار دهد و به طور بالقوه می تواند به ناباروری و حتی آتروفی بیضه ها منجر شود. انتقال از طریق پشه هنوز هم تصور می شود راه اصلی گسترش این ویروس است، اما حقیقت این است که این ویروس می تواند در مایع منی مردان آلوده حداقل شش ماه پس از عفونت باقی بماند.
مطالعه جدید منتشر شده در Science Advances اثر این ویروس را در بیضه موش های نر بررسی می کند. درحالیکه وجود این ویروس در مایع منی مردان آلوده حتی پس از آنکه عفونت از خون به طور کلی رفع شود، تایید شده، اما اینکه چرا و چگونه وارد بیضه می شود هنوز نامشخص است. به نظر می رسد که پس از ۲۱ روز از زمانی که برای اولین بار از موش ها آلوده شدند، ویروس همانند سازی را در سلول های بیضه ادامه می دهند.
آنها دریافتند که این ویروس به طور خاصی در بخشی از بیضه به عنوان اپیدیدیم که مسئول انتقال اسپرم از بیضه ها به مجرای ادرار است، ظاهر می شوند. این مطلب چگونگی انتقال این ویروس از مردان به زنان را توضیح می دهد. اما علاوه بر این، آنها همچنین کشف کردند که پس از ۲۱ روز، اندازه بیضه موش های آلوده به طور قابل توجهی کوچکتر شده و بیضه ی آن ها آتروفیه شده است.
این پاتوژن به سادگی از بین نمی رود. در حقیقت علاوه بر ایجاد مشکلات عصبی در کودکان، مدت ها در بدن باقی می مانند و قابل انتقال هستند.
