خون اژدهای کومودو می تواند به ما برای مقابله با مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری ها کمک کند!
قطعات پروتئینی که در خون اژدهای کومودو یافت شده، دارای خاصیت ضد میکروبی می باشند که به آن ها کمک می کند در برابر سم باکتری ها مقاومت کنند و پژوهشگران به تازگی متوجه شده اند که می توان ار آن ها برای ساخت داروهایی جهت مقابله با مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری ها بهره برد.
اژدهای کومودو بزرگ ترین سوسمار دنیاست که می تواند تا ۳ متر رشد کند و وزن آن تا ۷۰ کیلوگرم برسد. پنج جزیره کوچک در اندونزی زیستگاه اصلی این جانور بوده و اندازه ی بزرگ این جانور و دندان ها و چنگال های تیز، او را قادر می سازد که جانوری به بزرگی فک دریایی را نیز شکار کند؛ اما یک دلیل دیگر، هرچند غیر علنی، وجود دارد که شما دلتان نخواهد که توسط این موجود گاز گرفته شوید!
تحقیقی که به تازگی انجام شده نشان داده است که بزاق اژدهای کومودو حاوی بیش از ۵۷ نوع باکتری است! به روشنی معلوم نیست که این باکتری ها از کجا آمده اند؛ اخیراً دانشمندان احتمال داده بودند که این جانوران از فاضلاب آلوده آب مورد نیاز خود را تأمین می کنند.
اکنون محققان فهمیده اند که این سوسمارها چگونه به وجود این حجم از میکروب در دهانشان مقاوم شده اند. یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه George Mason با بررسی خون گرفته شده از اژدهای کومودو، به دنبال نشانه هایی از چیزی که از آن به نام پپتیدهای ضد میکروبی کاتیونی (CAMPs)یاد می شود، بودند. این قطعات پروتئینی تقریباً به وسیله ی همه ی موجودات زنده ساخته می شوند و به عنوان یکی از قسمت های اصلی سیستم ایمنی ذاتی ما عمل میکنند.
تکنیک گروه تحقیقاتی این گونه بود که آن ها نانوذراتی را از هیدروژل ساخته شده بودند، با بار منفی باردار نموده و از آن ها برای یافتن پپتیدها در نمونه های خونی استفاده کردند و در تجزیه وتحلیل های متعاقب آن بیش از ۴۸ نوع CAMP یافت شد. از ۴۸ نوع، ۴۷ نوع آن از پروتئین های هیستونی استخراج شده بودند که تحقیقات قبلی ثابت کرده بودند که این پروتئین ها دارای خاصیت ضد میکروبی هستند.
تیم تحقیقاتی ۸ نوع از این پپتیدها را مجدداً سنتز کرد و آن ها رادر مقابل دو نوع خاص و مقاوم از باکتری به نام های Pseudomonas aeruginosa و Staphylococcus aureus مورد آزمایش قرار داد؛ از ۸ نوع پپتید سنتز شده، ۷ نوع آن ها بر روی هردو باکتری در محیط آزمایشگاه مؤثر بودند؛ در حالی که فقط یک نوع پپتید منحصراً بر روی باکتری P. aeruginosa تأثیرگذار بود.
این تازه شروع کار است ولی محققان امیدوارند پژوهش های آینده بر روی این پپتیدها منجر به ساخت داروهای آنتی بیوتیکی جدیدی شود که در برابر میکروب های کشنده کاربرد داشته باشند و همچنین علت این امر را که چرا CAMPها در برابر مقاومت آنتی بیوتیکی تا این حد مؤثر هستند، روشن سازد.
