در حال حاضر، سرطان یکی از کشندهترین بیماریها در سطح جهان است، و پیشبینی میشود که تعداد موارد سرطان افزایش بیشتری هم داشتهباشد. اگرچه تعدادی درمان برای آن در دسترس است، اما بیشتر آنها خطرناک بوده و عوارض جانبی جدی به دنبال دارند. تحقیق جدید اثر ویتامین C طبیعی را بر رشد سلول سرطانی، بررسی میکند.
سرطان، دومین علت مرگ و بیماری در جهان است، و طبق سازمان جهانی سلامت (WHO) ، تقریباً ۹میلیون مرگ در اثر سرطان در سال ۲۰۱۵ اتفاق افتادهاست. پیشبینی میشود که در ۲۰سال آینده، تعداد موردهای جدید سرطانی در جهان، تقریباً ۷۰درصد رشد داشتهباشد. بنیاد ملی سرطان (NCI) در ایالات متحده، تخمین زده که ۴۰درصد از زنان و مردان آمریکایی در طول زندگی خود به سرطان مبتلا خواهندشد.
گزینههای درمان متفاوتی برای سرطان در دسترس است، اما آنها همیشه مؤثر نیستند؛ بیشتر آنها کشنده هستند وموجب عوارض جانبی متنوعی میشوند. در بعضی موارد وخیمتر، سرطان به درمان پاسخ نمیدهد. این باور وجود دارد که سلولهای سرطانی شبه بنیادی، دلیل بازگشت سرطان و گسترش آن هستند.
تحقیق جدید، که در مجلهی Oncotarget منتشر شده، تأثیر ۳داروی طبیعی، ۳داروی آزمایشگاهی و یک داروی کلینیکی را در متوقفکردن رشد سلولهای بنیادی سرطانی (CSC)، بررسی میکند. این پژوهش توسط محققان دانشگاه Salford در منچستر انگلستان، به رهبری دکتر Gloria Bonuccelli انجام شد.
ویتامین C، بیشاز ۱۰برابر مؤثرتر از داروهای آزمایشگاهی
در مجموع، محققان تأثیر ۷دارو را بررسی کردند: داروی کلینیکی stiripentol، ۳داروی آزماشگاهی(actinonin, FK866,2-DG)، و ۳مادهی طبیعی( کافئیک اسید فنیل استر(CAPE)، سیلیبینین، و آکروبیک اسید(ویتامینC)). تحقیق بر پروسهی بیوانرژی CSCها تمرکز داشت. پروسهای که باعث رشد و تولیدمثل سلولها میشود. هدف پژوهش مختلکردن متابولیسم سلولهای بنیادی سرطانی و در نهایت جلوگیری از رشد آنها بود.
تیم متوجه شد که از بین همهی داروهای آزمایششده، actinonin و FK866 مؤثرتر از بقیه بود.اگرچه، محصولات طبیعی هم از تشکیل CSCها جلوگیری میکردند، و ویتامین C ،۱۰برابر مؤثرتر از داروی آزمایشگاهی ۲-DG بود.
به علاوه پژوهش نشان داد که آسکوربیک اسید از طریق مهارکردن چرخهی گلیکولیز کار میکند- پروسهای که طی آن گلوکز در میتوکندری سلول شکسته میشود و به انرژی برای تقسیم سلولی تبدیل میشود.
دکتر Michael P. Lisanti، پروفسور داروسازی دانشگاه Salford، در رابطه با این یافتهها میگوید:
” ما به دنبال آن بودیم که چگونه با استفاده از مواد طبیعی، سلولهای بنیادی سرطانی را مورد هدف قرار دهیم. موادی طبیعی شامل سیلیبینین (خاربن شیر) و CAPE، مشتقشده از زنبورعسل؛ اما از همه جالبتر نتایج ویتامینC بود. ویتامین C،ارزان، طبیعی، غیرسمی و به آسانی در دسترس است؛ بنابرین استفاده از آن به عنوان اسلحهای بالقوه در جنگ علیه سرطان، میتواند قدم مهمی باشد.”
رهبر تیم پژوهش اشاره کرد:
” شواهد نشان میدهد ویتامین C و دیگر ترکیبات غیرسمی، ممکن است نقش مهمی در مبارزه علیه سرطان داشتهباشند. نتایج ما مشخص میکند که این ویتامین یک عامل امیدبخش برای آزمایشهای کلینیکی است؛ و یک عامل جدید برای اضافهشدن به درمانهای مرسوم، جلوگیری از ایجاد تومور، پیشرفت بیشتر بیماری و گسترش آن.”
ویتامین C، توسط برندهی جایزهی نوبل، Linus Pauling، به عنوان یک عامل قوی، غیر سمی و ضد سرطان معرفی شد؛ اما طبق دانستههای نویسنده، این اولین پژوهشی است که مدارکی در رابطه با آسکوربیک اسید، هدفگذاری اختصاصی آن بر روی سرطان و خنثیکردن سرطان ارائه میکند.